Μία απάντηση στις βλασφημίες της Άριας Καλύβα

Γράφει ο Νόμος της Ζούγκλας

Ένα περιστατικό το οποίο πέρασε απαρατήρητο από μεγάλη μερίδα του κόσμου – και συγκεκριμένα του ποιμνίου – ήταν το άνευ προηγουμένου βλάσφημο παραλήρημα της Άριας Καλύβα. Η δημοσιογράφος και συνεργάτης του Γ. Λιάγκα, τόσο αισθητικά όσο και φωνητικά ανυπόφορη και γνωστή σειρήνα της κουτσομπολίστικης φάμπρικας, προέβη σε σκληρές βλασφημίες κατά της Πίστης και του Αγίου Φωτός, εμμένοντας στον υπονομεύτικό της ρόλο.

Συγκεκριμένα, χαρακτήρισε το θαύμα ως «αμφιλεγόμενο», επισημαίνοντας πως τον 13ο αιώνα, οι Λατίνοι καταδίκασαν ως απάτη την εμφάνιση του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο, δια στόματος του πάπα. Ο στόχος του παρόντος άρθρου δεν είναι να απαιτήσουμε κριτική σκέψη από τον ταλαίπωρο, αμερικανοτραφή ραγιά. Θα ήμασταν πολύ σκληροί αν περιμέναμε από την εν λόγω φραπεδελληνίδα να συνδέσει τις θεολογικές αφετηρίες των δηλώσεων του πάπα με τις γεωπολιτικές προεκτάσεις της επερχομένης Αλώσεως της Πόλεως από τους Σταυροφόρους, λίγα χρόνια αργότερα.

Αφετέρου, ο μεθυσμένος από τον ηθικό σχετικισμό και την ψευδοεπιστημονική αφέλεια ραγιάς, θα αδιαφορήσει για τις αναρίθμητες μαρτυρίες υπέρ της θαυματουργικής εμφάνισης και φύσης του Αγίου Φωτός, μέσω ακόμη και ετεροδόξων και ισλαμικών (!) πηγών.

Ούτε βέβαια θα ήταν δίκαιο να απαιτούμε από τον αμόρφωτο μεταπολιτευτικό πτυχιούχο, να γνωρίζει ζωτικά ζητήματα συγκριτικής θεολογίας όπως:

– Την παπική αίρεση του filioque (αναίρεση της ουσίας των προσώπων της Αγίας Τριάδος, με τον ισχυρισμό ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται και από τον Υιό).

– Το παπικό αλάθητο, εδραζόμενο στον πλήρη εκτροχιασμό της παρομοίωσης του Πέτρου – ιδρυτή της εκκλησίας της Ρώμης – με την πέτρα επί της οποίας δομήθηκε η Εκκλησία, από τον Χριστό.

– Την αναίρεση του κορμού της χριστιανοσύνης υπό το Βατικανό ΙΙ, όταν οι Λατίνοι αποδέχτηκαν τον οικουμενισμό, ισχυριζόμενοι πως κάθε θρησκεία μπορεί να οδηγήσει στη σωτηρία της ψυχής, καθώς κατέχει «τμήματα της αλήθειας» (!!!)

Σκοπός του γράφοντος είναι να ολοκληρωθεί επιτέλους η ακριβής ταυτοποίηση του προβλήματος κατήχησης και δογματικής ταυτότητας των συγχρόνων Ελλήνων.

Γίναμε μάρτυρες μιάς ανερυθρίαστης επίκλησης σε αποφάσεις σχισματικών Λατίνων (ρωμαϊκή και καθολική είναι μόνο η δική μας Εκκλησία), διότι για το νεοελληνικό πιόνι δεν αρκούν αιώνες σχίσματος, ώστε να αποδεχτεί ότι η γνώμη του πάπα μας αφήνει παγερά αδιαφόρους. Τέτοιες δηλώσεις ξεγυμνώνουν εξίσου την άγνοια του κοινού, μιας και οι τηλεμαϊντανοί θα απέφευγαν την έκθεση σε ένα μορφωμένο και με ισχυρή κατήχηση κοινό, το οποίο θα αγανακτούσε και θα τους αποστόμωνε. Εύλογα αναρωτιέται κανείς αν στο μυαλό του μέσου Έλληνα η διάκριση παπικού και Ορθοδόξου είναι αποκλειστικά γεωγραφική και αισθητική (!).

Ο έτερος Ιούδας και γνωστός πυγμαχικός σάκος θηλυκοειδών, Γ. Λιάγκας, τόλμησε να εκστομίσει πως είναι μεν Ορθόδοξος, αλλά δεν είναι σίγουρος αν ο Χριστός είναι υιός του Θεού και αν πράγματι έκανε θαύματα!!

