Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, Ασκούμενος Δικηγόρος, Νομική ΕΚΠΑ
Όταν ο Ιησούς επεσκέφθη την χώρα των Γαδαρηνών, μάς περιγράφει γλαφυρώς ο ευαγγελιστής Λουκάς πως έσπευσε να Τον συναντήσει ένας άνδρας επί πολλά έτη δαιμονισμένος, ο οποίος κυκλοφορούσε πάντοτε γυμνός, αρνούμενος να ενδυθεί οιανδήποτε αμφίεση, όπως ο ύπολοιπος κοινός θνητός κόσμος. «…Ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ της πόλεως, ὅς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο…Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς λέγων͘ τί σοί ἐστιν ὄνομα; Ὁ δὲ εἶπε͘͘͘ λεγεών͘ ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν…» (Κατά Λουκάν 8, 27 30). Τα ακάθαρτα πνεύματα, οι στρατιές του σατανά, κυριεύοντας τον απλό άνθρωπο, σαλεύουν τον νού και την ψυχή του, τον περιάγουν σε κάτασταση αγριότητας, τον αποθηριώνουν και τον απογυμνώνουν, διότι διά της γύμνιας φανερώνεται η αμαρτωλότητά του και η αποχή από την Χάριν του Θεού. Γι’ αυτό κι όταν ο Χριστός απεθεράπευσε τον δαιμονισμένο, εκείνον «εὗρον (οἱ Γαδαρηνοί) καθήμενον…ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα», δηλαδή ήρεμο, συνετό και ντυμένο. Κι επειδή αφ’ ενός η ιστορία επαναλαμβάνεται και αφ’ ετέρου ο διάβολος ούτε άλλαξε βίτσια ούτε αίφνης ηγάπησε τη σεμνότητα, μπορεί κανείς να γνωρίζει με βεβαιότητα τίνος μαριονέτες είναι όλοι εκείνοι οι γυμνοί, παρενδυτικοί και λοιποί ακόλαστοι, μετέχοντες στις πολύχρωμες παρελάσεις των κίναιδων, οι οποίοι έχουν αναλάβει να επιμορφώσουν μωρά παιδιά σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου υπό τις ευλογίες των εξωνημένων κυβερνήσεων.
Παλαιότερα υπήρξε η αφελής εντύπωση ότι οι στρατευμένοι προαγωγοί της ανωμαλίας θα διοχέτευαν τα ιδιαίτερα γούστα τους αποκλειστικά στο εμβαδόν της οικίας τους και υπό την επήρεια της κοινωνικής κατακραυγής θα περιόριζαν τις αντιδράσεις τους στο αντικείμενο του διεστραμμένου πόθου τους. Η μικροαστική λογική του εφησυχασμού δια μίαν εισέτι φορά κατέρρευσε ωσάν χάρτινος πύργος. Αφού εχορηγήθη η δυνατότητα σ’εκείνους τους ευρυπρώκτους γελωτοποιούς, κατά τον Αριστοφάνη, με τα λαμπερά στράς, το μπλέ μαλλί, τα δικτυωτά καλσόν, τις υπερυψωμένες μπότες και τα στενά κολλητά στα δασύτριχα στήθη τους να διαδηλώνουν πάνω σε άρματα για το πώς αρέσκονται να συνευρίσκονται, οι Κονσίτες του εγχωρίου χαμαιτυπείου θεμελίωσαν δικαίωμα, καθώς οράτε, αναγνωρισθέν από το Υπουργείο Παιδείας να εκπαιδεύουν νήπια σε φροντιστήρια για τον άφυλο κόσμο του πανσεξουαλισμού. Από τον διεμφυλικό Winnie της Προέδρου της ελλαδικής κλεπτοκρατίας στα παραμύθια των ‘‘Drag Queens’’, τα οποία ανεγνώσθησαν προσφάτως στη Θεσσαλονίκη, οι απονήρευτοι νόες των παιδιών μετατρέπονται σε συστηματικούς υποδοχείς της βδελυράς προπαγάνδας του λόατκι κινήματος, η οποία απαξιώνει το βιολογικό φύλο, ωθεί σε παράχρηση γεννητικών οργάνων και εκθειάζει πάσα παρά φύσιν ερωτική πράξη. Πριν ακόμα την είσοδο στην εφηβεία, την επαφή και την εξερεύνηση του σώματός του, το Ελληνόπουλο προσηλυτιζόμενο μεθοδικώς στον αηδιαστικό κόσμο των διατεταραγμένων ηδονιστών, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από πέη, αιδοία και ακαθόριστες περιπτύξεις, εισάγεται σε μία ανίατη σύγχυση ταυτότητας φύλου, αρχίζει να αμφιβάλει για το τι είναι το ίδιο στην πραγματικότητα και παγιδεύεται σε μία κινουμένη άμμο παθών, απελπισίας και στεναχώριας.
