Γράφει η Ραφαηλία Μπατζή, μέλος της Ε.Ο.Ν. Χαλκιδικής
Το Τριώδιο άνοιξε, με σκοπό την προετοιμασία για την είσοδο μας στην δυσκολότερη Σαρακοστή, αυτή του Πάσχα, και στην Ελλάδα το μήνα Φεβρουάριο το μόνο που δεν κάνουμε είναι να προετοιμάζουμε την ψυχή μας για την Σαρακοστή. Αυτό που ενδιαφέρει την Ελλάδα τον μήνα αυτόν είναι να γιορτάσει τον Βαλεντίνο και να χαρεί τη γιορτή του ηδονικού έρωτα.
Τα καρναβάλια είναι ο αληθινός στόχος ως κορύφωση τούτων των σιχαμερών κοσμικών «εορτών». Η δε κρεατοφαγία και το υπερβολικό αλκοόλ είναι κάτι το μηδαμινό μπροστά στα μασκαρέματα. Άνδρες ντύνονται γυναίκες και το αντίστροφο, στολές που παραπέμπουν στον διάβολο, προκλητικά ρούχα και μακιγιάζ, ανήθικοι χοροί, ακόμα και μικρά παιδιά μυούνται ως καρναβαλιστές στην «γιορτή» της αμαρτίας. Πόλεις, όπως η Πάτρα, κάθε χρόνο, εδώ και δεκαετίες πρωτοστατούν με άρματα και πολλές εκδηλώσεις, ενώ χιλιάδες καρναβαλιστές σπεύδουν να γλεντήσουν την «ελεύθερη» και την «επίσημη» μέρα ακολασίας. Στην βόρεια Ελλάδα, στην όμορφη συμπρωτεύουσα, την Θεσσαλονίκη, θα εορταστεί το καρναβάλι πρώτη φορά μετά από 34 ολόκληρα χρόνια!
Η Ελλάδα μας βιώνει δύσκολες στιγμές. Η Σαντορίνη σείεται σε ρυθμούς πεντοζάλη και μαζί «χορεύουν» όλες οι Κυκλάδες έως και η Αθήνα τον ρυθμό των τρομακτικών και αλλεπάλληλων σεισμών, με τα Ρίχτερ να μην δείχνουν κάτω από 4 . Οι σεισμολόγοι αποσύρουν τις ελπίδες τους και προσεύχονται το κοντέρ να γράψει έως 6 Ρίχτερ. Το ηφαίστειο βράζει και η αναστάτωση στους κατοίκους δεν κοπάζει λεπτό. Και σαν μην φθάνουν όλα αυτά, ο Τούρκος αγοράζει όπλα, και ανενόχλητος βολτάρει στο Αιγαίο με τις φρεγάτες του. Το έγκλημα των Τεμπών σημειώνει δύο χρόνια ατιμώρητο και τις μέρες που έγινε η Ελλάδα θα γιορτάσει για ακόμα μια φορά την καταστροφική αυτή γιορτή!
Ας ευχηθούμε αδέλφια να μας συγχωρήσει ο Θεός και να μας χαρίσει μετάνοια και την θεία φώτιση του!
Καλό και ευλογημένο Τριώδιο!
Ευλογημένη Ραφαηλία δυστυχώς εμείς οι Έλληνες αποκτήσαμε μνήμη χρυσόψαρου.
Μας λέει ο τίτλος του Άρθρου σου:
Τα καρναβάλια της ακολασίας και οι σεισμοί της Σαντορίνης.
Αντί να μετανοούμε για αυτά που συμβαίνουν κάθε χρόνο στην Πατρίδα μας δυστυχώς όλο και πιο χειρότεροι γινόμαστε.
Πριν ακριβώς από δύο χρόνια, στις 28 φεβρουαρίου 2023 σημειώθηκε μία ανείπωτη τραγωδία.
Ήταν Τρίτη, η επόμενη ημέρα μετά την Καθαρή Δευτέρα, και επέστρεφαν οι περισσότεροι από εκδρομή που είχαν πάει στο καρναβάλι της Πάτρας για αυτό και στην πλειονότητα ήτανε νέα παιδιά μέσα στο τρένο.
Όλοι ζητούμε να βρεθούν οι πραγματικά ένοχοι, δηλαδή οι ηθικοί αυτουργοί αυτής της τραγωδίας και να μπουν στην φυλακή.
Όμως αναρωτήθηκε κανένας γιατί το επέτρεψε ο Θεός;
Γιατί επέτρεψε να συμβεί τέτοιο φρικτό δυστύχημα;
Εδώ γνωρίζει ακόμα και μία τρίχα αν πέσει από το κεφάλι μας, ο Ίδιος μας το διαβεβαιώνει.
Ματθ. 10,30 ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί.
Αφού ο Πατήρ σας προνοεί ακόμη και δια τα σπουργίτια, πόσω μάλλον θα προνοή για σας πού είστε παιδιά του;
Σκεφθήτε ότι αι τρίχες της κεφαλής σας είναι γνωσταί και αριθμημέναι από τον Θεόν.
(Αυτός σας παρακολουθεί και εις τας πλέον ασημάντους λεπτομερείας της ζωής σας).
Παρόλο που το επέτρεψε φύλαξε πάλι ο Θεός και για ένα δευτερόλεπτο δεν έγινε μέσα στο τούνελ γιατί δεν θα υπήρχε ούτε ένας ζωντανός, και θα μιλούσαμε τώρα για εκατοντάδες νεκρούς.
