Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ
Άρθρο με αφορμή τις απαράδεκτες και εμπαικτικές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου σε σημερινή του συνέντευξη στο κανάλι «ANT1», ο οποίος ήρε την κερκόπορτα τόσο για τον γάμο οσο και για την τεκνοθεσία από αρσενοκοίτες :
Για να διαλύσει κανείς μία Εθνική κοινωνία, αρκεί να πλήξει το κύτταρο που την αιμοδοτεί, συντηρεί και διαιωνίζει στον χωροχρόνο, ήτοι την παραδοσιακή οικογένεια, την μόνη που γεννά Έλληνες, ανατρέφει τις επόμενες γενεές της Φυλής μας, εγγυάται τη βιολόγική της συνέχεια και επανδρώνει τις εφεδρείες αμύνης της Πατρίδος μας. Χωρίς παιδιά, δεν υφίσταται Γένος. Χωρίς οικογένεια, παύει να υπάρχει Ελληνισμός και άρα η αυθεντική πρόταση προς τον Άνθρωπο για τον κατ’ αλήθειαν βίον, όπως διδάσκει ο Γιανναράς. Όλα άρχονται και απολήγουν στον προορισμό, την υπόσταση και τη φύση της ελληνικής οικογενείας, εκείνου του ευλογημένου αντανακλάσματος της Τριαδικής αγαπητικής κοινωνίας των προσώπων στον κόσμο, όπως την παραλλήλισε ευστόχως ο ιερός Χρυσόστομος. Γι’ αυτό και το νεοταξίτικο καθεστώς δεν φρόντισε απλώς να απαξιώσει μεθοδικά την ανάγκη δημιουργίας οικογενείας στη συνείδηση των νέων, καθώς σήμερα όλο και περισσότεροι νεαροί επιλέγουν την ευκολία μιάς μονήρους ζωής με εναλλασσόμενες χρηστικές σεξουαλικές συντροφιές κι όχι μία σταθερή συνάρτηση ενός ανδρογύνου, αλλά συνάμα παρουσίασε στρατευμένα αλλόκοτες παρά την φύσιν μορφές σχέσεως ως υποκατάστατα της ετεροφυλίας.
Η κυβερνώσα τάξη των λογοδοτούντων σε στοές, λέσχες και διεθνή διευθυντήρια έχει λάβει πρό πολλού την απόφαση να θεσμοθετήσει τόσο τον γάμο όσο και την τεκνοθεσία από ομοφύλους μη ορρωδώντας προ ουδενός. Όστις ήκουσε με ελάχιστη αξιοπρέπεια όσα ο πρώτος των Επισκόπων κατέθεσε δημοσίως δια της τηλοψίας για το θέμα και διακατείχετο από τις γνωστές αυταπάτες ότι ‘‘η Εκκλησία θα αντιδράσει’’, μάλλον ενεθυμήθη εναργώς την εκκωφαντική σιωπή της για το σύμφωνο συμβιώσεως των κιναίδων, την απροκάλυπτη συμπαράταξή της με τα κνώδαλα της πολιτικής εξουσίας στο σφράγισμα των ναών κατά την πανδημική απάτη και τον ύπουλο εφησυχασμό της κοινής γνώμης για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες των οποίων, ως επυθόμεθα προχθές, κατέστησαν υπερήφανοι κάτοχοι και οι κεφαλές της ηγεσίας του κλήρου. Ο πιστός κόσμος με μυστηριακή ζωή, πνευματικές ανησυχίες και εκκλησιαστικό βίωμα έχει απολέσει διαρρήδην την εμπιστοσύνη του στον δυσώδη εσμό των ρασοφόρων, οι οποίοι βουτηγμένοι στην αίρεση της εκκοσμικεύσεως και της πανθρησκείας έχουν καταπατήσει αισχρώς θείους και ιερούς κανόνες, προσαρμόζοντας διαστρεβλωτικώς τον ευαγγελικό λόγο στις επιταγές του νεοεποχίτικου υπονόμου. Επιχειρείται καταφανώς στην παρούσα φάση με υποχθόνιο, πονηρό και ανέντιμο τρόπο από τους μεταπατερικούς λυκοποιμένες να πειστεί η κοινωνία πως δεν αντίκεται στο θέλημα του Θεού ο γάμος των ομοφύλων ζευγαριών, επικαλούμενοι ασεβώς πως ο Θεός σέβεται την προσωπική ελευθερία, το οποίο καίτοι ισχύει παρακάμπει ως σόφισμα τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, τα διδάγματα και τις αποκαλύψεις της Εκκλησίας, οι οποίες μαρτυρούν την αποκρουστική αμαρτία και το βαρύτατο διαστροφικό πάθος της ομοφυλοφιλίας, ώστε κατόπιν τούτου να προλειανθεί το έδαφος για την παρουσίαση και της υιοθεσίας στο εν Χριστώ ζών, πορευόμενο και ανθιστάμενο πλήρωμα ως μία παρεξηγημένη ‘‘κανονικότητα’’, την οποία πρέπει να δεχτεί. Το κουβάρι των εκπτώσεων άμα εκτυλιχθεί χαλεπώς ανασύρεται.
