Ο πόθος που τείνει ολοκληρωτικά στο Θεό, δένει με το Θεό και μεταξύ τους εκείνους που ποθούν.
Ο νους που απόκτησε πνευματική αγάπη, δε διανοείται για τον πλησίον του εκείνα που δεν αρμόζουν στην αγάπη.
Κρύβει φθόνο κάτω από πλαστή φιλία, εκείνος που μεταφέρει στον αδελφό τις κατηγορίες κάποιου άλλου εναντίον του.
Όπως οι σαρκικές αρετές επισύρουν τη δόξα των ανθρώπων, έτσι και οι πνευματικές επισύρουν τη δόξα του Θεού.
Η αγάπη και η εγκράτεια καθαρίζουν τη ψυχή, ενώ η καθαρή προσευχή λαμπρύνει το νου.
Αν θέλεις να νικήσεις τους εμπαθείς λογισμούς, απόκτησε εγκράτεια και αγάπη προς τον πλησίον.
Φύλαξε τον εαυτό σου από ακράτεια και μίσος, και δε θα βρεις εμπόδιο στον καιρό της προσευχής σου.
Να κυριαρχείς γενναία στο θυμό και την επιθυμία, και πολύ γρήγορα θ’ απαλλαγείς από τους πονηρούς λογισμούς.
Εκτοπίζει την κενοδοξία η κρυφή πνευματική εργασία, και διώχνει την υπερηφάνεια το να μην εξουθενώνεις κανέναν.
Ιδίωμα της κενοδοξίας είναι η υποκρισία και το ψεύδος, ενώ της υπερηφάνειας η οίηση και ο φθόνος.
Άρχοντας είναι εκείνος που κυριάρχησε στον εαυτό του και υπέταξε στο λογικό την ψυχή και το σώμα του.
Ασφάλισε τις αισθήσεις με την ησυχία και κρίνε τους λογισμούς που έρχονται στην καρδιά.
Ησυχία, προσευχή, αγάπη και εγκράτεια, είναι το τετράτροχο άρμα που ανεβάζει το νου στους ουρανούς.
Την ηδονή εκτοπίζουν η κακοπάθεια και η λύπη, είτε θεληματική, είτε προερχόμενη από τη θεία πρόνοια.
Ο νους που ελευθερώθηκε από τα πάθη, γίνεται φωτόμορφος, καθώς καταφωτίζεται αδιάλειπτα από τις θεωρίες των όντων.
Η ησυχία και η προσευχή είναι μέγιστα όπλα της αρετής• αυτές οι δύο καθαρίζουν το νου και τον κάνουν διορατικό.
Η πονηρή υπόνοια σκοτίζει τη διάνοια και την κάνει να βλέπει εκείνα που είναι δίπλα στο δρόμο και όχι το δρόμο.
Αν θέλεις να ελευθερωθείς από όλα μαζί τα πάθη, οπλίσου με εγκράτεια, αγάπη και προσευχή.
Ο νους που χρονίζει με την προσευχή κοντά στο Θεό, ελευθερώνει από τα πάθη το παθητικό μέρος της ψυχής.
Όταν ο Θεός έδωσε ύπαρξη στα όντα, ένωσε συγχρόνως τα πάντα με την πρόνοιά Του.
Αν θέλεις να απαλλαγείς ταυτόχρονα από όλες τις κακίες, απαρνήσου τη μητέρα των κακών, τη φιλαυτία.
Έλαβες εντολή να έχει το σώμα υπηρέτη, όχι να δουλεύεις παρά φύση στις επιθυμίες του.
Αφού ο Θεός σ’ έπλασε ελεύθερο και σε κάλεσε για να είσαι ελεύθερος, μην ανέχεσαι να είσαι δούλος στα ακάθαρτα πάθη.
Με λύπες και ηδονές, με επιθυμίες και φόβους, οι δαίμονες δένουν το νου στα αισθητά.
Αγωνίσου να αγαπήσεις κάθε άνθρωπο εξίσου, και διώχνεις όλα μαζί τα πάθη.
Αδύνατο ο νους να αφιερωθεί στα νοητά, αν δεν αποκόψει τη σχέση με την αίσθηση και τα αισθητά.
Ιδίωμα του λογιστικού μέρους της ψυχής είναι να ασχολείται με τη γνώση του θεού, ενώ του παθητικού μέρους της, με την αγάπη και την εγκράτεια.
Όπως οι επιθυμίες και οι οργές πληθαίνουν τις αμαρτίες, έτσι η εγκράτεια και η ταπείνωση τις εξαλείφουν.
Ο Θεός θα μας ζητήσει απολογία για τα λόγια, τα έργα και τους λογισμούς μας κατά την ημέρα της Κρίσεως.
Πριν από τον κακό λογισμό υπάρχει κάποιο πάθος. Αιτία του πάθους είναι η αίσθηση. Αιτία της κακής χρήσεως της αισθήσεως είναι ο νους.
Ακηδία είναι η αδιαφορία της ψυχής. Και αδιαφορεί η ψυχή, όταν πάσχει από φιληδονία.
Περιμάζεψε την ψυχή σου από την αίσθηση των αισθητών, και τότε ο νους σου βρίσκεται στο Θεό και στα νοητά.
Η υπερηφάνεια απομακρύνει από τη βοήθεια του Θεού, κάνει τον άνθρωπο να έχει πεποίθηση στον εαυτό του και να υπερηφανεύεται απέναντι στους άλλους.
Νέκρωσε την κακία για να μη βρεθείς νεκρός κατά την ανάσταση και από μικρό θάνατο βρεθείς σε μεγάλο.
Την απόκτηση της πίστεως την ακολουθούν τα εξής: ο φόβος του Θεού, η εγκράτεια των ηδονών, η ελπίδα στο θεό, η απάθεια και η αγάπη.
Όταν το Άγιο Πνεύμα βρει νου που γυμνώθηκε από τα πάθη, τον διδάσκει ανάλογα για όσα ελπίζουμε.
Οι περί Θεού λόγοι, τους οποίους θεωρούν οι Άγιοι, δεν αναφέρονται στην ουσία του Θεού, αλλά στα ιδιώματα και στις ενέργείες Του.
~ Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος, Περί αγάπης και εγκράτειας, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΤΟΜΟΣ Β’
