Στις 30 Αυγούστου 1949, μετά από τρισήμιση έτη ανηλεούς πολέμου με τους αντάρτες του ΔΣΕ, του στρατιωτικού βραχίονος του ΚΚΕ, η ελληνική σημαία κυματίζει και πάλι υπερήφανη στην κορυφή του όρους Γράμμου.
Μετά το Βίτσι, έφτασε η στιγμή της απελευθερώσεως και της τελευταίας βουνοκορφής, η οποία τελούσε υπό κατάληψη από τους κατσαπλιάδες του Ζαχαριάδη, οι οποίοι ήραν με θράσος και εμπάθεια προς το Έθνος τα όπλα της προδοσίας κατά της Πατρίδος.
Μετά την ταπεινωτική ήττα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατά τα Δεκεμβριανά του 1944, το ΚΚΕ ξεκίνησε έναν δεύτερο κύκλο εχθροπραξιών στο εσωτερικό της επικρατείας, στοχεύοντας στην απόσχιση εθνικού εδάφους, την παράδοση του σε ξένη δύναμη και την εγκαθίδρυση ενός στυγνού σταλινικού καθεστώτος. Διενεργώντας παιδομάζωμα σε χωριά της επαρχίας, φονεύοντας εν ψυχρώ και μαζικώς αθώους ομαίμους αδερφούς τους, οι οποίοι αντιστάθηκαν στη βίαια ένταξη στις τάξεις του ΔΣΕ και στρέφοντας τις σφαίρες τους περισσότερες φορές κατά Ελλήνων απ’ ό,τι κατά των δυνάμεων κατοχής, οι αντάρτες κομμουνιστές επεχείρησαν πάση θυσία την κάταλυση του νομίμου Βασιλείου της Ελλάδος και την επιβολή μιάς σοσιαλιστικής κολάσεως εφάμιλλης μ’ εκείνης στα κράτη του Ανατολικού Μπλόκ.
Τα γενναία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων συνεπικουρούμενα από 300.000 και πλέον κληρωτούς πατριώτες υπό την πεφωτισμένη στρατιωτική ηγεσία του Στρατηγού Αλεξάνδρου Παπάγου ισοπέδωσαν την κομμουνιστική απειλή και οδήγησαν τους μειοδότες σε άτακτη υποχώρηση προς το αλβανικό κρατίδιο. Η αντίσταση συσσώμου του Έθνους στον εφιάλτη της μετατροπής της χώρας μας σε δορυφόρο της Σοβιετικής Ενώσεως απέναντι στις τελευταίες εφεδρείες των ΝΟΦίτικων σλαβόφωνων τμημάτων που αποτελούσαν την πλειοψηφία των εναπομεινάντων ταγμάτων του ΚΚΕ καταδεικνύει ότι καμμία «εμφύλια» διαμάχη δεν διεξήχθη παρά ένας προδοτικός συμμοριτοπολέμος από συνειδητούς εχθρούς του Γένους, οι οποίοι όχι απλώς συνεργάστηκαν με τα σοσιαλιστικά κράτη εις βάρος της Ελλάδος, αλλά παράλληλα εμπόδισαν την Πατρίδα να παρελάσει ανάμεσα στους νικητές του Βερολίνου, αφού αναγκαστήκαμε να εμπλακούμε σ’ έναν νέο αιματηρό πόλεμο, για να εξοντώσουμε τα καθιζήματα της προδοσίας.
Ως Ελληνική Ορθόδοξη Νεολαία-Ε.Ο.Ν. αποτίουμε με ευγνωμοσύνη, σέβας και δέος φόρο τιμής στους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και Οπλίτες Ήρωες του Εθνικού Στρατού, και δη τους λεβέντες των ΛΟΚ και της Πολεμικής Αεροπορίας και της Βασιλικής Χωροφυλακής, οι οποίοι όχι απλώς απέτρεψαν τον κίνδυνο να μάς εγκαθιδρυθεί μία ανελεύθερη κομμουνιστική δικτατορία, η οποία θα έβλαπτε ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό και τα έθνικά μας κεκτημένα, αλλά συνάμα ενσάρκωσαν για ακόμα μία φορά το αθάνατο πρότυπο της Ελληνικής Αρετής και αυτοθυσίας για την γή των πατέρων μας!
