Ετικέτα: Επανάσταση 1821

Γράφει η Ραφαηλία Μπατζή, μέλος της Ε.Ο.Ν. Χαλκιδικής   Ο Απρίλιος στην Επανάσταση του 1821 είναι ένας ματωμένος μήνας, πονεμένος για τον σκλάβο Ρωμιό. 10 Απριλίου 1821 ο Πατριάρχης του γένους βρίσκεται απαγχονισμένος. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ αφήνει την τελευταία του πνοή με την αγχόνη να τού σφίγγει τον λαιμό μπροστά από την Πύλη του Πατριαρχείου, η οποία σήμερα παραμένει εις ένδειξη σεβασμού κλειστή. Μέρες πασχαλιάτικες ήταν και οι Τούρκοι είχαν συνήθεια να δείχνουν την βαυναυσότητα τους την περίοδο μεγάλων θρησκευτικών γεγονότων για τους χριστιανούς. Αξίζει να αναφερθεί ένα και…

Γράφει ὁ Πέτρος Ἰ. Νικολοῦ, μαχόμενος Δικηγόρος Ἀθηνῶν, Νομικὴ ΕΚΠΑ   Νὺξ ἐν σκότει βαθεῖ σὲ κάμπο νεκρικὸ μὲ σιωπὴ ταφικὴ οἱ χῆρες ἀμφιέννυνται τὴ λεβέντικη ματόβαφη στολὴ τῶν μακαριτῶν συζύγων τους, οἱ γυναῖκες μετὰ τῶν κλαιόντων τέκνων ἀνὰ χείρας σέρνουν τὰ καριοφίλια μὲ μάτια μαυρισμένα ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ οἱ ἄνδρες φιλῶντας γιὰ τελευταία ἐπίγεια φορὰ στὰ χείλη τὸ στεφάνι τους σταυροκοποῦνται τρισὶν πρὶν τὸ αἷμα τους ῥεὐσει κάτωθεν τοῦ ἡλίου τῆς ἀνοίξεως στὴν ἁλμυρὰ λιμνοθάλασσα τοῦ Αἰτωλίας ποὺ γίγνεται κατακόκκινη, τόσο κόκκινη σὰν τὴν ἀπάνθρωπη σημαία τοῦ ἐχθροῦ.…

Γράφει η Ραφαηλία Μπατζή, μέλος της Ε.Ο.Ν. Χαλκιδικής    «Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά, και ο ήλιος στα λαγκάδια, έτσι λάμπει και η κλεφτουριά οι Κολοκοτρωναίοι» όπως λέει ο οιονεί «εθνικός» ύμνος του Μωριά. 4 Φεβρουαρίου 1843 σε ηλικία 64 ετών ο Μέγας των Αγωνιστών, ο Γέρος του Μωριά εγκαταλείπει την επίγεια πατρίδα του για την οποία τόσο αγωνίστηκε, για να δει ελεύθερη, και τραβά τον αιώνιο δρόμο για την επουράνια πατρίδα. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης δεν είναι απλά ένας στρατηγός. Είναι ένας θρύλος. Τα βουνά του Μωριά γράφουν το όνομα…

Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ    Διαβάζοντας κανείς τα Απομνημονεύματα του Γέρου του Μοριά διαπιστώνει πως ο νικητής στο Βαλτέτσι, την Τριπολιτσά, τα Δερβενάκια, ο αγωνιστής που ύψωσε ανάστημα στην χατζάρα του Αγαρηνού εμψυχώνοντας ένα ολόκληρο Έθνος, ώστε σύσσωμο να παλεύσει για την Ελευθερία του, πριν από κάθε μάχη στεκόταν με δάκρυα στα μάτια μπροστά στο εικόνισμα της Θεομάνας μας και προσευχόταν. Χωρίς να έχει μελετήσει Νίτσε, χωρίς να γνωρίζει ο δύστυχος από νεοπαγανισμούς και χωρίς να αναζητεί πρώτα τη δύναμη μέσα από το εγώ…