Ο θάνατος του πρώην Υπουργού του ΠΑΣΟΚ Θεοδώρου Πάγκαλου συνοδεύεται με τις αναμνήσεις μιάς παλαιοκομματικής διεφθαρμένης πολιτικής ελίτ, η οποία δια ψεμάτων, ρουσφετιών και αλληλοεξυπηρετήσεων οδήγησε στην δόμηση της παρασοβιετικής μπανανίας του νεοραγιαδισμού στην οποία πολιτευόμαστε άχρι σήμερον.
Από το “μαζί τα φάγαμε”, το οποίο με έπαρση εξεστόμισε αφορώντας στην πραγματικότητα στον παρασιτισμό της κομματικής του νομενκλάτουρας στις πλάτες ενός λαού, τον οποίο τσάκισαν, γονάτισαν και ισοπέδωσαν κυριολεκτικά οι σκληρές μνημονιακές πολιτικές λιτότητος που εφήρμοσε όχι επί της καλοζωϊσμένης παχυδερμικής του δομής, αλλά επί των σκευρωμένων κορμιών χιλιάδων φτωχοποιημένων οικογενειών, μέχρι το “τη σημαία την πήρε ο αέρας”, συμπυκνώνοντας την ασύγγνωστη εθνική προδοτική στάση της σημιτικής διαπλοκής στην οποία ανήκε, που παρέδωσε γή και ύδωρ στον εχθρό, αρχής γενομένης στην ήττα των Ιμίων, ο Πάγκαλος έγινε το σύμβολο μιάς εφάμαρτης εποχής ανατροφής εκλεκτών γόνων του συστήματος, οι οποίοι συνέθλιψαν το Έθνος χάριν της δικής τους πολυτελούς, πλουσιοπάροχης και σκανδαλωδώς άνετης αποκαταστάσεως.
Κανείς Έλλην με ελάχιστο αυτοσεβασμό και φιλοπατρία δεν μπορεί να αισθανθεί στιγμή λύπης δια την απώλεια ενός ανθρώπου που σημάδεψε την Πατρίδα μας επί διακυβερνήσεως εκείνου και του συναφιού του με προδοσίες, ήττες, εξαγορές, σκάνδαλα και λεηλασίες της δημοσίας περιουσίας, χρεοκοπώντας το κράτος, φεσώνοντας τις επόμενες γενεές και υποθηκεύοντας το μέλλον της Φυλής μας στα κοράκια της διεθνούς τοκογλυφίας.
