Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ
Δεν υπάρχει μέτρο στην αυτοταπείνωση, τον αυτοεξευτελισμό και την αυτογελοιοποίηση σ’ ένα κράτος μπανανία του οποίου οι υπήκοοι έχουν γαλουχηθεί στις οσφυοκαμψίες, την υποταγή και την ραγιαδοσύνη. Το ότι δεν μάς παραξενεύει, δεν μάς οχλεί και δεν μάς συγκινεί που η Πατρίδα μας έχει καταστεί και αναγνωριστεί διεθνώς ως καρπαζοεισπράκτωρ από κάθε γειτονική δύναμη που τυγχάνει να συνορεύει μεθ’ ημών εξηγείται μέσα από τις επιλογές αυτού του λαού για τους θώκους της ηγεσίας του. Άμα τη αναδείξει της νέας κυβερνήσεως στο μόρφωμα των ξυπόλητων της Μπανόβινα του Βαρδάρη ο αρχηγός του VMRO και επόμενος πρωθυπουργός έχοντας πάρει πρέφα τον ενδοτισμό της φάρας μας έσπευσε να τον εκμεταλλευτεί, τρίβοντας στα μούτρα της εφεκτικότητός μας τον αυτοπροσδιόρισμό του ως «Μακεδόνος», πολίτου της «Μακεδονίας». Σκούπισαν οι ανέστιοι Σλάβοι τα παπούτσια τους στην πλάτη μας, καταπατώντας ευθέως το ρεζίλι των Πρεσπών, αλλά εμείς πιστοί στη διεθνή νομιμότητα, τις συνθήκες και την ευρωπαϊκή μας μοίρα αμολήσαμε τον τρομακτικό υπουργό εξωτερικών μας να τούς υψώσει το λιπαρό από την χαμέρπεια δάκτυλό του, για να τούς μαζεύσει μία κι έξω, λέγοντας: «παρακολουθούμε αυστηρά την πορεία σας». Ποιός είδε τον Γεραπετρίτη και δεν φοβήθηκε δηλαδή, ή μάλλον ποιός από τους κιοτεύσαντες έχασε το θάρρος του, για να το βρεί η γαλάζια οικογενειοκρατική συμμορία που μάς καταδυναστεύει.
Μην έχουμε την αίσθηση πως οι πολιτικές και διπλωματικές κινήσεις μας στο διεθνές πεδίον γίνονται αντιληπτές μόνο από την άλλη πλευρά και εμάς τους ιδίους. Οι ανυπόδητοι των Σκοπίων έχουν κάθε λόγο και να γελούν και να τρίβουν τα χέρια τους, αντικρίζοντας από τη μία τους Τούρκους να μετατρέπουν την Μονή της Χώρας σε τζαμί εντελώς αδιαμαρτύρητα, με την τραγελαφικά χλιαρή αντίδραση των κουστουμαρισμένων σκυβάλων της εξουσίας, και από την άλλη τον Έντι Ράμα να ζητά πλατεία, για να εκφωνήσει προεκλογική ομιλία ως αρχηγός ξένου κράτους στην Αθήνα, και εμείς να του δίνουμε ολόκληρο στάδιο, για να ασκήσει σκληρή ιμπεριαλιστική αλβανική προπαγάνδα έμπροσθεν χιλιάδων ομοεθνών του, όταν έχει αλώσει αναρίθμητες περιουσίες Ελλήνων στην αλύτρωτη Βόρειο Ήπειρο, φονεύσει βάναυσα τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, διώξει εκατοντάδες ορθοδόξους συμπατριώτες μας στα αδούλωτα χωριά του Αρχηγού Σπυρομήλιου και φυλακίσει τον νόμιμα εκλεγμένο Δήμαρχο Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη. Ανοίγει η όρεξη σε κάθε πεινασμένο στα Βαλκάνια κι αποζητά ευκαιρία να διεκδικήσει κι αυτός κάτι από τα κεκτημένα μας, με την βεβαιότητα ότι οι μεγαλοκοπέλες του γόνου, όπως ο Πατέλης, ο Γιατρομανωλάκης και τα λοιπά αποτοξινωμένα από την περίσσεια αρρενωπότητα αστέρια των οποίων η γνώμη μετρά περισσότερο από εκείνη κάθε βαρεμένου Εθνικιστή, όπως του γράφοντος, θα εισηγηθούν την ενασχόληση με πιο σοβαρά ζητήματα, όπως την κατά 12 θέσεις αναβάθμιση της Ελλάδος στον παγκόσμιο πίνακα των χωρών για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Δεν υπολείπεται χρόνος, κύριοι, για τα ελάσσονα, μικρά και ασήμαντα, όπως οι εδαφικές απαιτήσεις της Τουρκίας, ο εισοδισμός της Βουλγαρίας και