Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ Μόνο βολεμένα τομάρια που έχουν μάθει μία ζωή να σιτίζονται από τα κρατικά ταμεία, επενδύοντας την τύχη του λίπαρού τους βίου στα βύσματα των κομματικών γραφείων, έχουν απομείνει, για να τρέφουν εμπιστοσύνη στο πολίτευμα και τους θεσμούς του. Ο πένης λαός του φιλοτίμου και του μεροκάματου που έχει μάθει να βγάζει το ψωμί του με ιδρώτα, να φυλά την Πατρίδα με τα όπλα και σε κάθε του ανάσα να ψελλίζει «Πρώτα ο Θεός» αργά πλήν όμως σταθερά, ορώντας τις…
ΠερισσότεραΕτικέτα: Πολιτική Επικαιρότητα
Πες μου τον… Πρόεδρό σου να σου πω ποιος είσαι
Του Πάνου Ζήση Σιγά που θα πρότεινε ο ανασφαλής και συμπλεγματικός Μητσοτάκης με τον φόβο της επισκίασης να τον κυριεύει έναν σοβαρό Πρόεδρο. Έτσι από τη χειρότερη Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη μεταπολίτευση περνάμε στον -εκ των πραγμάτων- χειρότερο Προέδρο της Δημοκρατίας. … Άριστες επιλογές και οι δύο ενός πρωθυπουργού που κυριάρχησε για ένα διάστημα ένεκα της ανικανότητας και της μωρίας του κόκκινου ολετήρα, ο οποίος γκρεμοτσακίστηκε μόλις τον πήρε χαμπάρι ο λαός και σπεύδει ασθμαίνοντας μέσω πανικόβλητων και ανόητων κινήσεων να βρει σανίδα σωτηρίας. Μια από αυτές είναι και…
ΠερισσότεραΤους προδότες δεν τούς τιμούμε, τους κρεμάμε
Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ Η ψυχοσύνθεση του νεοραγιά δεν είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Μία έγνοια έχει μονάχα: πώς θα ζήσει αθόρυβα, χωρίς να χάσει όσα έχει ως κεκτημένα, ακόμα κι αν χρειαστεί να ξεπουλήσει πατρίδες, να δώσει την μάνα του για ένα τσαμπί σταφύλια, να πτύσει τον Σταυρό, για να μην τον δείρουν οι μουσουλμάνοι, πολλώ δε μάλλον να θυσιάσει την αλήθεια, για να μην τον πούν «ακραίο». Επειδή, όμως, κάποιοι επελέξαμε να ανήκουμε στον Θεό και τον Εθνικό Αγώνα κι όχι σε κομματικά…
ΠερισσότεραΟ «Κινέζος», η κατάντια και η εθνικιστική εναλλακτική
Γράφει ο Ευστράτιος Βάθης, μέλος της Ε.Ο.Ν. Ενημερωμένοι ότι εξεμέτρησεν βίον αμετανόητον εις εκ των καταστροφέων του Ελληνικού Έθνους, ο Κωνσταντίνος Σημίτης και ότι του κήρυξαν τετραήμερο πένθος, καταλαβαίνεις κάνεις σε τι (από τις πολλές άλλες κατάντιες) κατάντια κατέληξε η Ελλάς. Κατάντια φρενοκομείου. Διότι φρενοβλαβής είναι κάποιος που τιμά έναν προδότη. Τον προδότη των Ιμίων. Τον προδότη, που μας ενέταξε στο Ευρώ και ενέτεινε την προσπάθεια της οικονομικής μας καταστροφής. Τον προδότη, που με τον φραγκοπιθηκισμό του συνέβαλε στη δημιουργία μιας αυτοκτονικής για το έθνος εξωτερικής πολιτικής, όπως με…
ΠερισσότεραΠοιους ενοχλούν οι αναφορές στην Κωνσταντινούπολη;
Του Γιώργου Χαρβαλιά Αν το οθωμανικό όραμα παγκόσμιας εδραίωσης του σουνιτικού Ισλάμ συμβολίζεται με την κατάληψη της Ιερουσαλήμ και του Αλ-Άκσα, όπως συχνά ευαγγελίζεται ο σύγχρονος «σουλτάνος», το αντίστοιχο λυτρωτικό απωθημένο του ελεύθερου χριστιανικού κόσμου είναι η ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Σχετικώς απίθανα και τα δύο, μπορεί να σκεφτείτε, αλλά, εφόσον εσχάτως προβάλλεται το ένα, νομιμοποιείται απολύτως η απάντηση με το δεύτερο: «Ιερουσαλήμ και Αλ-Άκσα εσείς; Κωνσταντινούπολη και Αγια-Σοφιά εμείς!» Θα περίμενε βεβαίως κανείς ο χριστιανικός «αντίλογος» στις εμπρηστικές εξαγγελίες του Ερντογάν να εκφέρεται από ελληνικά ή, εν πάση περιπτώσει,…