Η απάντηση γιατί το επέτρεψε ο Θεός, είναι η ίδια, με το γιατί σείεται η Σαντορίνη.
Ο πρώην Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος που είχε πει τα πράγματα έξω από τα δόντια χωρίς να μασάει τα λόγια του πέσανε όλοι οι αγαπούληδες και τα παπαγαλάκια να τον φάνε.
Ο Μέγας Βασίλειος μας λέει ό,τι κακό δεν είναι ούτε η καταστροφές ούτε οι θάνατοι ούτε οι πλημμύρες ούτε οι σεισμοί, ούτε τίποτα άλλο, αλλά μόνο η αμαρτία.
Μόνο η αμαρτία, μας οδηγεί στην κόλαση. Τίποτα άλλο.
Και εμείς αντί να συνετιστούμε, τι κάνουμε;
Όχι απλώς τα ίδια αλλά και χειρότερα, και όπως μας λες και στην Θεσσαλονίκη μας, θέλουν να διοργανώσουν μετά από 34 ολόκληρα χρόνια επαίσχυντο καρναβάλι στην Αγιοτόκο πόλη του Αγίου Δημητρίου.
Και σε πολλές άλλες πόλεις που δεν γνωρίζουν καρναβάλι.
Οι Προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη ήταν το στόμα του Θεού, επειδή τους έλεγαν την αλήθεια και τα δεινά που πρόκειται να τους βρουν γινότανε αντιπαθείς στον λαό σε τέτοιο σημείο που φτάνανε να τους φωνεύσουν.
Όμως οι ψευδοπροφήτες που χάιδευαν τα αυτιά τους και τους λέγαν ότι μη φοβόσαστε δεν θα συμβεί τίποτα, τους είχαν σε μεγάλη εκτίμηση.
Όμως τα αποτελέσματα ήταν οδυνηρά αιχμαλωσίες και τόσα άλλα βάσανα.
Εμείς σήμερα τι επιζητούμε, να μας χαϊδεύουν το αυτί ή να μας το τραβάν;
Αυτός που μας χαϊδεύει το αυτί να ξέρετε δεν μας αγαπάει.
Όταν ένα παιδάκι πάει να ανέβει τα κάγκελα για να πέσει στο κενό.
Η μάνα του από κάτω ουρλιάζει, κατέβα κάτω γιατί θα σε σκοτώσω.
Ακούει η (καλή) γειτόνισσα και λέει, καλέ μην το τρομάζεις το παιδάκι.
Ποια αγαπάει το παιδάκι; η μάνα του που λέει θα το σκοτώσει αν δεν κατέβει ή η (καλή) γειτόνισσα;
Ο Χριστός μας αγαπάει τόσο πολύ που δεν κοιτάει ούτε μάτι, ούτε χέρι, ούτε σώμα, αλλά κοιτάει Αθάνατη ψυχή να σώσει.
Γιατί δεν υπάρχει κανένα αντάλλαγμα με όλα τα πλούτη και τους θησαυρούς της γης.
Ενώ ο διάβολος μας τα επιτρέπει (όλα).
Και έτσι γινόμαστε χειρότεροι από τα κτήνη.
Βλέπουμε μόνο το τομάρι μας και πατάμε επι πτωμάτων.
Πόσο μᾶς ταπεινώνουν ἡ φτώχεια καὶ ἡ στέρηση, ἡ ἀδικία, τὸ πένθος καὶ ἰδιαίτερα ἡ ἀσθένεια καὶ ὁ πόνος!
Μᾶς βοηθοῦν νὰ ἀποβάλουμε τὸ ὑψηλὸ φρόνημα, τὴ ματαιοδοξία μας, τὴ σκληροκαρδία μας.
Προσγειωνόμαστε στὴν πραγματικότητα.
Ἐμβαθύνουμε στὴν ἀλήθεια ποὺ διακήρυξε ὁ Κύριος, ὅτι «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. ιε´ 5).
Οἱ θλίψεις τελικὰ εἶναι ἀπόδειξη ὄχι ὅτι δὲν μᾶς θέλει ὁ Θεός, ἀλλὰ ὅτι μᾶς ἀγαπάει πολύ. Δὲν εἶναι τιμωρίες ἀλλὰ εὐεργεσίες.
Είναι εξέχουσα η στιγμή, κατά την οποία ο άνθρωπος «έρχεται εις εαυτόν».
Ας μετανοήσουμε και εμείς όπως ο άσωτος υιός του Ευαγγελίου.
Αυτό ζητάει ο Χριστός από εμάς.
Και όταν επέστρεψε ο άσωτος υιός, ο πατέρας δεν του ζήτησε εξηγήσεις και δεν άρχισε της ανακρίσεις.
Αλλά αντιθέτως..
«ἐπέπεσεν ἐπί τόν τράχηλον αὐτοῦ καί κατεφίλησεν αὐτόν».
Δεν λέει τον εφίλησεν, αλλά τον κατεφίλησεν.
Δηλαδή τον (έπνιξε) στα φιλιά.
Ιδιαίτερα τονίζεται το στοιχείο της χαράς του πατέρα, δηλαδή του Θεού, και του γιου του που επιστρέφει στο σπίτι.
Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.