ο εκτουρκισμός της μουσουλμανικής μειονότητος στην Θράκη από το Προξενείο. Αφού μπορεί πλέον ο Βαγγέλης που είχε όνειρο ζωής να γίνει μάνα με μούσια να πειραματίζεται με ανήλικα υιοθετώντας, όλα τ’ άλλα λύνονται, θα έλεγε κανείς πιο ανοιχτόμυαλος από μένα. Μέσα σ’ όλα αυτά, αγρίευσαν και οι επαρχιώτες της πρώην Γιουγκοσλαβίας δημιουργώντας άγχος στον Κυριάκο τον Μεγαλοπρεπή μη και δεν κυρωθούν τα μνημόνια της Συμφωνίας. Παραφράζοντας τον ψαλμό, αι ψυχαί ημών επλήσθησαν πικρίας από τον κίνδυνο να μην τηρηθεί το κουρέλι των Πρεσπών, το οποίο ενώ το αντισυμβαλλόμενο μέρος το έχει μετατρέψει σε μέσο νίψεως οπισθίων, τα ημέτερα φυντάνια επιμένουν ότι δεν ακυρώνεται, εφόσον ψηφίστηκε, ενθυμούμενοι ωσαύτως το μνημειώδες σχόλιο της αδερφής του ελέω στοών πρωθυπουργού, πως «όχι απλώς θα εφαρμόσουμε τη συμφωνία, αλλά θα την τιμήσουμε!». Οι δικοί μας εμπαίζουν κανονικά το πλήθος των αμνών, οι οποίοι τούς παλαμοκροτούν ως σωτήρες ενθουσιασμένοι, αρνούμενοι να αποστούν των εντολών των ξένων αφεντικών τους, και οι Σκοπιανοί σε λίγο θα σκεφτούν από τα χαστούκια που μάς ρίχνουν απηνώς πως δύνανται να αποπειραθούν αναίμακτη κατάληψη στην Φλώρινα. Όλα μέλι γάλα.
Τούρκοι, Αλβανοί και Σκοπιανοί μάς έχουν καβαλήσει για τα καλά, παίζοντας μόνοι τους με τα έθνικά μας δίκαια χωρίς αντίπαλο. Τί να τα κάνεις τα rafale, τις φρεγάτες, τα νέα εξοπλιστικά, όταν αφ’ ενός δεν είσαι διατεθειμένος να υπερασπιστείς τίποτα από την έθνική σου κυριαρχία, χρησιμοποιώντας τα δυναμικά και στοχευμένα δίκην αποτροπής και αφ’ ετέρου αποστρατιωτικοποιείς τα νησιά, για να κάνεις το χατίρι του ΝΑΤΟ και της Αμερικής στην Ουκρανία έναντι της ομόδοξης Ρωσίας; Οι αλληλοδιαδοχικές σφαλιάρες από το κάθε τελευταίο κρατίδιο στο πλαίσιο της υπερπροσπάθειάς μας να φανούμε σύννομοι και ειρηνευτικοί προς τους «συμμάχους» μας μάς απαξιώνει ολοκληρωτικά πρώτα στα μάτια εκείνων που μας ενδιαφέρουν περισσότερο. Η Πατρίδα μας ηττάται σ’ όλα τα μέτωπα εξαιτίας της εμπιστοσύνης του κάθε προσκυνημένου νεοέλληνος σε μία χούφτα προδοτών, η οποία είναι αποφασισμένη να οδηγήσει τον Ελληνισμό στον βιολογικό και πολιτισμικό αφανισμό. Αποπτύστε τους ως βδελύγματα. Δεν έχουν θέση στο σώμα της Φυλής μας.
Χριστός Ανέστη!
Διαβάζουμε στο τέλος του υπέροχου άρθρου καταπέλτη από τον Μάχιμο δικηγόρο Πέτρο:
Η Πατρίδα μας ηττάται σ’ όλα τα μέτωπα εξαιτίας της εμπιστοσύνης του κάθε προσκυνημένου νεοέλληνος σε μία χούφτα προδοτών, η οποία είναι αποφασισμένη να οδηγήσει τον Ελληνισμό στον βιολογικό και πολιτισμικό αφανισμό.
Κάποτε ένας νεαρός ζητιάνευε σε μία γωνία του δρόμου.
Πέρασε ένας καλοντημένος κύριος και του έδωσε ελεημοσύνη.
Ο νεαρός παίρνοντας θάρρος λέει με καμάρι στον καλοντυμένο κύριο:
Εγώ κύριε κατάγομαι από αριστοκρατική οικογένεια και μεγάλωσα αριστοκρατικά, όμως δυστυχώς κατάντησα να ζητιανεύω.
Και του απαντάει αυστηρά ο κύριος:
Αντί να καυχάσε για την καταγωγή σου, θα έπρεπε να ντρέπεσαι για την κατάντια σου.
Δυστυχώς έτσι είμαστε οι σημερινοί Νεοέλληνες.
Καυχόμαστε για τους Προγόνους μας, ενώ θα έπρεπε να ντρεπόμαστε για την κατάντια μας που δεν φανήκαμε αντάξιοι τους.
Όμως Δόξα τω Θεώ βλέπω ότι υπάρχει ακόμα μαγιά..
Συνεχίστε τον Καλόν Αγώνα.