Γράφει ο Βασίλης Δ.Παπαγιαννίδης, Δικηγόρος LLM
Μη νομίζεις ότι τις προσευχές, τη Θεία Μετάληψη και τους άλλους πνευματικούς σου αγώνες, τα χρησιμοποιείς για να πετάξεις το σταυρό από πάνω σου, αλλά για να τον σηκώνεις με περισσότερη δύναμη και για μεγαλύτερη δόξα του Χριστού.
~Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης
Απόγευμα, 6 Απριλίου 2024, ημέρα Σάββατο. Αρκετά κουρασμένος από μια δύσκολη εβδομάδα που μόλις είχε περάσει. Θα μπορούσα να είχα βγει για ένα ποτό ή με κανένα φίλο ή να πάω κανένα σινεμά ή θέατρο… Αποφάσισα να μην κάνω κάτι από τα παραπάνω και να πάω στο ξενοδοχείο Royal Olympic στο κέντρο της Αθήνας και απέναντι από τις στήλες του Ολυμπίου Διός. Εκεί η Ελληνική Ορθόδοξη Νεολαία (ΕΟΝ) διοργάνωνε μια ιστορική εκδήλωση με θέμα «ΕΝΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ (Κλήρος-Λαός-Στρατός)» και τους εξαιρετικούς ομιλιτές:
1) Ανδρέα Συναδινό, Υποστράτηγο εν αποστρατεία,
2) Π. Γεώργιο Σχοινά, Πρωθιερέα του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Φιλοπάππου,
3) Νικόλαο Αργυρόπουλο, Συγγραφέα και βετεράνο του πολέμου ’74 στην Κύπρο.
Πριν πω ορισμένα πράγματα για την εμπειρία της παρακολούθησης μιας τέτοιας εκδήλωσης να πω δυο λόγια για την Ελληνική Ορθόδοξη Νεολαία (ΕΟΝ). Τί είναι η ΕΟΝ; Η ΕΟΝ είναι μια μικρή ελπίδα σε έναν κόσμο και μια κοινωνία αποϊεροποιημένη και μακριά από τον Χριστό μας. Την ίδια ώρα που τα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα ωθούν την κοινωνία μακριά από το λόγο του Κυρίου και το Χριστό μας, η ΕΟΝ έρχεται να κάνει το αντίθετο: να μας υπενθυμίσει πως η Πατρίδα αυτή στέκεται ακόμα όρθια με τη βοήθεια του Θεού και πως εκεί πρέπει να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας. Η ΕΟΝ είναι νέα παιδιά που αντί να ρίχνουν μολότωφ αγωνίζονται για την Πατρίδα, τη Θρησκεία και την Οικογένεια και μας καλούν να ακούσουμε το μήνυμά τους. Η ΕΟΝ δεν είναι κόμμα και δε θα μπορούσε να είναι κόμμα γιατί διακατέχεται από τις αρχές της χριστιανικής ηθικής και όχι του πολιτικού καιροσκοπισμού. Η ΕΟΝ δε χρηματοδοτείται από υπόγεια κεφάλαια αλλά από δωρεές των μελών και των φίλων της. Η ΕΟΝ είναι ελπίδα, γιατί απαρτίζεται από νέα παιδιά που οραματίζονται μια Ελλάδα πάνω στη βάση των αξιών του γένους μας. Η ΕΟΝ είναι παιδιά που στέκονται όρθια σε έναν κόσμο και μια κοινωνία παρακμάζουσα. Τα τείχη της Πόλεως…
Στην Εκδήλωση της ΕΟΝ, λοιπόν, πήγα. Είδα νέα παιδιά. Πολλή νεολαία. Με ελληνικές σημαίες και συνθήματα αγάπης για την πατρίδα και το Χριστό. Και η εκδήλωση ξεκίνησε. Όλοι σώπασαν. Πρώτα ψάλαμε τον Ακάθιστο Ύμνο στην Παναγία μας! Τον ύμνο με τον οποίο το έθνος ευχαρίστησε την Παναγία για την αναχαίτηση των Αβάρων ενόσω ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος και ο στρατός πολεμούσαν τους Πέρσες στα βάθη της ανατολίας. Ο Αυτοκράτορας έλειπε αλλά η Παναγία παρούσα φύλαξε τα νώτα του! Οι ομιλίες άρχισαν. Ο Στρατηγός Συναδινός μας μίλησε για τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Εκείνον τον ωραίο αγώνα. Τον τόσο ένδοξο. Το μικρό αδελφάκι του 1821. Ακούσαμε για τον Αυξεντίου που έγινε ολοκαύτωμα για την Ελλάδα. Για τον Μάτση που αρνήθηκε μισό εκατομμύριο λίρες για να φύγει σαν ήρωας και όχι αν προδότης. Και για τον Παλικαρίδη. Τον Ευαγόρα μας. Που έφυγε τόσο μικρός και όμως τόσο μεγάλος! Ακούσαμε για τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή, τον αρχηγό του αγώνα. Τον άνθρωπο, τον Έλληνα. Τον νεότερο Κολοκοτρώνη. Πόσο σπουδαίοι. Και πόση συγκίνηση. Έδιναν τη ζωή τους για τον Κυπριακό Ελληνισμό και για το Ελληνικό Έθνος. Γίγαντες. Γίγαντες του τότε με αξίες διαχρονικές.
