Γράφει ο Διονύσιος Σ. Δραγώνας, Τελειόφοιτος Νομικής NUP
Οι αντιπολιτευόμενοι, και κυρίως ο Ανδρουλάκης, ζητούν debate εν όψει των ευρωεκλογών, ενώ το κυβερνών κόμμα δια του κυβερνητικού εκπροσώπου δίνει ως άλλοθι την μη ύπαρξη αυτού του θεσμού αναφορικά με τις ευρωεκλογές. Στα τελευταία δύο debates ο Μητσοτάκης μήτε έπαιξε επίθεση μήτε αμύνθηκε, γνώριζε ότι βρίσκεται πολύ μπροστά σε σχέση με τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ, και περαιτέρω ότι μία τηλεμαχία δεν πρόκειται να του κοστίσει. Γι’ αυτό άλλωστε και έλαβε μέρος, ενώ το βράδυ των δημοτικών εκλογών και τις επόμενες ημέρες υψηλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος μιλούσαν για το λάθος Μπακογιάννη, ο οποίος δέχτηκε να πάει σε τηλεμαχία με τον νυν δήμαρχο Αθηναίων, Χάρη Δούκα, ο οποίος μέσω αυτού έλαβε αναγνωρισιμότητα, ακόμη κι αν δεν ήταν τέλειος, αλλά δεν ήταν νεοδημοκράτης.
Σε δύο μήνες δεν ψηφίζουμε για το ποιός θα κάνει κουμάντο σε αυτό τον τόπο, ήτοι ποιός θα έχει το πάνω χέρι στους διορισμούς συγγενών, φίλων και αφισοκολλητών στο δημόσιο, στο ποιός θα δίδει εντολές στους δικαστές αφού πρώτα τους έχει διορίσει, ποιός θα ελέγχει τα ΜΜΕ και πώς θα χειραγωγείται ο ελληνικός λαός, αλλά ποιός θα εκπροσωπεί τις ελληνικές φωνές εντός Ευρωκοινοβουλίου. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δίνοντας αρνητική απάντηση στον Ανδρουλάκη για debate πολιτικών αρχηγών εν όψει ευρωεκλογών ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «…οι υποψήφιοι είναι για την Ευρωβουλή, αυτοί θα δώσουν τη μάχη…». Άρα, για ποιό λόγο δεν διεξάγεται τηλεμαχία ανάμεσα σε υποψήφιους ευρωβουλευτές των κοινοβουλευτικών κομμάτων; Επί παραδείγματι, οι επικεφαλής των ευρωψηφοδελτίων θα μπορούσαν να κληθούν, ώστε να διασταυρώσουν τα ξίφη τους. Μάλιστα, τούτο θα ήταν ευχής έργον από αμιγώς άποψη λαϊκής δοξασίας, καθ’ ότι τη τελευταία φορά που ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης συγκρούστηκε σε debate, ηττήθηκε η ΝΔ.
Τι ωραία όμως που θα ήταν σε αυτή τη τηλεμαχία από τη Νέα Δημοκρατία να ήταν ο Γιώργος Αυτιάς, από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Νίκος Παππάς και από το ΠΑΣΟΚ ο Θοδωρής Ζαγοράκης;! Όσο κι αν αυτά τα πρόσωπα προκαλούν θυμηδία, ο καθείς για διαφορετικό λόγο, συλλήβδην οι ως άνω έχουν πολλές πιθανότητες, οι δύο πρώτοι να εκλεγούν για πρώτη φορά, που θεωρείται σίγουρο, ενώ ο τελευταίος να επανεκλεγεί, κατόπιν της μεταγραφής αεροδρομίου από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ που πραγματοποίησε. Πώς θα άντεχαν σε μία τηλεμαχία, όταν οι δύο τελευταίοι δεν έχουν καμμία σχέση με την πολιτική, ακόμη κι αν ο πρώην αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος, έχει εμπειρία 10 ετών στο Ευρωκοινοβούλιο; Τι προτάσεις θα κατέθετε ο Γιώργος, όταν όπου βρεθεί και όπου σταθεί ομιλεί για τα ευρωπαϊκά κονδύλια, που θα φέρει στην Ελλάδα, όταν η δουλειά ενός ευρωβουλευτή δεν είναι αυτή; Ή τι θα έλεγε για την οικονομία, όταν είπε ότι στην Ευρωβουλή θα πρέπει να στείλουμε έναν που να ξέρει από οικονομικά, μειώνοντας συνάμα τους συνυποψηφίους του, αλλά και προσέτι νομίζοντας πως στέλνοντας έναν Αυτιά θα λυθεί το οικονομικό πρόβλημα όχι μόνον του τόπου μας αλλά και γενικότερα της Ευρώπης;
Στην ερώτηση για την τηλεμαχία, λοιπόν, απαντάμε καταφατικά! Δεν νομίζω ότι οι πολίτες γνωρίζουν τι κάνουν εκεί στις Βρυξέλλες, γι΄ αυτό άλλωστε υφίσταται και πάντοτε υψηλό ποσοστό αποχής, όπως επίσης επειδή οι πελατειακές σχέσεις παρακμάζουν, αφού οι φιλίες, οι ενδεχόμενοι διορισμοί και γενικότερα οι πελατειακές σχέσεις είναι λιγότερες σε σχέση για παράδειγμα με τις εθνικές ή δημοτικές εκλογές. Ως προς δε τους συμμετέχοντες, αυτοί θα πρέπει να είναι οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές και όχι οι πολιτικοί αρχηγοί, οι οποίοι άλλωστε δεν ασχολούνται αρκετά με τους βουλευτές των Βρυξελλών όσο με αυτούς των Αθηνών. Όθεν, μία τηλεμαχία εκτός των πασιφανών αποτελεσμάτων, θα φέρει ακόμη και επαφή του κόσμου με την Ε.Ε. και το πιο γνωστό όργανό της, με επακόλουθο ίσως έτι περαιτέρω την μείωση του ποσοστού αποχής.
