Γράφει ο Παναγιώτης Παντελίδης, Λογιστής, Ε.Ο.Ν. Κύπρου
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη! Το γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αποτελεί μακράν το σημαντικότερο γεγονός της ανθρωπότητας και για να κατανοήσουμε στο μέγιστο τα ύψιστα μηνύματα που μπορούμε να αντλήσουμε από αυτό θα πρέπει να πάμε πίσω μέχρι την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας.
Ο άνθρωπος επλάσθη από τον Θεό διά την κατά Θεία Χάρη μεταμόρφωσή του στο πρώτον αξίωμα του «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού». Δυστυχώς ο ανθρώπινος νους δυσκολευόμενος να συλλάβει το βαθύτατο αυτό νόημα χάραξε την δική του πορεία, υιοθέτησε τη δική του εγωϊστική τάση και παρακινούμενος από το πνεύμα του κακού αλλά και με την δική του συναίνεση επαναστάτησε εναντίον του Θεού και οδηγήθηκε έτσι προς την πτώση. Η ενσάρκωση του ιδίου του Θεού με την ενανθρώπιση του Θεού Λόγου, του Δεύτερου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, έρχεται ακριβώς για να λυτρώσει τον άνθρωπο από αυτή του την πτώση και να καταργήσει τον χειρότερο εχθρό του, το θάνατο, μέσα από το θρίαμβο της Αναστάσεως.
Ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου είναι μια διαρκής πάλη με το θάνατο. Από την ανάγκη μας να αναπνέουμε μέχρι την καθημερινή βρώση και πόση και την αντιμετώπιση ασθενειών, ενεργούμε ως θνητοί άνθρωποι και κάνουμε πράγματα που είναι απαραίτητα για να αποφύγουμε το θάνατο, ο οποίος πάντοτε παραμονεύει ως γέννημα της αμαρτίας. Ως άνθρωποι θνητοί και δούλοι της αμαρτίας δεν θα μπορούσαμε να σωθούμε παρά μόνο με την κάθαρση της ανθρώπινης φύσης από τη φθορά της, μέσω της Θέωσης που της έδωσε η σάρκωση του Κυρίου, σύμφωνα και με τον Μ. Αθανάσιο.
Η Ανάσταση τώρα του Κυρίου δίνει το μήνυμα της δικής μας Αναστάσεως και της νίκης απέναντι σε αυτό το θάνατο. Με την καταπάτηση του βασανιστικού δυνάστη που λέγεται θάνατος, κάθε άλλη δυσκολία φαντάζει μηδαμινή για τον πιστό άνθρωπο. Ο άνθρωπος που πιστεύει στην Ανάσταση και το Φως του Χριστού γεμίζει κατά αυτό τον τρόπο χαρά και αισιοδοξία, γαληνιάζει και ειρηνεύει εξωτερικά και εσωτερικά, κάτι που δεν μπορεί να καταφέρει με κανένα υποκατάστατο.
Η Ανάσταση του Κυρίου έγινε άγκυρα ελπίδας για τους ανθρώπους. Πώς αλλιώς θα ήταν έτοιμοι για κάθε μαρτύριο οι αγωνιστές και ηρωομάρτυρες του Έθνους μας; Πηγή της αισιοδοξίας τους αυτό το γεγονός της Αναστάσεως. Το Άγιο αυτό Φως είναι που οδήγησε τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ προς την ιστορική υπέρβαση να αψηφήσουν και να περιφρονήσουν το θάνατο. Γιατί ήσαν αληθινοί Χριστιανοί, μιλούσαν για Χριστό και Πατρίδα και αν τους εχαρακτήριζε κάτι ήταν η βαθιά τους πίστη και εμπιστοσύνη στο Θεό.
Αντιθέτως, στη σημερινή χωρίς βάθος εποχή, ο άνθρωπος έχει εξορίσει το Θεό στον ουρανό ή στην καλύτερη τον έχει κλείσει στους ναούς και μέχρι εκεί. Οι νέοι δεν μιλούν για πνευματικά πράγματα, αλλά αναλώνονται σε εξωστρεφείς συζητήσεις. Δυστυχώς έχουμε γίνει, όσοι απομείναμε, Χριστιανοί της Κυριακής και των εορτών. Σήμερα όπου τίθεται καθαρά θέμα επιβίωσης των αρχών και των παραδόσεών μας, όπου διανύεται μια ισχυρή πολύπλευρη πνευματική και ηθική κρίση, όπου πληθαίνουν όλο και περισσότερο οι ψευδοπροφήτες και οι φθορείς που ξεστομίζουν αναλήθειες επάνω στις οποίες ρυθμίζουν οι άνθρωποι τις ζωές τους, είναι ανάγκη ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί να λάβουμε καλά υπ’ όψιν το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως και να ξανασυναντήσουμε το Θεό από τον οποίο αποξενωθήκαμε.
Ας επιστρέψουμε στις αξίες της Ορθοδοξίας και ας βάλουμε μέσα στην ψυχή μας τον Αναστάντα Χριστό ως οργανικά μέλη της Εκκλησίας. Διαμέσου της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας έχουμε αρραβωνιαστεί μαζί Του με το Μυστήριο του βαπτίσματος. Αν το αξιοποιήσουμε μέσω της μυστηριακής και πνευματικής ζωής και ομολογίας μας μπορούμε να γίνουμε βασιλόπουλα και κληρονόμοι και να αξιωθούμε της Επουράνιας Βασιλείας των Ουρανών, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος εις ζωήν αιώνιον όπου “ένθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος”!
