Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ
Οι χειριστές των ηνίων της δημοσίας εξουσίας, έχοντας διεισδύσει στην ψυχολογία της μάζης, έχουν επίγνωση του πώς και πότε να στρέψουν την προσοχή της κοινής γνώμης προς κατεύθυνση διάφορη εκείνης που φανερώνει αποκαλυπτικώς τις μηχανορραφίες, τα σκάνδαλα και τους εμπαιγμούς της πολιτικής ελίτ που αποφαίνεται δια τις ζωές ημών ερήμην ημών. Υποθέσεις δίκην Κιβωτού του Τρόμου πέραν της οιασδήποτε κοινωνικοηθικής απαξίας μπορεί να εμπεριέχουν λαμβάνουν ρόλους και διαστάσεις αρενών για τα αδηφάγα πλήθη της πλειοψηφίας, τα οποία αναγορευόμενα σε λαϊκά δικαστήρια εκζητούν λυσσωδώς αίμα εκδικήσεως από υπόπτους διαπράξεως κακουργημάτων. Τα κύματα των πληβείων εκτονώνονται, υβρίζοντας, καταδικάζοντας και αναθεματίζοντας έμπροσθεν μιάς ψηφιακής οθόνης, τρέφοντας την ψευδαίσθηση ότι αποκαθιστούν την απολεσθείσα δικαιοκρατία, όταν την ίδια στιγμή κατώθεν της ρινός των λαμβάνουν χώρα μείζονες Εθνικές προδοσίες, οργανικές συνέχειες ήδη συντελεσμένων επισύρουσες την εσχάτη των ποινών. Μετά την υπογραφή του κουρελόχαρτου στους Ψαράδες των Πρεσπών μεταξύ των πολιτικών επιγόνων του Ιβάν Μιχαήλωφ και των κομμουνιστών ανταρτών, οι οποίοι δια ψεμάτων, μύθων και ουτοπιών ανήλθαν ωσάν ανέκδοτο στον κυβερνητικό θώκο, ήγγικεν το πλήρωμα του χρόνου, ώστε πέραν των διεθνοπολιτικών μεταβολών να αρχίζει, ως ήδη γίνεται, το επονείδιστο σύμφωνο να παράγει έννομα αποτελέσματα στο πεδίον της κοινωνίας, της παιδείας, του πολιτισμού και της παραχαράξεως της ιδίας της ιστορίας.
Αφίχθη, λοιπόν, το Πρωτοδικείο Φλωρίνης ως εκ των πρώτων θεσμικών οργάνων της πολιτείας και επισήμως εκδίδει απόφαση ιδρύσεως σωματείου με την επωνυμία ‘‘Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσης’’ εντός των ιδεολογικών στόχων του οποίου εντάσσονται τόσο η διδασκαλία της ‘‘μακεδονικής γλώσσης’’ σε σχολεία και πανεπιστήμια της Ελλάδος όσο και η υποστήριξη ιδρύσεως τμημάτων σε σχολές με προγράμματα σπουδών και καθηγητές για την ‘‘μακεδονική’’ γλώσσα των κατσαπλιάδων της Βάρνταρσκα. Εξόφθαλμη, οργανωμένη και στοχευμένη ανθελληνική προπαγάνδα σε βάρος της ιστορίας και της ταυτότητος της μίας και μόνης ελληνικής Μακεδονίας με δικαιολογητική βάση την κατάπτυστη συμφωνία, η οποία εξεχώρησε όνομα, γλώσσα και εθνικότητα ψευδεπιγράφως μεν, καραμπινάτη, αναφανδόν και αναντιλέκτως δε ‘‘μακεδονική’’. Οι ημέτεροι δυνάστες της γαλάζιας συμμορίας, οι οποίοι κέρδισαν τις εκλογές, καταψηφίζοντας προσχηματικώς και καιροσκοπικά στρατηγικώς ενώπιον κοινοβουλίου το ρεζίλι που έδωσε Έθνος και κράτος στους Σκοπιανούς του γειτονικού μορφώματος κρύφτηκαν όπισθεν της υπογραφής των συριζαίων προκατόχων τους, ανακουφισμένοι που έβγαλε άλλος το φίδι από την τρύπα και δη ασμένως. Το παραμύθι, το οποίο με περισσή ιταμότητα εκστομίζουν ανενδοιάστως και πλειστάκις ανεπιγνώστως άχρι σήμερον, ότι σημασία δεν είχε ποτέ τ’ όνομα του κρατιδίου των ξυπόλητων απογόνων των ΝΟΦ, αλλά η αναγνώριση γλώσσης και εθνικότητος, έσκασε ωσάν πολύχρωμο μπαλόνι παιδικού πάρτυ. Παρακάμπτοντας κάθε κανόνα στοιχειώδους κοινής λογικής, διατυμπανίζουν ακόμα πως ήταν εφικτό να προσφωνούμε ένα κράτος ως ‘‘Βόρεια Μακεδονία’’, αλλά θα ορίζαμε ως επίσημη γλώσσα του τα κοκογκολέζικα και ως εθνικότητα του λαού του την σουηδική. Το όνειρο των αποπαίδων του Νίκου Ζαχαριάδη και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τα οποία απειργάζοντο σύνορα στον Πηνειό και παράδοση εθνικού εδάφους σε ξένους, αφού έλαβε σάρκα και οστά, δημιουργεί πλέον καταφώρως δυσμενή τετελεσμένα, τα οποία εισχωρούν και παγιώνονται στην ελληνική πραγματικότητα.
