Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ
Η ενασχόληση μ’ αυτό που ονομάζουμε καταχρηστικώς ως «Πατριωτικό Χώρο» όλοι οι εκτός συστημικού και κατ’ επίφασιν δημοκρατικού τόξου ένοικοι του συκοφαντημένου εθνοκεντρικού πολιτικού φάσματος αποκτά το χρώμα, την όψη και την μορφή, που προσδίδει η προσωπική πορεία και επιλογές του καθένος. Οι περισσότεροι φώλιασαν σε κομματικές παράγκες από ματαιοδοξία για την πολυπόθητη είσοδο στον ναό των κλεπτοκρατών, ένιοι έστησαν δικές τους επιχειρηματικού είδους γκρούπες, για να οικονομήσουν, επενδύοντας στην ευήθεια των ομοφρονούντών τους, άλλοι παρέμειναν απλά εύκολοι κριτές των πάντων βαυκαλιζόμενοι ότι η εικόνική τους δυναμική στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως τούς καθιστά υπολογίσιμη οντότητα, ενώ ελάχιστοι προτίμησαν να εργαστούν σιωπηρώς και μοναχικώς για τις ιδέες, χαρακτηριζόμενοι ως γραφικοί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι καθεμία από τις παραπάνω οδούς αργά ή γρήγορα διασταυρώνεται στο μήκος της μ’ έναν κάθετο πολιτικό άξονα, ο οποίος έρχεται ωσάν πειρασμός να σου αλλάξει τον προορισμό. Κι αυτός ο άξονας λέγεται Νέα Δημοκρατία.
Η μήτρα της συστημικής Δεξιάς, η δεξαμενή όλων των μωροφιλοδόξων κουστουμαρισμένων νεανίων, το κόμμα της γαλάζιας φεουδαρχίας, των σογιών και του νεποτισμού εδώ και δεκαετίες νέμεται επιληψίμως τον συντηρητικό χώρο καπηλευόμενο την εκλογική βάση της ευρύτερης δεξιάς και αντλώντας στελέχη από τις αυτόνομες πολιτικές κυψέλες της. Συνεπεία αυτού τού οργανωμένου εισοδισμού της Νέας Δημοκρατίας στον πατριωτικό χώρο βρέθηκαν στους κόλπους της άτομα, τα οποία, παρά τη ραγδαία ιδεολογική μετάλλαξη της τελευταίας, αποπειρώνται έως σήμερα να παρουσιαστούν ως εθνικόφρονες προσκολλώμενοι σε σαμαρικές και καραμανλικές φατριές, οι οποίες τάχα πιέζουν τον Μητσοτάκη, ώστε να μην παραδωθεί πλήρως στις νεοφιλελεύθερες, ποταμίσιες και δικαιωματιστικές παραφυάδες, οι οποίες ηγούνται πλέον του κυβερνητικού άρματος. Η διδακτορική ειδίκευσή τους στο γλείψιμο των περιφέρειακών τους βουλευτών, η τυφλή δικαιολόγηση κάθε αντεθνικής πολιτικής και η συνύπαρξή τους κάτω από την ίδια στέγη με ανακυκλωμένους αριστεριστές, συνεργάτες του Σημίτη και τα πιο ανθελληνικά στοιχεία τουρκολαγνικών ιδρυμάτων δεν τους θεμελιώνουν κανένα δικαίωμα να ισχυρίζονται πως αγωνίζονται για τον Χριστό και την Ελλάδα. Η εκκωφαντική σιωπή τους μπροστά στην κραυγαλέα ενδοτική στάση της κυβερνήσεώς τους απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις, την προώθηση του γάμου και την αναδοχή παιδιών από ομοφύλους, τα σκάνδαλα παιδεραστίας, τη συνέχιση του ισλαμικού εποικισμού δια της δημιουργίας δομών στην ενδοχώρα, τη στήριξη της συμφωνίας των Πρεσπών, παρά την υποκριτική παράστασή τους στα συλλαλητήρια, την κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και μιά σειρά εξόφθαλμα αντιπατριωτικών και αμοραλιστικών αποφάσεων αποδεικνύει πως δεν ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο πέραν της ικανοποίησης των δικών τους ιδιοτελών σκοπών, ήτοι του εύκολου πλουτισμού, της ταχείας αναρρήχισής τους στην κοινωνική ελίτ και της επιούσης εκλογής τους.
Η τυπολογία αυτού του στυγνού συμφεροντολόγου, εκείνου του χαμερπούς και αναξιοπρεπούς επιδόξου πολιτικάντη, ετοίμου να προσκυνήσει σε κάθε της απόφαση την κυρίαρχη νομενκλατούρα, για να μην απολέσει την εύνοιά της και βρεθεί αίφνης εκτός κομματικής στάνης, που συναντάται κυρίως στο πρόσωπο νέων παιδιών απέχει παρασάγγας από εκείνη την κατηγορία μαθητών, φοιτητών και εργαζομένων, οι οποίοι παλεύουν με την ψυχή τους μέσα από ανεξάρτητες ελληνορθόδοξες συλλογικότητες, για να υπηρετήσουν τις Ιδέες του Έθνους και την Πίστη στον Τριαδικό Θεό. Χωρίς κομματικές πλάτες, τη συνδρομή κανενός ευκατάστατου και τη μαζικότητα πολιτικών φορέων, παρά μονάχα το πενιχρό υστέρημά τους, την αλληλεγγύη των ρομαντικών φίλων τους και την άσβεστη φλόγα της νιότης με το σύστημα απέναντί τους δίνουν τον ευγενέστερο αγώνα των ημερών μας. Στο στήθος αυτών των νέων Εθνικιστών λάμπουν τα παράσημα των μαχών τους στους δρόμους, τις γειτονιές και τις πλατείες, για την Μακεδονία, την Κύπρο, τη Βόρειο Ήπειρο, όλα τα μεγάλα Εθνικά θέματα, τις εργασιακές ελευθερίες, την παραδοσιακή οικογένεια και την Ορθοδοξία μας. Κανένα κομματόσκυλο της νεοραγιαδικής πλειοψηφίας δεν έχει συμμετάσχει σε καμμία συγκέντρωση, καμμία διαδήλωση πίεσης και ανατροπής, καμμία ακτιβιστική δράση υπέρ υψηλών ιδανικών, όπως αυτοί οι νέοι Εθνικοί αγωνιστές.
Ο Ανθός της Ελληνικής Νεολαίας είναι όλα αυτά τα αγνά, άφθαρτα και αμόλυντα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, που επέλεξαν τον δύσβατο και ανηφορικό δρόμο της Αντίστασης από την υποταγή και την προσκύνηση στο καθεστώς. Αυτά θα προφυλάξουν το σημερινό Ελληνόπουλο από τους όνυχες των σάπιων κομματικών νεολαιών και θα δημιουργήσουν για πρώτη φορά ένα πλατύ μέτωπο αντεπίθεσης κατά του διεθνισμού και της παρακμής.
***Δημοσιευθέν στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» στις 19/06/2021