Ο μετάνθρωπος εμπνέεται πιά από νέα σατανικά πρότυπα, τα οποία θέτουν στο επίκεντρο του νοήματος της ζωής την ηδονοκρατία, την πορνική απόλαυση και τον σαρκικό πειραματισμό, τα οποία τον εγκλωβίζουν σ’ έναν στείρο κτητικό εγωτισμό στον οποίον δεν χωρεί η παρουσία των άλλων. Εν άλλοις λόγοις, ο σύζυγος, πολλώ δε μάλλον τα παιδιά, ακόμα και στην περίπτωση που δεν εκλαμβάνονται ως περιττό βάρος σε μία πορεία ευδαιμονίας, αντιμετωπίζονται ως res με τίτλους κυριότητος. Ακούστε μονάχα πώς ομιλούν τα ομόφυλα ζευγάρια για την επιθυμία τους να αποκτήσουν παιδιά. Έχουν την αίσθηση πως παραγγέλνουν ψυχρά από ένα πολυκατάστημα είδη καλλυντικών ή αξεσουάρ για βίτσια. Αξιώνουν συγκεκριμένο φύλο, χρώμα ματιών, ύψος και εξωμορφολογικά χαρακτηριστικά εν είδει delivery, ενώ θεωρούν αυτονόητο ότι πρέπει να επιστρατευθούν οι γυναικείες μήτρες σε μία νέα βιομηχανική αγορά, για να ικανοποιήσουν τον διακαή πόθο τους να κυοφορήσουν το γονιμοποιημένο ωάριο που οι ίδιοι θα έχουν επιλέξει με βάση την ιατροτεχνολογική προβολή της αναπτύξεως του παιδιού στο μέλλον. Υπό το πρίσμα αυτό, η παρένθετη μητρότητα μετατρέπεται σε μία αισχρά κερδοσκοπική εμπορεία γυναικείων γενετικών οργάνων, η οποία αφ’ ενός απομειώνει την αξιοπρέπεια του γυναικείου φύλου και αφ’ ετέρου αποπειράται να καταλύσει την φυσιολογική δομή της κανονικής οικογενείας, ευτελίζοντας την τεκνογονία από πράξη ενέχουσα ιερότητα σε μία κολπική βιοχημική διεργασία.
«Τρία πράγματα μάς θυμίζουν τον χαμένο παράδεισο, έγραφε ο Φ. Ντοστογιέφσκι, το άρωμα των λουλουδιών, το κελάηδημα των πουλιών και το γέλιο των παιδιών». Αυτό το γέλιο θέλουν να μας στερήσουν με τις μεθοδεύσεις τους οι εντεταλμένοι της προσκυνούσης τον Αντίχριστο Δύσεως, ώστε να αποστασιοποιηθούμε έτι περαιτέρω από τον Θεό και την αποστολή της κατά Χάριν θεώσεως. Τα παιδιά θα σώσουν την Ελλάδα μας από τη δημογραφική καθίζηση, τα παιδιά θα μάς επανεισάγουν στον κόσμο της αγνότητος και τα παιδιά με την αθωότητα, την καθαρότητα και την ανεξικακία τους θα μάς εγκαινιάσουν την πρόσβαση στην επουράνια Βασιλεία. Οικογένεια είναι η κατ’ οίκον Εκκλησία μας, η καταφυγή και το έρεισμά μας και δεν πρόκειται να την καταλείψουμε εις χείρας διεστραμμένων.