Η ίδρυση πλέον συλλόγων διοχετεύσεως αλυτρωτικών θεωριών και ιστορικών αναθεωρητισμών σε βάρος της Πατρίδος μας εντός της όχι μόνο ήνοιξε διάπλατα τον ασκό του Αιόλου για την επέκταση μιάς σειράς μελλοντικών επίβουλων διεκδικήσεων των Σκοπιανών, αλλά συνάμα θα οδηγήσει στην διαστρέβλωση της ιστορικής συνειδήσεως των επομένων γενεών, τα οποία θα μαθαίνουν στα θρανία από γενίτσαρους του συστήματος ότι υπάρχει ‘‘μακεδονικός πολιτισμός’’ που είναι λίγο ελληνικός και λίγο ‘‘μακεδονικός’’, αλλά, για να μην μάς πούν και τίποτα φασίστες, εμείς θα λέμε ότι είναι μόνο ‘‘μακεδονικός’’ και πως όπου ακούτε ‘‘Μακεδονία’’ να κάνετε συνειρμούς με τους απέναντι κι όχι μ’ εμάς, για να σφυρηλατήσουμε μεταξύ άλλων σχέσεις καλής γειτονίας και να καταπολεμήσουμε το μίσος και την ξενοφοβία. Οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί του Ζάεφ, της παρέας και του λαού του για τους καρπούς, όπως έγραψε περιχαρής, των Πρεσπών διαδέχονται ουχί οξυμώρως τις συνεχείς, συστηματικές και εσκεμμένες παραβιάσεις της ίδιας της συμφωνίας, την οποία εκθειάζουν. Δεν χαμπαριάζουν οι Σκοπιανοί από υποσημειώσεις, οι οποίες διευκρινίζουν εν είδει προφάσεως την σλαβική προέλευση της γλώσσης τους και προσπαθούν να περισώσουν την τσακισμένη αξιοπρέπεια των αντισυμβαλλομένων, ήτοι ημών. Όποτε θέλουν την επικαλούνται και όποτε γουστάρουν την ουρούν κοινή τη θέα, εφόσον γνωρίζουν πως δεν υπάρχει καμμία πρόθεση της άλλης πλευράς να προβάλει, όπως βάσει διεθνούς δικαίου δικαιούται, την ένσταση του μη εκπληρωθέντος συναλλάγματος με καταγγελία για ουσιώδεις και κραυγαλεές απαριθμημένες παραβιάσεις από το 2018 και ύστερα αδιαλείπτως.
Ο κόσμος με αγνά πατριωτικά αισθήματα που κατήλθε μαζικώς, αυθορμήτως και υπερηφάνως στα συλλαλητήρια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας του Φιλίππου Β’ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου ενεπαίχθη, εξηπατήθη και περιγελάσθη, εμπιστευθείς μία τεκτονική πολιτική παράταξη, η οποία υφήρπαξε την ψήφο του, καπηλευομένη την άδολη αγάπη του για την γή των πατέρων του και την ταυτότητά του. Η βίωση από τούδε και στο εξής όλου του εύρους των εκτυλιχθεισών εννόμων συνεπειών της προδοτικής συμφωνίας θα τον αφυπνίσει βιαίως από τον λήθαργο της απάτης στον οποίο περιέπεσε ενορχηστρωμένα.
