Γράφει η Ραφαηλία Μπατζή, μέλος Ε.Ο.Ν. Χαλκιδικής
Eurovision: η μουσική εκδήλωση που φανάτιζε τα πλήθη, με σκοπό την ανάδειξη της μουσικής παράδοσης κάθε χώρας και φυσικά την ανάδειξη του νικητή, η νεολαία μαζευόταν στα σπίτια και την παρακολουθούσε με αδημονία, μπορούσε να πεί κανείς ότι ήταν μια ευχάριστη μουσική βραδιά ή μήπως όχι; Μήπως ήταν ένας τρόπος ανάδειξης ό,τι πιο βρώμικου, χωρίς ήθος και ηθική επικρατούσε την εκάστοτε εποχή; Μήπως ήταν και είναι μια εκδήλωση που μοναδικό σκοπό της έχει να αποκοιμήσει τους νέους; Και να πλασάρει την ανωμαλία καμουφλαρισμένη ως “ταλέντο”; Τα πρώτα χρόνια όλοι διασκέδαζαν, χορεύανε, σχολίαζαν τα τραγούδια και τις σκηνικές παρουσίες. Όμως, τα τελευταία χρόνια η ανωμαλία σταμάτησε το καμουφλάρισμα και επιδεικνύεται απροκάλυπτα και σε όλο το μεγαλείο της παρακμής και της δυσωδίας της. Κάθε έτος που περνούσε ήταν και χειρότερο, κάποιοι ξυπνούσαν κάποιοι συνέχιζαν το ύπνο τους . Φέτος άλλαξαν τα δεδομένα άρδην. Ακόμα και οι λάτρεις αυτής της αθλίας καταστάσεως, χωρίς ίχνος πολιτισμού και Παιδείας, τρόμαξαν με τις σατανιστικές τελετές, επιδείξεις μαύρης μαγείας και μάγισσες επί σκηνής, ενώ ασχολίαστο παραμένει το γεγονός της όλο και προκλητικότερης και μαζικότερης εμφάνισης τρανς και διεμφυλικών. Εδώ και κάποια χρόνια η ανωμαλία έχει ταυτιστεί απόλυτα με την έννοια της Eurovision ως θεσμού για τους νεοταξίτες. Η κόλαση επί σκηνής, την οποία αντικρίσαμε, μακάρι να τρομάξει τα πλήθη και να τα ξυπνήσει από τον χρόνιο και πολύ καλά οργανωμένο υπνωτισμό, τον οποίον σκάρωσαν με απόλυτη ακρίβεια οι μασώνοι. Παρά την τρομακτική αυτή κατάσταση, δυστυχώς δεν την αντιλαμβάνονται όλοι και συνεχίζουν ωσαύτως να διασκεδάζουν με το προβαλλόμενο σκότος. Πρέπει να μπεί επιτέλους ένα τέλος σ’ όλη αυτή την προπαγάνδα που προβλέπει την καταστροφή της φύσως, ως ο Θεός εποίησε.
Δεν πρέπει να το αφήσουμε. Έστω και την γνώμη μας να εκφέρουμε ενάντια σ’ όλο αυτό πραγματοποιούμε και εμείς στο μετρό των δυνάμεών μας μία επανάσταση, δείχνοντας την εναντίωση και την αντίδραση μας στο καθεστώς του ερέβους. Πρέπει να αντιδράσουμε ο καθένας όπως μπορεί. Πρέπει να δείξουμε στον Θεό ότι είμαστε πρόθυμοι να πολεμήσουμε και μαζί του να νικήσουμε.
Στις επάλξεις λοιπόν, αδέλφια, το φώς νικάει πάντα το σκοτάδι .
