Στις 20 Μαρτίου 1994, 29 χρόνια πριν, δολοφονείται εν ψυχρώ από τους εντολοδόχους των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, έξωθεν της οικίας του, πυροβοληθείς πέντε φορές έναντι πέντε κιλών ηρωΐνης από τους στυγνούς και στυγερούς εκτελεστές του, οι οποίοι μισθώνονταν από το γενοκτονικό κράτος-συμμορία. Με καταγωγή από το χωριό Ευρύχου της Κύπρου αναγκάστηκε το 1974 μετά την τουρκική εισβολή να γίνει πρόσφυγας μέσα στην ίδια του την Πατρίδα, την Μεγαλόνησο, εγκαταλείποντας την πατρική του εστία μαζί με άλλους 200.000 εκδιωκομένους Ελληνοκυπρίους.
Εναντιωνόμενος στο ολοκληρωτικό καθεστώς της Άγκυρας εργάστηκε από την θέση του εκπροσώπου της Επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν στην Κύπρο για την οικοδόμηση, δημιουργία και επέκταση ενός ενιαίου μετώπου του Απελευθερωτικού Κινήματος των Κούρδων μ’ ένα μέτωπο συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα για την ανατροπή της τουρκικής κατοχής από την Κύπρο μέχρι το Κουρδιστάν. Με αυτοθυσία, αυταπάρνηση και προσωπικό κόστος αφιέρωσε ολόκληρο τον μαχητικό και έμπλεο κινδύνων βίο του μεταξύ άλλων στο Κυπριακό, στα δικαιώματα του αλύτρωτου Ελληνισμού, στη γενοκτονία εις βάρος των Ελλήνων του Πόντου και στο Αρμενικό ζήτημα, με απώτερο στόχο πάντα την αποκάλυψη του βρώμικου, απάνθρωπου και εγκληματικού προσώπου του ιμπεριαλιστικού μορφώματος των Αγαρηνών.
Ο άνθρωπος που οραματίστηκε τον παγκόσμιο αγώνα κατά των Τούρκων: «Μέτωπο δεν υπάρχει. Μέτωπο είναι όπου βρίσκεται ο εχθρός!» με την θυσία του κατέστη ένας σύγχρονος Εθνομάρτυς του Γένους του οποίου το αγέρωχο ανάστημα, ο άενος ριψοκίνδυνος αγών και η απροϋποθέτη προσφορά του στον Ελληνισμό τον αναδεικνύουν σε πρότυπο όλων των νέων Ελλήνων Εθνικιστών που αγωνίζονται για την Λευτεριά της σκλαβωμένης μας από Πατρίδος από εσωτερικούς και εξωτερικούς τυράννους!
