Όσο αθεράπευτα και να πληγώνει η ιστορική αλήθεια την Αριστερά, ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, ιδεολογικός πατέρας της ΕΟΝ, κατέστη ο αναμφισβήτητος πολιτικός εμπνευστής και θεμελιωτής του κοινωνικού κράτους εν Ελλάδι.
Το ΚΚΕ διαχρονικά και η νύν κυβερνώσα “Συριζαϊκή Δημοκρατία” μέσα από την απόλυτη ιδεολογική κυριαρχία τους στο δημόσιο λόγο, τα Πανεπιστήμια, τα Μέσα ενημέρωσης, το σχολειό και πρωτίστως στη συνείδηση της εξωνημένης πολιτικής τάξης και της κατευθυνόμενης κοινής γνώμης, πέτυχαν να αποσιωπήσουν τη σπουδαία προσφορά του Εθνάρχου στην κοινωνική ασφάλιση, να εκπαιδεύσουν στο ψέμα του αγωνιστικού τους φρονήματος γενεές Ελλήνων, να μονοπωλήσουν τις ταξικές ευαισθησίες και να υποδυθούν το κίβδηλο συνώνυμο της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αλληλεγγύης στον άπορο, τον αδύναμο και τον πένητα. Οι ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της έμπρακτης θωράκισης των κοινωνικών δικαιωμάτων και των αξιώσεων του εργατοϋπαλληλικού πληθυσμού, τις οποίες σχεδίασε και εφήρμοσε ο Μπάρμπα-Γιάννης, εξύψωσαν σ’ ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο τον χειμαζόμενο λαό. Σ’ αυτήν την αληθινά κοινωνιοκεντρική κατεύθυνση συνέβαλαν η για πρώτη φορά θέσπιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η καθιέρωση του θεσμού της κοινωνικής περίθαλψης, της υποχρεωτικής αδείας και της υποχρεωτικής Κυριακάτικης αργίας. Παράλληλα, κατοχυρώθηκε το 8ωρο ημερησίως, το 48ωρο εβδομαδιαίως και η πληρωμή των υπερωριών, ενώ καθορίσθηκαν τα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων, ήτοι το λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα». Επίσης, απαγορεύθηκε αυστηρώς και δια ροπάλου η παιδική εργασία, δημιουργήθηκαν οι πρώτοι κρατικοί παιδικοί σταθμοί και ιδρύθηκαν ο οργανισμός του ΙΚΑ, το σωματείο της ΓΣΕΕ, η Εργατική Εστία, καθώς και ο πρόοδρος του ΟΑΕΔ, η «Εργατική Οργάνωσις Μετακινήσεως και Προστασίας Ανέργων».
Επιστέγασμα όλων αυτών απετέλεσε η επιβολή της αργίας της Εθνικής Εργατικής Πρωτομαγιάς, ώστε εκείνη την ημέρα ο κάθε σκληρά εργαζόμενος Έλληνας αναπαυόμενος με την οικογένειά του να αισθάνεται βαθέως τον πηγαίο σεβασμό και την ουσιαστική ευγνωμοσύνη, που του αποτίει το Εθνικό κράτος, και να ενθυμείται συνειδητά τον κομβικό ρόλο, τον οποίο διαδραματίζει τόσο εκείνος ως μονάδα όσο και όλα τα εθνολαϊκά πλειοψηφικά στρώματα ως ραχοκοκαλιά του Έθνούς μας, για την αυτάρκεια και την ευημερία της Φυλής μας εκπληρώνοντας την ιερά αποστολή της οικονομικής αυτοσυντηρήσεως της Πατρίδός μας!