Μετά μίλησε ο πατέρας Γεώργιος. Τί γλυκομίλητος! Τί σεβάσμιος. Δε μίλησε ιστορικά αλλά αξιακά. Και η συγκίνηση συνέχισε. Το κοινό δε μιλούσε. Παρακολουθούσε συγκινημένο. Μεταξύ των ομιλητών κάποιοι από το κοινό θέλησαν να παρέμβουν να αφήσουν κι εκείνοι το στίγμα τους σε αυτή την όμορφη εκδήλωση!
Και τέλος μίλησε ο Νικόλαος Αργυρόπουλος. Μας μίλησε για τον πόλεμο του 1974. Όμως, η ομιλία του δεν ήταν σαν τις άλλες. Μια ομιλία σκληρή αλλά αληθινή. Μια ομιλία λυπηρή αλλά διδακτική. Μια ομιλία ενός ανθρώπου που μαχόταν με το όπλο στο χέρι το καλοκαίρι του 1974, όταν άλλοι «κομμάτιαζαν» την Κύπρο μας για τα συμφέροντά τους. Μας μίλησε για τις πολιτικές ατιμίες του Μακαρίου, την προδοσία του καθεστώτος Ιωαννίδη και την αδράνεια της Κυβέρνησης Καραμανλή. Όλους αυτούς που άφησαν το νησί μας στο έλεος του Αττίλα. Αλλά μίλησε και για παραδείγματα ανδρείας. Μίλησε για τον ήρωα Παύλο Κουρούπη και το 251 Τάγμα Πεζικού, μίλησε για την ΕΛΔΥΚ και τον ήρωα Ελευθέριο Χανδρινό. Μίλησε γι’αυτούς που τιμήσαν τη στολή τους και κράτησαν ελεύθερο το 63% της Κύπρου μας.
Δάκρυζα όσο άκουγα τα ανωτέρω. Αλλά αυτή ήταν και η επιτυχία της εκδήλωσης. Το κοινό παρακολουθούσε συγκλονισμένο. Δε βαριόταν. Δεν κοιτούσαν τα ρολόγια τους. Όταν τελείωσαν οι ομιλίες είχε πάει κάπου 22.00. Η εκδήλωση είχε κρατήσει πάνω από 3,5 ώρες! Και ήταν συγκλονιστική! Και σε όλη τη εκδήλωση τα παιδιά της ΕΟΝ έδιναν τον τόνο με τη δυναμική τους παρουσία, το σεβασμό στους καλεσμένους και την εξαιρετική οργάνωση! Κλείσαμε με τον Εθνικό Ύμνο.
Τί ωραία εκδήλωση! Τί ωραίοι άνθρωποι! Όμως, το πιο σημαντικό ήταν πως μια τέτοια εκδήλωση μας γέμισε με αισιοδοξία. Αισιοδοξία πως στο σκοτεινό τούνελ που βρίσκεται το έθνος μας υπάρχει φως. Υπάρχει ελπίδα! Πάντα με τη βοήθεια του Χριστού και την σκέπη της Παναγίας μας. Ο Θεός δε θα αφήσει το Έθνος μας να χαθεί. Μας δείχνει το δρόμο. Προς το φως της Ελπίδας με το φως της Νιότης. Σε ευχαριστούμε ΕΟΝ!
