Γράφει ο Δεξιόχειρας 
Στο διάγγελμα του ο Πρωθυπουργός για την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία επικαλέστηκε πάλι τη “θεωρία των δύο άκρων”. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση παρουσιάζεται ως ο “σταθερός κεντρώος πόλος” που ετοιμάζεται να μας ξανασώσει! Αναρωτιέται, βέβαια, κι ο απλός λαός του 10ωρου, των αστικών περιοχών που γεμίζουν “επενδυτές”, της εγκαταλελειμμένης επαρχίας: πως γίνεται το κόμμα των μνημονίων, της οικονομικής κρίσης, των μετακλητών και των επιδομάτων, των καταστροφικών πυρκαγιών, να μας βγάλει από το τέλμα που μαζί με τους συριζοπρασινοφρουρούς μας έβαλαν;
Ποιος αποτελεί τελικά το άκρο; Η “κακιά ακροδεξιά” ή τα πτώματα του Στάλιν και του Λένιν; Ή μήπως τελικά το κόμμα των νεοφιλελεύθερων (ΝΔ); Το κόμμα που συνδυάζει από Βορίδη, Πλεύρη, Γεωργιάδη μέχρι νεοφιλελεύθερους που μισούν οποιαδήποτε κοινωνική πολιτική και πρώην κνίτες που ονειρεύονται μια “νέα δημοκρατική σοβιετία”; Από τη μία ανασφάλεια, εγκληματίες αλωνίζουν ελεύθεροι, μπαχαλάκηδες και από την άλλη κρατική καταστολή για τους Έλληνες πολίτες, παρακολουθήσεις και υποκλοπές πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων, ακρίβεια.
Τέτοιο συνδυασμό αρνητικών κομμουνισμού, νεοφιλελευθερισμού και πασοκικής νοοτροπίας μόνο αυτή η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιτύχει. Αλλά ευτυχώς, σύμφωνα με τα πετσομένα κανάλια, δεν ανεβαίνουν τα άκρα όπως στην Ευρώπη… Άλλωστε τώρα “που βγήκαμε από τα μνημόνια” περισσεύει χώρος από τον κρατικό προϋπολογισμό, όχι για ανάπτυξη, μεταρρυθμίσεις, ενίσχυση του πρωτογενή τομέα, αλλά για νέα επιδόματα και νέες προσλήψεις στους υποψηφίους ψηφοφόρους.
