Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Βαρβάρα

Ἀγαπητοὶ μου ἀδελφοί,

Σήμερον πανηγυρίζομεν τὴν ἑορτὴν τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, τῆς ἀθλοφόρου καὶ ἐνδόξου, ἡ ὁποία ἐφώτισεν τὴν Ἐκκλησίαν ἡμῶν μὲ τὸν βίον, τὸ μαρτύριον καὶ τὰ θαύματα αὐτῆς. Τὸ παράδειγμά της ἀναβλύζει φῶς θεῖον, ὁδηγοῦν εἰς τὰς ψυχὰς ἡμῶν, καὶ ἐνισχύει ἡμᾶς ἐν τῷ ἀγῶνι τῆς σωτηρίας.

Ἡ Ἁγία Βαρβάρα ἐγεννήθη ἐν μιᾷ εὐκατάστατῃ ἐλληνιστικῇ οἰκογενείᾳ, ἐν τῇ Ἡλιουπόλει τῆς Αἰγύπτου, ἐν χρόνῳ ὅτε ἡ πλάνη τῆς εἰδωλολατρείας ἦτο ἔτι κυρίαρχος. Πατήρ αὐτῆς, ὁ ἀσυμπαθὴς καὶ φιλόκοσμος Διόσκορος, ἤθελεν νὰ περιορίσῃ τὴν κόρην του, ἐγκλείων αὐτὴν εἰς πύργον, ὑποτιθέμενος ὅτι ἡ καλλονὴ καὶ ἡ σοφία αὐτῆς ἦσαν τὰ μόνα ἄξια προτερήματα. Ἀλλ’ ἡ Βαρβάρα, καὶ ἐν μέσῳ τῆς μοναξίας, ἐξεζήτει τὸν ἕνα καὶ ἀληθινὸν Θεὸν, καὶ οὕτως ἔλαβεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς τὴν θείαν φώτισιν τῆς πίστεως.

Ἡ Ἁγία ἐδέχθη τὸ ἅγιον Βάπτισμα καὶ ἀφιέρωσε τὸν βίον της εἰς τὸν Χριστόν, ἀψηφοῦσα τὴν ὀργὴν τοῦ πατρός της καὶ τὴν ἀπειλὴν τοῦ μαρτυρίου. Ἡ γενναία τῆς ὁμολογία ἐνέπνευσε πλείονας εἰς τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας.

Ὁ Διόσκορος, εἰς ἔκστασιν μανίας καὶ θυμοῦ, παρέδωκε τὴν Βαρβάραν εἰς τοὺς δικαστάς τῆς πόλεως. Ἐκεῖ ἡ Ἁγία ὑπέστη φρικτὰ βασανιστήρια: ἐρραβδίζετο, ἐκεντοῦτο, καὶ ἐρρίπτετο εἰς φλόγας. Ἀλλ’ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου διέσωζε τὸ σῶμα αὐτῆς ἀπό παντὸς κακοῦ, καὶ διὰ τῶν θαυμασίων ἐνίσχυε τὴν πίστιν τῶν ὁρωμένων. Τελικῶς, ὁ πατὴρ αὐτῆς ἑαυτὸς ἔγινε δήμιος, ἀποκεφαλίσας τὴν θυγατέρα του, καὶ οὕτως ἡ Ἁγία Βαρβάρα ἐκοσμήθη τὸ στέφανον τοῦ μαρτυρίου.

Μετὰ τὴν κοίμησιν αὐτῆς, ἡ Ἁγία ἐνεφανίσθη πολλὰς φορὰς ὡς πρέσβυς εἰς τὸν οὐρανὸν, ἰάτρευε νοσήματα καὶ ἔσωζε τοὺς κινδυνεύοντας. Τὰ θαύματα αὐτῆς εἰσὶν ἀναρίθμητα, καὶ ἡ χάρις αὐτῆς ἐξακολουθεῖ νὰ φωτίζῃ τὸν χριστιανικὸν κόσμον.

Ἡ Ἀκολουθία της εἶναι πηγή θεολογικῶν διδαγμάτων καὶ παρηγορίας διὰ τὸν πιστόν λαόν, ἀποκαλύπτουσα τὸ ὕψος τῆς πνευματικῆς αὐτῆς ζωῆς καὶ τὴν δύναμιν τῆς μαρτυρίας της.

Στὸν Εἰρμὸν τοῦ Κανόνος τῆς Ἀκολουθίας, ἀκούομεν:

“Εὐφραίνου, Ἐκκλησία, τῇ μνήμῃ τῆς Ἀθλοφόρου· ὡς λύχνος θεόφωτος ἀναλάμπει ἐν σκότει.”

