Δύο εβδομάδες πριν τις κρίσιμες Ευρωεκλογές, οι οποίες θα καθορίσουν εν πολλοίς τις βασικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επόμενη πενταετία, όσον αφορά κρίσιμα ζητήματα, όπως η “πράσινη μετάβαση”, το μεταναστευτικό, το ταμείο ανάκαμψης, η “κοινή ευρωπαϊκή άμυνα (επίθεση)”, η ψηφιακή διακυβέρνηση (σκλαβιά), η περαιτέρω ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Παρά την κρισιμότητα αυτών των Ευρωεκλογών, στην Ελλάδα παρατηρούμε μία επικίνδυνη χαλαρότητα… Και από τος κομματικούς σχηματισμούς, αλλά και από τους πολίτες. Και αναρωτιέται κανείς. Δεν μας ενδιαφέρει ως ελληνικό κράτος και ως ελληνικός λαός το πώς θα διαμορφωθεί το μέλλον μας την επόμενη πενταετία; Μάλλον δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι τα νομοσχέδια του Ευρωκοινοβουλίου επηρεάζουν και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις ζωές, την καθημερινότητα τη δική μας και των οικογενειών μας.
Αυτή η απολιτίκ αδιαφορία και η προσπάθεια να κατευθυνθεί η πλειοψηφία του σκεπτόμενου ελληνικού λαού (πλην κομματόσκυλων και κολαούζουν) στην αποχή, προωθείται από το σύστημα συγκεκριμένων διαπλεκομένων οικονομικών συμφερόντων και από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχοντας μια αριστερή αντιπολίτευση διαλυμένη και γελοιοποιημένη (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, κτλ) φοβάται ότι οποιαδήποτε λαϊκή αντίδραση και ουσιαστική πολιτική αντιπρόταση θα κατευθυνθεί σε εθνικιστικούς και συντηρητικούς φορείς.
Σε όλη την Ευρώπη παρατηρείται τεράστια άνοδος των πατριωτικών δυνάμεων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Λεπέν στη Γαλλία, η Μελόνι στην Ιταλία, ο Βίλντερς στην Ολλανδία, το Afd στη Γερμανία, ο Όρμπαν στην Ουγγαρία, το Vox στην Ισπανία, το Κόμμα των Φινλανδών στη Φινλανδία, οι Σουηδοί Δημοκράτες στη Σουηδία.
Παρά τις ιδεολογικές και εθνικές διαφορές όλων αυτών των κομμάτων-κινημάτων, υπάρχει ένας κοινός βασικός άξονας ιδεών, αντιλήψεων, πολιτικών και κυβερνητικών προτάσεων. Η προστασία των εθνικών ταυτοτήτων από την αντζέντα του διεθνισμού και την επικίνδυνη ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, το κλείσιμο των συνόρων, η εναντίωση στον “δικαιωματισμό” της διαστροφής και η προάσπιση της παραδοσιακής φυσιολογικής οικογένειας από πορνικές παρεκτροπές και ανώμαλες “λοατκι” συμβιώσεις, η οικονομική ενίσχυση των λαϊκών στρωμάτων και το φρένο στην αισχροκέρδεια, πολυεθνικών εταιρειών και τραπεζιτών, είναι οι κύριες παράμετροι του νέου αυτού δυναμικού εθνικού ευρωπαϊκού ρεύματος.
Επομένως, είναι μια ευκαιρία και για την Ελλάδα να στείλει ένα ισχυρό πατριωτικό μήνυμα αντίστασης στη νέα τάξη πραγμάτων, την πολιτική ορθότητα και την παγκοσμιοποίηση. Να μην αφήσουμε νεοφιλελεύθερες προσωπικότητες όπως ο κ. Μητσοτάκης και η κα. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να κάνουν κουμάντο στις ζωές και τις Πατρίδες μας. Να αγωνιστούμε για μία Ευρώπη των Εθνών και όχι των διεθνιστών ολιγαρχών.