Το κράτος με την αγαστή συνέργεια των αργυρωνήτων μέσων μαζικής εξαπατήσεως στηρίζοντας με πολιτική πρόωθηση και αδρά χρηματική ενίσχυση τοιαύτα προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως συντελεί στην μαζική πλύση εγκεφάλου των νέων, τον εκφυλισμό των παιδικών οργανισμών και την εμφύτεση σ’ αυτά ασυμμέτρων ψυχολογικών προβλημάτων, τα οποία διαστρέφουν εντός τους το υγιές πρότυπο του ανδρογύνου, ήτοι του κανονικού ζευγαριού, του μόνου που έχει τη φυσική δύναμη και τη θεία ευλογία να πλάσει ζωή και να υπηρετήσει το θαύμα της Δημιουργίας. Η εν χορδαίς και οργάνοις επίσημη στροφή του εκπαιδευτικού συστήματος στην επιστημονικοφανή εδραίωση των ειδώλων της νέας εκκολαπτομένης κοινωνίας των βαρεμένων, όπου μαντραχαλάδες ανταλλάσσοντες γλωσσόφιλα με στελιάρια στην οπίσθια οπή θα αποτελούν μία συνηθισμένη ατάραχη εικόνα του μέσου πολίτη που εξέρχεται από το σπίτι του, παρασκευάζει την οσονούπω νομιμοποίηση πρώτα στη συνείδηση της κοινής γνώμης και έπειτα στο θεσμικό πλέγμα της οργανωμένης πολιτείας της υιοθεσίας και της αναδοχής παιδιών ουχί μόνον από ομοφύλους, αλλά και από κάθε πολυπαραγοντικό σύστημα υπαγόμενο στις νεότευκτες προοδευτικές θεωρίες των 62 φύλων.
Το παιδί δεν ισοδυναμεί ούτε με κούκλα barbie ούτε με κάποιο πολυμήχανο άθυρμα για θεατρικές παραστάσεις άμυαλων κοριτσόπουλων. Έχει ζωτική ανάγκη, πρωτογενές δικαίωμα και υπαρξιακή επιθυμία από Μάνα και Πατέρα, για να αναπτύξει στερεώς μία ισορροπημένη προσωπικότητα, χωρίς νοητικές παραφροσύνες, βιολογικές αμφιταλαντεύσεις και ψυχολογικές αναταράξεις τουλάχιστον εν σχέσει με το φύλο του, την έλξη του προς το έτερο κι ό,τι εκπορεύεται απ’ αυτό. Όστις εμποτισθείς από την παραπληροφόρηση κομπογιαννιτών και απατεώνων καπήλων της επιστήμης, οι οποίοι εργάζονται εμμίσθως για τις εκστρατείες των Prides, δυσκολεύονται να πεισθούν για το αυτονόητο, αρκεί να ρωτήσουν τους γονείς τους, για να εμπεδώσουν μία κι έξω τη σημασία του μητρικού και πατρικού προτύπου στη ζωή τους. Οι φτερούδες και λοιπές αλλοπαρμένες να κρατήσουν μακριά το ξερό τους από τα τέκνα των παραδοσιακών οικογενειών. Τα παιδιά είναι το αίμα, το μέλλον και η συνέχεια της Εθνικής μας οντότητος. Εκείνοι που επέδειξαν εγκληματική αδράνεια έμπροσθεν του επαπειλουμένου κινδύνου για τις παιδικές ψυχές δεν θα αργήσουν να γευτούν την τύχη των Γαδαρηνών, οι οποίοι οικονομία Κυρίου απώλεσαν τους χοίρους τους από την αδιαφορία τους για τον δαιμονισμένο συνάνθρωπό τους.
