Χάριν στον Άγιο Επίσκοπο Εφέσου, Μάρκο τον Ευγενικό, του οποίου την ιερά μνήμη η Εκκλησία σήμερα επιτελεί και αναμφισβητήτως το αθεϊστικό εκσυγχρονιστάν σκοπίμως αποσιωπά, σώθηκε στη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας η τιμή κ’ ακεραιότητα της Ορθοδοξίας μας. Το ψευδοσύμφωνο ενώσεως με τον επηρμένο Ποντίφηκα ανεθεματίσθη, ο Πάπας Ευγένιος Δ’ εδέχθη έναν ισχυρό κόλαφο ταπεινώσεως και η αλήθεια της Πίστεως θριάμβευσε, παραμένοντας αναλοίωτη, ανόθευτη και απαραχάρακτη, δίχως εκπτώσεις στις απαιτήσεις των αιρετικών, οι οποίοι θέλησαν να μιάνουν δια των κακοδοξασιών την μόνη ζώσα Πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό της Δόξης.
Απάντηση του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού στον Πάπα Ευγένιο Δ’ :
«Οι Σύνοδοι καταδίκαζαν εκείνους που δεν πείθονταν στην Εκκλησία και κήρυτταν διδασκαλίες που αντέβαιναν σε όσα αυτή διδάσκει. Εγώ όμως δεν κηρύττω καμιά δική μου γνώμη, ούτε είπα ποτέ τίποτα νέο και άγνωστο στην Εκκλησία. Τηρώ τον εαυτό μου στην ακραιφνή πίστη, την καθαρή και ανόθευτη, αυτή που παρέλαβε και κατέχει η Εκκλησία από Αυτόν τον Ίδιο τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Αυτή τη διδασκαλία την οποία και η Ρωμαϊκή Εκκλησία κρατούσε πριν από το σχίσμα μαζί με τη δική μας, την Ανατολική. Αυτή ακριβώς την «εὐσεβῆ δόξαν» που πάντα πριν και εσείς επαινούσατε, αλλά και πολλές φορές επαινέσατε στην τωρινή Σύνοδο. Αυτή την ευσεβή διδασκαλία κανείς από μας δεν μπορεί να τη μεμφθεί ή να την κατηγορήσει. Αν λοιπόν εγώ επιμένω σ’ αυτή τη διδασκαλία και δεν θέλω να παρεκκλίνω απ’ αυτή, πώς είναι δυνατό να κατακριθώ σαν αιρετικός; Πρώτα κάποιος πρέπει να κατακρίνει τη διδασκαλία στην οποία πιστεύω, και κατόπιν να με καταδικάσει. Αν όμως αυτή η διδασκαλία ομολογείται από όλους πως είναι η ευσεβής και η ορθή, πώς γίνεται μετά εγώ να είμαι άξιος καταδίκης;».