Ἡ Ἁγία Βαρβάρα φανεροῦται ὡς λύχνος φωτεινὸς εἰς τὸ σκότος τῆς εἰδωλολατρίας, ὡς ἡ γενναία κόρη, ἡ ὁποία ἐν μέσω διωγμῶν καὶ βασάνων ἠρνήθη τὴν πλάνην καὶ ἐπρόκρινε τὴν πίστιν εἰς τὸν ἕνα καὶ μόνον ἀληθινὸν Θεόν. Ὁ Κανών ἐπαινεί τὴν ὁμολογίαν της, ὁποία καὶ ὁδηγεῖ αὐτὴν εἰς τὸν ὑψηλὸν θρόνον τῆς δόξης.

Κατὰ τὸ ἀπολυτὶκιον τῆς Ἀκολουθίας, ψάλλομεν:

“Βαρβάραν τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν· ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε.”

Ἡ φράσις αὕτη ἐκφράζει τὴν νίκην τῆς Ἁγίας ἐπὶ τοῦ διαβόλου, ὅστις διὰ τοῦ πατρός της καὶ τῶν διωκτῶν ἐζήτει νὰ καταπνίξῃ τὴν πίστιν της. Ὁ πατὴρ αὐτῆς, ὁ Διόσκορος, ἐγένετο ὄργανον τῆς ἀδικίας, ἀλλὰ διὰ τῆς πίστεως ἡ Βαρβάρα κατενίκησεν τὴν πλάνην καὶ ἐδόξασε τὸν Χριστόν.

Στὸ Μεγαλυνάριον, ψάλλομεν:

“Χαῖρε, ἡ τῶν νοσούντων πιστῶν ἡ αἰφνίδιος θεραπεία, χαῖρε, ἡ τῶν κινδυνευόντων ἡ σωτηρία.”

Ἠ Ἁγία Βαρβάρα δὲν ἔπαυσε νὰ εἶναι προστάτις τῶν πιστῶν καὶ ἡ ἐπικαλουμένη ἐν παντὶ κινδύνῳ. Τὰ θαύματα αὐτῆς, πλείστα ὅσα, μαρτυροῦν τὴν ζωντανὴν παρουσίαν της ἐν τῇ ζωῇ τῆς Ἐκκλησίας. Πολλοὶ ἀσθενεῖς εἰσὶν ἰατρευθέντες διὰ τῶν πρεσβειῶν της, καὶ οἱ εὐλαβεῖς πιστοὶ καταφεύγουσιν εἰς τὴν χάριν της ὡς πρὸς βεβαίαν βοήθειαν.

Ἡ Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας Βαρβάρας διδάσκει ἡμᾶς νὰ παραμένωμεν ἀκλόνητοι ἐν πίστει, ἀνεξαρτήτως τῶν δυσκολιῶν καὶ τῶν δοκιμασιῶν. Ἡ ζωή της ἀποκαλύπτει τὴν ἀξίαν τῆς ἑλεύθερης ἐπιλογῆς ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τὸ μαρτύριόν της ὑπογραμμίζει τὴν δύναμιν τῆς θείας χάριτος. Ἐκ τοῦ στόματος τῶν ὑμνωδῶν, ἀκούομεν ὅτι τὸ μαρτύριον τῆς Βαρβάρας γίνεται φῶς διὰ τὸν κόσμον καὶ ἐλπίς διὰ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ.

Ἀδελφοί μου,

ἡ Ἁγία Βαρβάρα εἶναι τύπος ὁμολογίας καὶ θάρρους, ἀφοσιώσεως καὶ ἁγιότητος.

Ἄς παρακαλέσωμεν τὴν Ἁγίαν νὰ πρεσβεύῃ δι’ ἡμᾶς, ὅπως καὶ ἡμεῖς φωτισθῶμεν διὰ τοῦ παραδείγματος αὐτῆς, καὶ ὑψώσωμεν τὴν ζωὴν ἡμῶν εἰς ἀγώνα πνευματικὸν καὶ θυσίαν εὐάρεστον εἰς τὸν Κύριον.

Τῇ πρεσβείᾳ τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Βαρβάραν τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν· ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε, καὶ ὡς στρουθίον ἐῤῥύσθη ἐξ αὐτῶν, βοηθείᾳ καὶ ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος.

 Ἔτη πολλά στις ἐορτάζουσες!

Μετά τῶν ἐλαχὶστων,

ΡΑΦΑΗΛ ΦΥΤΟΠΟΥΛΟΣ