Γράφει η Ραφαηλία Μπατζή, μέλος Τομέως Μαθητών Ε.Ο.Ν. Χαλκιδικής
Σήμερα η Σταύρωση Του Βασιλιά των Βασιλέων. Του Βασιλιά που δεν γεννήθηκε στα παλάτια με τους αυλικούς αλλά στην φάτνη μαζί με τα ζώα. Του Βασιλιά που δεν ζήτησε φόρους. Του Βασιλιά που δεν φορούσε χρυσούς μανδύες και διαμαντένια στέμματα. Του Βασιλιά που γύριζε τα χωριά και τις πόλεις διδάσκοντας τον λόγο του θεού. Του Βασιλιά που ανέστησε νεκρούς, του Βασιλιά που δεν συζητούσε στους δρόμους με πλουσίους, φαρισαίους και αρχιερείς ,αλλά με ψαράδες, φτωχούς ταπεινούς και αμαρτωλούς ανθρώπους. Του Βασιλιά που θυσιάστηκε για τον λαό του και δεν θυσίασε τον λαό του για εκείνον. Αυτός ο Βασιλιάς που ενώ έδωσε νερό σε κάθε διψασμένο, όταν εκείνος δίψασε του δώσανε ξύδι. Του Βασιλιά που με κάθε του λόγο γιάτρευε όχι μόνο τα σώματα αλλά και τις ψυχές των αναγκεμένων. Τον Βασιλιά που τον έκλεισαν φυλακή, τον βασάνισαν, τον πρόδωσαν, τον έφτυσαν και τον περιγέλασαν. Αυτός ο Βασιλιάς του ελέους μαστιγώθηκε και αγκάθινο στεφάνι μπήχτηκε στην κεφαλή του. Αυτός ο Βασιλιάς των Βασιλέων που μαρτύρησε πάνω στον Σταύρο υπακούοντας τον Θεό Πατέρα Αναστήθηκε νικώντας τον Θάνατο, καταπατώντας τον διάβολο , λυτρώνοντας τον άνθρωπο του από την ζοφερή αμαρτία .
Αυτός ο Βασιλιάς που είναι φτωχά τα λόγια για να περιγράψουν την δόξα, την ομορφιά και την απέραντη αγάπη Του ονομάζεται Ιησούς Χριστός και είναι ο Βασιλιάς που δεν ζητά τίποτα από τον λαό του πάρα μόνο την ταπείνωσή μας. Ο μόνος αληθινός Θεός, που όσο και να γυρνούν σε εκείνον την πλάτη τους οι άνθρωποι εκείνος πάντα περιμένει την επιστροφή τούς, ως είπε στην παραβολή του ασώτου.
Ας είναι αδέλφια αυτό το Πάσχα η αρχή για να νιώσουν έστω και λίγο κάποια στιγμή οι καρδιές μας την μέγιστη αγάπη και το έλεος του, μα πιότερο νομίζω χρειάζεται -όσο αυτό ανθρώπινως είναι εφικτό- να κατανοήσουμε την μεγαλειώδης αυτοθυσία του.
Καλή Ανάσταση και καλή μετάνοια !
