Ακρίβεια και ακριβοπληρωμένοι Ευρωβο(υ)λευτές

Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ

 

Εν μέσω αλλεπαλλήλων εθνικών ταπεινώσεων, με τους Σκοπιανούς να γράφουν πλέον ολοφάνερα εκεί που δεν πιάνει μελάνι την προδοσία των Πρεσπών κι οι δικοί μας να εμμένουν στην τήρησή της, με τον Αλβανό Ράμα να στήνει αλυτρωτικές συγκεντρώσεις εν Ελλάδι κι οι δικοί μας να τού παραχωρούν στάδιο γηπεδικών προδιαγραφών, με τους Τούρκους να διαφημίζουν το σήμα «TurkAegean» σ’ όλην την οικουμένη κι οι δικοί μας να επικαλούνται την διασυνοριακή ειρήνη, σκέφτηκε το πεφιλημένο τέκνο των Αρχιτεκτόνων, ο σατανικός ενορχηστρωτής της αλώσεως της Πατρίδος, ο οποίος νέμεται οιονεί κληρονομικώ δικαίω την εξουσία στον τόπο μας, να φανερώσει το κίβδηλο προσωπείο της κοινωνικής ευαισθησίας. Καθώς ο λαός μας σφαδάζει επί δύο έτη από την ραγδαία αύξηση των τιμών σε βασικά αγαθά, πενόμενος άχρι εξαθλιώσεως, οι εγκέφαλοι των πολιτικών αγυρτών του Μαξίμου, οίτινες κουστουμαρισμένοι μετά παχυλών μισθών ασχημονούν με τα φράγκα των πληβείων, δεν στερεύουν από ιδέες κυνικού εμπαιγμού και ωμής εξαπατήσεως των Ελλήνων, καλώντας σε συνεδριάσεις στο ναό των πόρνων και εγκληματιών που ονομάζεται Βο(υ)λή. Θεώρησε ότι εφηύρε, λοιπόν, την ευκαιρία ο γόνος της Ντορέτας να ανανεώσει τη σχέση του με τους αμνούς της πλέμπας τάζοντας γενναίες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για να υφαρπάξει ψήφους και εκλογική στήριξη από τους χρησίμους ηλιθίους του κατεστημένου.