Εκεί είναι και η ρίζα του προβλήματος. Οποιοσδήποτε δύναται να δηλώνει Ορθόδοξος και να προβαίνει σε άρνηση των πλέον θεμελιωδών παραδοχών του δόγματός μας, δευτερόλεπτα μετά! Αυτό πρέπει να τελειώσει εδώ και θα τελειώσει όταν – όσοι εξ ημών λαμβάνουμε σοβαρά υ’ πόψιν την Πίστη μας – θα αρχίσουμε να φέρνουμε τους αιρετικούς αγαπολόγους προ των ευθυνών τους. Πλέον, δεν θα αποδεχόμαστε καμμία παραίνεση ανεκτικότητας, υποταγής και αγάπης προς τον αντίχριστο, διεθνιστή δυνάστη, υπό το πρόσχημα της αδελφικής αγάπης μεταξύ Χριστιανών.

Ύστερα από την ταυτοποίηση του φαινομένου, ο αναγνώστης θα είναι σε θέση να το αναγνωρίσει ως εφαλτήριο ακόμη μιάς τραγικής συγκυρίας. Του διεθνούς μας διασυρμού ως «πρώτης ορθόδοξης χώρας» που θεσμοθετεί τον γάμο των αρσενοκοιτών. Στη ρίζα αυτού του προβλήματος, δεν βρίσκεται άλλη παθογένεια πέρα από την αυθαίρετη κατάταξη των Ελλήνων στους Ορθοδόξους, αρκεί να έχουν συναντήσει ορθόδοξο ιερέα μία φορά κατά τη βάπτισή τους και ακόμη μία στην κηδεία τους. Είμαστε η πρώτη από τις άλλοτε Ορθόδοξες χώρες της οποίας η κυβέρνηση θεσμοθέτησε ένα νομικό έγκλημα σε βάρος αθώων παιδιών χωρίς να «ανοίξει ρουθούνι», ακριβώς επειδή η χριστιανική πίστη είναι τόσο χαμηλά στον αξιακό κώδικα των κατοίκων της.

Εφόσον οι πεζικάριοι του οικουμενισμού επιθυμούν διακαώς την εκκοσμίκευση της δημοσίου ζωής, θα πρέπει στο εξής να γνωρίζουν πως δεν θα ανεχόμαστε την παρείσφρησή τους στις τάξεις των αληθινών Ορθοδόξων, κάθε φορά που επιθυμούν να μας καλοπιάσουν, αμβλύνοντας την οργή και αγανάκτησή μας.

Αν πρόκειται να προσβάλουν την Πίστη μας, να βλασφημούν σε βάρος θεμελιωδών για το έθνος μας αξιών και να εισάγουν αντιανθρώπινες και νεοταξικές πολιτικές, θα επιστρέψουν στους κόλπους της Εκκλησίας μόνο ως μετανοημένοι άσωτοι, με την ουρά ανάμεσα στα σκέλια και όχι ως γλοιώδεις χαρτογιακάδες με διάθεση δημοσίων σχέσεων με το ποίμνιο, τις ώρες κατά τις οποίες δεν επιδίδονται σε ιδεολογική πορνεία υπό τις εντολές του καθεστώτος. Η διγλωσσία τελειώνει εδώ. Εάν θα έχουν τις αγκάλες ανοιχτές προς τους εκμαυλιστές εταίρους και δανειστές μας, να περιμένουν να βρουν τις πόρτες των ναών κλειστές και τις πλάτες των πιστών γυρισμένες. Ας συνηθίσουν στην ιδέα της κατάποσης της ψηφοθηρίας τους, γιατί και η προκλητικότητα έχει τα όριά της.

Όσο κι αν αφρίζουν τα στόματά τους στο αίτημα διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας, σε κάθε προεκλογική περίοδο μετατρέπονται σε παππαδάκια, αποδεικνύοντας πως εκείνοι έχουν ανάγκη εμάς και όχι εμείς αυτούς! Ε λοιπόν το πλεονέκτημά μας αυτό δε θα μένει πια ανεκμετάλλευτο. Θέλουν εναγκαλισμούς με το ποίμνιο; Θα καταστούμε πορνοβοσκοί τους! Θέλουν ομαλές σχέσεις με την Εκκλησία; Θα φιλτράρουμε τις αποφάσεις και πολιτικές τους κινήσεις με βάση την ηθική μας! Θέλουν να δηλώνουν Ορθόδοξοι, διότι ως κοινωνικά όντα δεν αντέχουν την απομόνωση; Θα αστυνομεύουμε την ηθική τους! Η εκμετάλλευση των φυσικών και συστημικών μας πλεονεκτημάτων είναι το λιγότερο που εχθροί μας θα έκαναν στη θέση μας.