ἮΛΘΕΝ ὁ καιρὸς πού, εἴπερ ποτὲ καὶ ἄλλοτε, διαφαίνεται σημαντικὴ ἡ πιθανότης δεόμενοι εἰς τὸ μἐλλον ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας ἐν αὐτῷ, νὰ ἐννοῶμεν τὸν κύριον κύριον Κασσελάκην.
Ἂν μέχρι πρό τινος ἁπλῶς ἐδηλοῦμεν τὸ ἐνδεχόμενον, ἡ κατακεραυνωτικὴ ἀπάντησις θὰ ἦτο <<Ἀδιανόητο!>>, <<Μὰ ποῦ τὰ σκέπτεσθε αὐτά κύριοι;>>, <<Αὐτὸ εἶναι τὸ λιγώτερο, ἐπαναστατικό!>>. Καὶ ὅμως, εὑρέθημεν αἴφνης πρὸ τῆς κανονικοποιήσεως τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος φαινομένου. Οὐδέποτε προελάβαμεν νὰ ἀναλύσωμεν τὰ ἀλλεπάλληλα προσημαίνοντα ἐρεθίσματα, ὡσὰν ἐπιβάται ὑπερταχέως κινουμένου συρμοῦ. Οὕτως, ἐν ἀγαστῷ συνδυασμῶ μετὰ τῆς συνεχοῦς καὶ ὁλονὲν αὐξούσης προβολῆς τοῦ πάθους τούτου, μετεγγίσθημεν τὸ χαυνωτικὸν ναρκωτικὸν τῆς ἀπαθείας καὶ τὸν βάκιλλον τοῦ κοινωνικοῦ μιθριδατισμοῦ.
Λέγουσι τινές : καλῶς ἤλθατε, Πρόεδρε! καὶ δὴ μεθ’ ὁρμῆς (=μὲ φόραν). Βεβαίως, ἅπαντες ἀγωμιοῦμεν νὰ ἴδωμεν τὸν ἐν Ἐκάλῃ κατοικοῦντα, ἐν τρυφῇ καὶ ἀπείρῳ πολυτελείᾳ διαβιοῦντα, εἰς σκύλλον προσφέροντα ὅσα οὐδὲν ἑλληνόπουλον δύναται ἔχει, νὰ ὑπερασπίζηται σθεναρῶς τὰ ἀναπολλοτρίωτα δικαιώματα τῆς ἐργατικῆς τάξεως καὶ νὰ ἀνακράζῃ στεντορείᾳ τῇ φωνῆ: Προλετάριοι ὅλου τοῦ κόσμου ἑνωθῆτε! (ὑπὸ τὸν ἐφοπλιστήν!)
Θὰ εἴπῃ κανεὶς πὼς ἡ ἀριστερὰ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καὶ γενικώτερον ἡ σύγχρονος εὐώνυμος, κατὰ τὸν ἀρχαῖον εὐφημισμόν, διανόησις (καλλίτερον· παρανόησις) δὲν εἶναι τοσοῦτον φιλεργατική, ἀλλὰ πλέον <<φιλοδίκαιος>>, ἐρειδομένη ἐπὶ τῆς οὐὼκ (woke) ἀτζέντας. Τότε ἀπαντᾷ ἡ ἐμὴ ταπεινότης : καλῶς ἤλθατε καὶ καλῶς Σᾶς δεξόμεθα ὡς Πρωθυπουργόν, κύριε Πρόεδρε, καὶ μεθ’ ὑμῶν τὴν πλημμυρίδα φύλων, ἀντωνυμιῶν καὶ πάσης φύσεως παθολογικῶν αὐτοπροσδιορισμῶν. καλῶς νὰ ἔλθῃ καὶ εἰς Ἑλλάδα ἡ ἐν Ἀμερικῇ ἀρξαμένη φρενήτις!
Καθ’ ὅσον δὲν ἤρκησεν ἡ ἰδιοσυγκρασία τοῦ Προέδρου τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, ἴσως ἀποβεῖ ἀποτελεσματικώτερον, φερ’ εἰπεῖν, νὰ ὁρῶμεν τεκνία ὡς γαλᾶς ἑαυτὸν προσδιορίζοντα καὶ ἐπιθυμοῦντα ἀποκλειστικῶς νὰ νιαουρίζουν, διαπαιδαγωγοῦντας καὶ διδάσκοντας ἀνικάνους νὰ τὸ ἀρνηθῶσι ἐν ὀνόματι τῆς ἐλευθέρας ἐκλογῆς ταυτότητος καὶ ψυχασθενεῖς μητέρας ἀπαιτούσας ὅπως ὑπάρχῃ…ἄμμος ἐν τοῖς σχολικοῖς ἀποχωρητηρίοις.
Ὅσον σκληρὸν καὶ ἂν ἀκούγηται, ἂς συμβῇ ὅ,τι ἡ παντοδυναμία Του κρίνει ἐπάναγκες διὰ τὴν ἀφύπνισιν τῆς παρηκμακυίας Ἑλλάδος!