Πάλι λίγο πριν την κάλπη καλπάζει η προπαγάνδα των ισχυρών επί των ανισχύρων, των σκανδαλωδώς πλουτιζομένων επί των πενιχρώς σιτιζομένων, για να μας πείσουν ότι ο πληθωρισμός, η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα λύνονται με εξαγορά της τιμής και της αξιοπρέπειάς μας στο παραβάν. Δεν μάς έφτανε που μετράμε τα ευρώ δεκάρα τη δεκάρα καθημερινή τη βάσει σε λαϊκές και υπεραγορές, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τον πειρασμό της διολισθήσεως στο ψέμα του ηγήτορος. Με την ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης σταθερά πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο για την χώρα μας το τελευταίο επτάμηνο, μόνο η αφέλειά μας θα δικαιολογούσε τις παραινέσεις των Αντουανέτων της πολιτικής να κόψουμε το κρέας, τα τυριά, το ελαιόλαδο, για να ησυχάσουμε. Γίνανε και διαιτολόγοι τα πολιτικά παχύδερμα του κοινοβουλετισμού και μάς κάνουν υποδείξεις διατροφής στη δική σιλουέτα αντί στη δική τους ξεχειλωμένη από τις παράνομες μάσες των εκατομμυρίων από τον κρατικό κορβανά. Ακόμα κι εκείνοι που συνετάσσοντο με τα εθνολαϊκά στρώματα βγήκαν στην πιάτσα στερούμενοι αισχύνης και αιδούς, για να μάς μοστράρουν τους δικούς τους εκλεκτούς για το κοινοβούλιο της εκφυλισμένης Ενώσεως των δανειστών και των τραπεζιτών. Με καλούπια ουδόλως απέχοντα από εκείνα των κυβερνητικών χοίρων, ψέματα εφάμιλλης αξίας μ’ εκείνα των προβατόσχημων λυκοποιμένων της γαλάζιας στάνης και προθέσεις εξ ιδίας γαστρός μ’ εκείνες των απατεώνων της εξουσίας, ευαγγελίζονται την άνοιξη της δικής τους πλουτοκρατίας, κοροϊδεύοντας το πατριωτικό κοινό έμπροσθεν των παρειών του. Αυτοί που δεν ενεφάνησαν σε κανένα εθνοκοινωνικό συλλαλητήριο, που εσιώπησαν εκκωφωντικώς μπροστά στις μειοδοσίες, που εισήλθαν ενθουσιασμένοι στον βόθρο της ανωμαλίας όστις ονομάζεται άλλως στοά της αστικής δημ(ι)οκρατίας από την αδυναμία αναδείξεως μιάς καθαρής εθνικιστικής αντιπολίτευσης και που, αν εστέκοντο έξωθεν αυτού ούτε ανάρτησή τους στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως δεν θα βλέπαμε, μάς παρουσιάζουν τώρα τα δικά τους κορδωμένα λεβεντοπαλλήκαρα με τις ανύπαρκτες αγωνιστικές περγαμηνές και τα μακρόσυρτα βιογραφικά της ουτιδανότητός τους, δελεαζόμενοι από την εξομοίωση με το χάλι που μάς κακοδιοικεί. Κουραστήκαμε να έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε σκύβαλα, τα οποία δεν έχουν γράψει χιλιόμετρο σε πορείες και διαδηλώσεις για τις λαϊκές ανάγκες και τα αιτήματα της Φυλής μας, χωρίς να έχουν στοιχειώδη επαφή με την κοινωνία, εν ολίγοις ανάμεσα σε ανθρώπους που αποβλέπουν μόνο στη δική τους οικονομική αποκατάσταση με τον μισθό του Ευρωβο(υ)λετή άμα τη έκλογή του, χωρίς νωρίτερα να μην έχουν ξοδεύσει δραχμή από την τσέπη τους για τον Εθνικό Αγώνα, αλλά περίμεναν να αδράξουν την ευκαιρία μέσα από κάποιο κόμμα του φιλελευθέρου καθεστώτος, το οποίο αποδέχονται, εγκρίνουν και αναγνωρίζουν ως πολιτεία του Ελληνισμού δια της καθόδου τους εις αυτό.

Απέναντι σ’ όλο αυτό το σκυλολόϊ των ληστρικών διαθέσεων επί των χρημάτων του λαού, το οποίο ονειρεύεται ζωή χαρισάμενη στις Βρυξέλλες προβάλλοντας το τίποτα ως ευγενική προσφορά του στην Πατρίδα, το μόνο που κάπως μάς επαναπαύει είναι ότι κατόπιν της 9ης Ιουνίου οι εκζητούντες ψήφους ανομίας θεατρίνοι θα επιστρέψουν στο σπίτι τους και τότε θα δούμε πάλι ξεκάθαρα ποιοί θα μείνουν στο πεζοδρόμιο των αγώνων, ποιοί θα συνεχίσουν ανιδιοτελώς για τις ιδέες τους μέσα στην κοινωνική πάλη κι όχι στις εκπομπές του διαδικτύου και ποιοί θα εξακολουθούν να θυσιάζονται για Πίστη και Πατρίδα. Η πολιτική ανατροπή, όπως έχει γραφεί και παλαιότερα, δεν αναμένεται μέσα στον θίασο του συστήματος, αλλά με σκληρή δουλειά κατήχησης και εκπαίδευσης στελεχών αντιστάσεως, τα οποία δεν θα πιστεύουν ότι τα κόμματα των κρατικών επιχορηγήσεων μπορούν να δώσουν λύσεις, αλλά εκείνοι που θα έχουν το θάρρος με καθαρό πρόσωπο και καθαρή πένα να πούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι βλαπτική για τον Ελληνισμό και η έξοδος απ’ αυτήν έχει καταστεί μονόδρομος.

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο