Γράφει ο Διονύσιος Σ. Δραγώνας, Φοιτητής Νομικής NUP, Κοινωνικής Θεολογίας ΕΚΠΑ
Είναι ηλίου φαεινότερον πως η Ρωσία επικρατεί έναντι της Ουκρανίας, αφού εν ριπή οφθαλμού κατάφερε να εισέλθει στο Κίεβο, ήτοι στη πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Αυθωρεί και παραχρήμα οι ιθύνοντες κατά κύριο λόγο της Δύσεως έσπευσαν να επιβάλουν κυρώσεις, εντούτοις εισέτι τίποτε το επαχθές έχει επισήμως κυρωθεί, εκτός κι εάν η αποπομπή τη Ρωσίας από την «Eurovision» θεωρείτε κύρωση, που φέρνει τη δυσχέρεια στα βάθη και πλάτη της αβυσσαλέας σε έκταση, Ρωσίας.
Από την άλλη όχθη, ο Ουκρανός πρόεδρος, Ζελένσκι, επιθυμεί να αντιγράψει την Ελλάδα του Ιωάννου Μεταξά, όταν αυτή αντιπαρατάχθηκε στις δυνάμεις του Άξονα, καταφέρνοντας να κερδίσει την τότε παντοδύναμη Ιταλία. Εντούτοις, υπάρχουν σωρεία διαφορών μεταξύ της τότε Ελλάδος σε σχέση με τη σημερινή Ουκρανία, η οποία έχει φρούδες ελπίδες απέναντι στην υπερδύναμη Ρωσία.
Δίχως αμφιβολία η παράδοση των όπλων αποτελεί προδοσία, ενόσον ο αντίπαλος δεν έχει καταλάβει πολλές περιοχές ή εάν υπάρχει το ενδεχόμενο έστω και μερικής ανατροπής των συνθηκών υπέρ του μέχρι πρότινος ηττημένου. Δηλονότι, η Ουκρανία εφόσον πιστεύει πως θα μπορέσει να ελευθερώσει τις πόλεις που έχασε μέσα σε ολίγες ώρες, τότε σίγουρα δεν θα πρέπει να προχωρήσει σε συνθηκολόγηση με τη Ρωσία. Έχει όμως τη δυνατότητα να το πράξει; Κατά τη κρίση του γράφοντος, ουδεμία ευκαιρία έχει! Οι Έλληνες του 1940 πήγαιναν στο μέτωπο «με το χαμόγελο στα χείλη», ενώ οι Ουκρανοί, ωσάν αγελαία μάζα. Όθεν, τους λείπει το ηθικό ανάστημα. Οπλισμό έχουν; Ο οπλισμός της Ουκρανίας σε σχέση με αυτόν της Ρωσίας μπορεί να παραλληλιστεί με σφεντόνες (Ουκρανία) ενάντια σε σπαθιά (Ρωσία).
Ωσαύτως, ο πατερναλισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ βαθμηδόν προλειαίνεται, αφού συγκεκριμένα ο Ουκρανός πρόεδρος ανακοίνωσε ότι η Γαλλία θα τον βοηθήσει. Βέβαια, η βοήθειά της άργησε σημαντικά, ενώ και οι παροχές της θα είναι ελλιπείς, ώστε να αποσοβηθούν νέες κατακτήσεις από τη Ρωσική πλευρά. Ο αιπυμήτης Πούτιν αντιλαμβανόμενος πλήρως τις συγκυρίες είχε προαναγγείλει πως σε ενδεχόμενο στήριξης άλλων δυνάμεων προς την Ουκρανία και εις βάρος της Ρωσίας, τότε θα απαντήσει με πυρηνικά όπλα. Ασφαλώς, δεν το είπε τούτου άμεσα αλλά υπαινικτικά, και έγινε αντιληπτό από κάθε μαθητή λυκείου.
Η δύναμις των ΜΜΕ εμφανίζεται και πάλι στο προσκήνιο, κάνοντας ξανά τη «βρώμικη δουλειά». Οχετός σχολίων ενάντια της Ρωσίας, ενώ ύμνους υπέρ της Ουκρανίας, λησμονώντας παντί τρόπω το γεγονός ότι στην Ουκρανία κατοικοεδρεύον εκατομμύρια ρωσόφωνων, την ιδεολογία σωρεία Ουκρανών, που φωτογραφίζονται με σβάστικες χαιρετώντας συνάμα ναζιστικά και τέλος τις πολιτικές διαδρομές Ουκρανών, Τζο Μπάιντεν και ΝΑΤΟ, που έφεραν αυτόν το πόλεμο. Τα διακυβεύματα έναντι τη αβουκόλητης Ουκρανίας, και οι σημερινοί ακέσφοροι κυβερνόντες ανά τη γη, αλυσιτελώς, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, που κατ΄ ουσίαν αποτελούν φληναφήματα, που ενδεχομένως εις το άμεσο μέλλον, να αποτελούν ένα λησμονημένο παρελθόν.
Σωρεία οπτικοακουστικών υλικών εμφανίζονται στους τηλεοπτικούς διαύλους, όπου Ρώσοι πραγματοποιούν εγκλήματα πολέμου, όπως η αφαίρεση ζωής αμάχων, ενώ τα εγκλήματα πολέμου της Τουρκίας ή και ενδεχομένως ολίγα της σημερινής Ουκρανίας, ουδέποτε θα δουν το φως της δημοσιότητας. Ειρήσθω εν παρόδω, τούτες οι παράνομες ενέργειες μεσούντος του πολέμου είναι απολύτως καταδικαστέες.
Είναι πασίδηλο πως ζούμε στην εποχή «των δύο μέτρων και δύο σταθμών». Η προπαγάνδα δημιουργεί παρίες, ενώ εν χορδαίς και οργάνοις εξυψώνει τα αθύρματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Μολονότι, η Ρωσία, κατά τους εξωνημένους δημοσιογράφους, κάνει επίθεση, η ίδια δέχεται τους μεγαλύτερους απηνείς διωγμούς ταυτοχρόνως με ατελεύτητες συκοφαντίες από το σύνολο των συστημικών ΜΜΕ της υφηλίου. Αγαθή τη τύχη, υφίστανται και ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις, οι οποίες μας ενημερώνουν έγκυρα και έγκριτα, ώστε να αποφευχθούν λανθασμένα συμπεράσματα.
Ρώσοι και Ουκρανοί πολεμούν, ενώ οι Τούρκοι, δίχως αμφιβολία, απεργάζονται νέα σχέδια προς επέκταση της χώρας τους. Ο σημερινός πόλεμος αποτελεί ένα επιπρόσθετο μάθημα για την Ελλάδα και δη για την εξουσία μας, ώστε να αντιληφθεί πως σε περίοδο πολέμου, ήτοι εν η περιπτώσει η Τουρκία εισέλθει με στρατιωτικές δυνάμεις στην Ελληνική επικράτεια, τότε θα είμαστε μόνοι μας. Οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο, αφού η μία σύρραξη ανοίγει την οδό και για άλλες. Η στρατιωτική μας ευχέρεια οπωσδήποτε θεωρείται ένα σημαντικό όπλο, όμως οφείλουμε να διαχειριστούμε ορθά και τον επικοινωνιακό πόλεμο, όστις, καθώς φαίνεται, μεγαλεία σημασία έχει. Το μέλλον είναι δύσληπτο, ακόμη και για τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, αίτινες έπεσαν στο κρημνό του Πούτιν. Η Ελλάς δεν θα πρέπει να αβαντάρει μήτε την Ουκρανία μήτε τη Ρωσία με στρατιωτικό εξοπλισμό, αλλά να παρακολουθεί από κοντά.