“Η σχετικώς συνήθως προβαλλόμενη ανάγκη εθνικής συμφιλιώσεως πρέπει να βιώνεται και όχι να οδηγεί στον στραγγαλισμό της αλήθειας, με την παραποίηση, ή και μόνον αποσιώπηση αναμφισβήτητων γεγονότων.
Διότι όπως η λέξις το λέγει , αλήθεια είναι το αντίθετο της λήθης.
Δεν πρέπει τίποτε να ξεχνάμε. Άλλωστε τη λήθη την επιθυμούν αυτοί που με δολιότητα την επικαλούνται, μόνον μονομερώς.
Έτσι, ενώ καθημερινώς πληθαίνουν οι αναφορές στα έντυπά τους, εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία, με εορτασμούς επετείων και “ανδραγαθημάτων” του δήθεν “δημοκρατικού στρατού”, δηλαδή με ωραιοποίηση όλων των εγκλημάτων τους εις βάρος της Ελληνικής μας Πατρίδος, οι ίδιοι αξιώνουν την πλήρη σιωπή όλων των άλλων!
Αυτό είναι το ψευδώνυμο “δημοκρατικό” τους ήθος”.
Ευχαριστούμε την ΕΟΝ που δεν μας αφήνει να πέσουμε στην λήθη που τόσο πολύ το επιδιώκουν οι εχθροί της Πατρίδας μας
https://ellinoistorin.gr/?p=49670
«συμμοριτοπόλεμος» ή «εμφύλιος»: Τι μαθαίνουν σήμερα τα παιδιά για την Ελληνική τραγωδία;
Ανάμεσα στις απαγορευμένες λέξεις που προέκυψαν από το 1981 και μετά στην Ελλάδα είναι και η λέξη «συμμοριτοπόλεμος».
Ήταν μέχρι τότε η επίσημη ονομασία της σύγκρουσης μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων του Ελληνικού κράτους και των ένοπλων τμημάτων που διέθετε και διηύθυνε το κομμουνιστικό κόμμα και που με τεχνική και πολιτική στήριξη από το τότε παγκόσμιο καθοδηγητικό κέντρο του σοσιαλισμού.
“Πράγματι, δεν ομιλώ για “εμφύλιο πόλεμο”.
Και δεν το κάνω, διότι για όσους έχουν Ελληνική παιδεία , ο πόλεμος κυριολεκτείται μόνον επί διαμάχης μετά ξένων, ποτέ μεταξύ ομοφύλων.
Όποιος έχει διαβάσει π.χ. τον Πλάτωνα, θα εγνώριζεν, ότι πολέμιοι είναι μόνον οι ξένοι και ο πόλεμος μόνον με ξένους διεξάγεται, ενώ η διαμάχη με ομοφύλους λέγεται “στάσις”. (Πολιτεία , 470 Β)
Ο λεγόμενος δημοκρατικός στρατός αποτελούνταν από βιαίως στρατολογημένους.
Ένα νέο φρικιαστικό παιδομάζωμα.
Λαός που δεν γνωρίζει το παρελθόν του δεν μπορεί να δημιουργήσει το μέλλον του.
Όσο προχωράμε στης ημέρες του αντιχρίστου θα προσπαθούν να μας πείσουν ότι το φως είναι σκοτάδι και το σκοτάδι φως, η αλήθεια ψεύδος και το ψεύδος αλήθεια.
Σας ευχαριστούμε που μας δείχνετε ποιο είναι το φως και πιο το σκότος.