Στις 28 Αυγούστου 1948, εκτελείται από τον στρατιωτικό βραχίονα του ΚΚΕ, τον περιώνυμο ” Δημοκρατικό Στρατό ” , η Ελένη Γκατζογιάννη, μιά αγρότισσα, μητέρα τεσσάρων παιδιών στο ορεινό χωριό Λιά της Ηπείρου, επειδή αντιστάθηκε μετά σθένους στη δια της βίας στρατολόγηση των μεγαλυτέρων αγοριών και κοριτσιών της από τα τοπικά στρατιωτικά αγήματα των σταλινοφρουρών κομμουνιστοσυμμοριτών και σχεδίασε τη φυγάδευση και διάσωσή τους.
Η θαραλλέα, γενναία και αυτοθυσιαστική υπεράσπιση των τέκνων της από το «παιδομάζωμα», που διενεργούσαν οι αντάρτες της μαρξιστικής προδοσίας, για να αποσταλούν μετά από εκπαίδευση στις χώρες του ανατολικού μπλοκ, της κόστισε την ίδια της τη ζωή, καθώς φυλακίστηκε, βασανίστηκε, πέρασε από λαϊκό δικαστήριο, για να φύγει τελικά στον άλλον κόσμο με μία σφαίρα στο κεφάλι. Κι αυτό, διότι επέλεξε να μείνει εδραία και αμετακίνητη στην απροϋπόθετη και αδιαπραγμάτευτη αγάπη της για τα παιδιά της. Ο Νίκος Γκατζογιάννης, το τελευταίο παιδί της Ελένης, το οποίο κατόρθωσε μαζί με τ’ άλλα να βρούν τον πατέρα τους στην Αμερική, συνέγραψε το ομώνυμο βιβλίο, το οποίο αργότερα μετετράπη σε κινηματογραφική ταινία, για να γνωρίσει τεράστια επιτυχία και ανεπανάληπτη διάδοση σε διεθνές επίπεδο και στην Ελλάδα να πολεμηθεί μανιωδώς από την εγχώρια Αριστερά, να απαγορευθεί η προβολή της και να διώκεται μέχρι σήμερα ως “ταινία μίσους” από το σάπιο ανθελληνικό κατεστημένο.
Η Ελένη αποτελεί για όλους εμάς, τους Έλληνες Εθνικιστές, πρότυπο άδολης μητρικής αγάπης, θυσίας και αυταπάρνησης, την μνήμη της οποίας οφείλουμε να διατηρήσουμε άσβεστη και αμόλυντη, όχι μόνο για τον ηρωϊσμό και τη λεβεντιά της, αλλά για να μην ξεχάσουμε ποτέ ποιοί ήσαν εκείνοι, οι οποίοι της αφήρεσαν με τον πιο βίαιο και μαρτυρικό τρόπο την ζωή. Ο ερυθρός ολοκληρωτισμός υπήρξε ανέκαθεν διώκτης του Ελληνισμού, πολέμιος του Έθνους μας και εχθρός της Χριστιανικής μας Πίστεως. Καθήκον μας να αγωνιστούμε άχρι τελευταίας ρανίδος για την καταπολέμηση και υπερνίκηση της κομμουνιστικής απολυταρχίας!
ΑΙΩΝΙΑ ΤΗΣ Η ΜΝΗΜΗ !