Τη ΣΤ’ του αυτού μηνός, μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Νικολάου αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, του θαυματουργού, γράφει ο συναξαριστής. Εορτάζει ένας μεγάλος άγιος της Ορθοδοξίας ο οποίος υπήρξε και υπερασπιστής της στον πόλεμο κατά των αιρέσεων και συγκεκριμένα κατά της αίρεσης του αρειανισμού. Όταν συνεκλήθη η Α’ Οικουμενική σύνοδος υπό του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου, εκλήθησαν στην Νίκαια, διακόσιοι τριάντα δύο αρχιερείς και ογδόντα έξι ιερείς, διάκονοι και μοναχοί. Σύνολο τριακόσιοι δέκα οκτώ. Ο αυτοκράτωρ έβαλε τους μισούς δεξιά του και τους μισούς αριστερά του στη σύνοδο και η συνεδρίαση άρχισε. Αξίζει να αναφερθεί πως εκτός του Αγίου Νικολάου, παρευρέθηκαν και άλλοι σπουδαίοι και άγιοι ιεράρχες όπως ο άγιος Αλέξανδρος πατριάρχης Αλεξάνδρειας μαζί με τον Άγιο Αθανάσιο, ο Άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος, ο Άγιος Σίλβεστρος Πάπας Ρώμης και άλλοι. Σε μια φάση της συνεδρίασης ο Άρειος πήγε να φέρει σε δύσκολη θέση τους ορθόδοξους ως δεινός ρήτωρ που ήταν, όπως άλλωστε οι περισσότεροι αιρεσιάρχες. Ο ενάρετος αυτός άγιος, ο άγιος Νικόλαος βλέποντας πως οι ορθόδοξοι κινδυνεύουν να αποστομωθούν από τα βδελυρά και μιαρά λόγια του Αρείου, σηκώθηκε και έδωσε ράπισμα κοινώς χτύπημα στον Άρειο τόσο δυνατό που “εσείσθησαν όλα του τα μέλη” όπως γράφει ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης. Τότε ο Άρειος εστράφη εις τον βασιλέα Κωνσταντίνο και παραπονέθηκε για αυτή τη συμπεριφορά. Ο αυτοκράτορας τότε στραφείς εις τους αρχιερείς τους είπε:” Αγιώτατοι αρχιερείς, νόμος είναι ότι όποιος σηκώσει χέρι μπροστά στον βασιλέα, το χέρι αυτό πρέπει να κοπεί. Αφήνω όμως εσάς να κρίνετε”.
Οι αρχιερείς πρότειναν ως ποινή για τον Άγιο Νικόλαο την φυλάκιση. Έτσι κι έγινε. Με την δικαιολογία να μη χαλάσει η σύνοδος οι αρχιερείς την καθαίρεσαν προσωρινά και τον φυλάκισαν. Τη νύχτα που τον φυλάκισαν τον επισκέφθηκαν ο Χριστός και η Παναγία. Τον ρώτησαν: ” Νικόλαε, γιατί είσαι φυλακισμένος;” Και ο άγιος απεκρίθη: ” Για την δική σας αγάπη”. Τότε ο Χριστός του λέει:” Δέξου τούτο” και του δίνει το Άγιον Ευαγγέλιον. Και η Παναγία με τη σειρά της του λέει:” Δέξου και τούτο” και του δίνει το αρχιερατικό ωμόφορο. Όταν τον επισκέφθηκαν οι δικοί του στη φυλακή και τον είδαν λυμένο από τα δεσμά, να φορά το αρχιερατικό ωμόφορο και να διαβάζει το άγιο ευαγγέλιο τον ρώτησαν που τα βρήκε και εκείνος τους είπε όλη την αλήθεια. Τότε έπεσαν στα πόδια του, του ζήτησαν συγχώρεση και αποκαταστάθηκε στη θέση του ο μεγάλος αυτός άγιος. Έτσι λοιπόν ανεδείχθη πρόμαχος της εκκλησίας μας και της αλήθειας.
Όμως, εκτός από μέγας ιεράρχης και υπερασπιστής του ορθοδόξου δόγματος, είναι και προστάτης του ναυτικού (όχι μόνο του πολεμικού αλλά και του εμπορικού). Δεν είναι άδικα προστάτης των ναυτικών καθώς πολλά θαύματα του Αγίου και θαυματουργού Νικολάου αφορούν τους ναυτικούς. Το πιο γνωστό και αξιοσημείωτο θαύμα ήταν αυτό που έκανε σε έναν Κωνσταντινουπολίτη. Κάποτε στη Βασιλεύουσα ήταν ένας ευσεβής χριστιανός. Μια φορά ηθέλησε να πάει σε άλλο τόπο με καράβι. Πρώτου ξεκινήσει το ταξίδι του με τη πραμάτεια του, πήγε εις ναόν αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο που ήταν κοντά στην οικία του και έψαλλε τη παράκληση του Αγίου και τον παρακάλεσε να γυρίσει καλά. Έπειτα αφού αποχαιρέτησε τους δικούς του ανέβηκε στο καράβι. Όταν το πλοίο βγήκε στα ανοιχτά, ο χριστιανός αυτός έπεσε εξαιτίας ενός σκοινιού του καραβιού που μπλέχτηκε στα πόδια του, στη θάλασσα. Ήταν μεσάνυχτα και οι ναύτες δε μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Έτσι ο άνθρωπος αυτός, παλεύοντας με τα κύματα είπε: “Άγιε Νικόλαε βοήθει μοι”. Και ξαφνικά βρέθηκε μέσα στο σπίτι του. Μόλις τον είδαν οι δικοί του και οι γείτονες στο σπίτι βρεγμένο από τα κύματα, ο ευσεβής αυτός άνθρωπος τους διηγήθηκε τι έγινε και δόξασαν τον Θεό και ευχαρίστησαν τον άγιο. Τότε όλοι μαζί πήραν θυμιατά και κεριά και πήγαν στον ναό του Αγίου όπου λιτάνευσαν και την σεπτή εικόνα του, ψάλλοντας ολονυκτίς και με τη συνοδεία του τότε βασιλέως και αρχιερέως αναφώνησαν: “Μέγας ει Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων σου”! Ας έχουμε λοιπόν τις πρεσβείες και την ευλογία του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικολάου, του προστάτου και υπέρμαχου της εκκλησίας όπως γράφουν τα ψαλτικά αναγνώσματα για αυτόν. Αμήν!