ΠερισσότεραΟ σημερινός νόθος «πατριωτισμός»
Του Απόστολου Αποστόλου, Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας Με τον επιταχυνόμενο μεταβολισμό της κοινωνίας μας καμία εθνική επέτειος δεν έχει σημασία. Και αυτό γιατί το κοντέρ της Ιστορίας έχει σταματήσει και έχει αρχίσει να γράφει από την αρχή. Το παρόν πλέον έχει ελευθερωθεί από το πεδίο έλξης του παρελθόντος. Διανύουμε, όπως όλες οι δυτικές κοινωνίες, μια ταχύτητα διαφυγής από τον ιστορικό χρόνο σε έναν ορίζοντα συνθετικής προοπτικής, όπου τα ιστορικά γεγονότα δεν βρίσκουν έδαφος για να καταγραφούν. Ο Elias Canetti έγραφε ότι «η Ιστορία δεν υπάρχει καθεαυτή… κανένα γεγονός…
ΠερισσότεραΦτηνές δικαιολογίες μέσω… κύκλων
Του Γιώργου Χαρβαλιά Κάποιος θα πρέπει νομίζω να εξηγήσει στους κυρίους Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη ότι εκτός από προδότες, μειοδότες κ.λ.π. προκύπτουν ενίοτε σε θέσεις εξουσίας οι εθελόδουλοι, οι ετεροπροσδιοριζόμενοι, οι χρηματιζόμενοι και οι απλώς ανόητοι. Σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες, φοβούμαι, αναγκαζόμαστε να ανατρέξουμε προκειμένου να διερμηνεύσουμε τη συνεχιζόμενη κυβερνητική «αγκαλίτσα» με διακηρυγμένους εχθρούς του Ελληνικού Έθνους. Και δεν εννοώ τον συνεχιζόμενο ελληνοτουρκικό διάλογο που έχει καταστεί σύντομο ανέκδοτο. Οι κύριοι Γεραπετρίτης και Φιντάν συνευρίσκονται σχεδόν εβδομάδα παρά εβδομάδα για να…διαπιστώσουν ότι διαφωνούν. Βγαίνει νόημα; Ασφαλώς όχι. Απλώς,…
ΠερισσότεραἩ νέα μορφή κινδυνολογίας καί τά Βαλκάνια
Γράφει ο Δημήτρης Καπράνος «Ἡ ρουμανική δημοκρατία κινδυνεύει γιά πρώτη φορά ἀπό τήν πτώση τοῦ κομμουνισμοῦ τό 1989, μέ μιά κατάσταση πού περιπλέκεται μετά τήν νίκη τοῦ Ντόναλντ Τράμπ στίς προεδρικές ἐκλογές στίς ΗΠΑ.» Αὐτά λένε οἱ Ρουμᾶνοι «εὐρωπαϊστές», οἱ Ρουμᾶνοι, δηλαδή ἐκεῖνοι πού κυβέρνησαν τήν χώρα, ἀφοῦ ὑπηρέτησαν πιστά τόν Τσαουσέσκου (τόν ὁποῖο φρόντισαν νά ξεπαστρέψουν ὅταν εἶχε ἐξοφλήσει τά δάνεια τοῦ ΔΝΤ), ἔγιναν σέ μιά νύχτα ἀπό κομμουνιστές «δεξιοί» καί «ἀνέλαβαν τήν σωτηρία τῆς πατρίδας», μέ τήν σημαία πού εἶχε μιά τρῦπα στήν μέση! Γιατί κινδυνεύει ἡ…
ΠερισσότεραΤύραννος η πλειοψηφία, η μειοψηφία ή η Νέα Δημοκρατία;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης, Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ. Η καιροσκοπική κυβίστηση του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος αίφνης είπε ότι δεν πρέπει να τυραννά η μειοψηφία την πλειοψηφία, ενώ πριν από λίγους μήνες είχε πει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ότι δεν πρέπει να τυραννά η πλειοψηφία την μειοψηφία, επανέφερε στο προσκήνιο την κατά Όργουελ πανούργα διπλοσκέψη που χρησιμοποιεί ένα ολοκληρωτικό καθεστώς: την ικανότητα του μυημένου καθεστωτικού να προβάλλει και να ασπάζεται ταυτοχρόνως δύο αλληλοαναιρούμενες πεποιθήσεις (βλ. Όργουελ, 1984, μτφ.: Μ. Καρβέλα, εκδ. Ωκεανίδα, Αθήνα 2021, σελ. 42). Φυσικά,…
ΠερισσότεραΠώς σκοπεύει η μητσοτακική Ν.Δ. να βιάσει πάλι πολιτικά τους ψηφοφόρους της
Του Αλκιβιάδη Κεφαλά, ∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών Με τη λέξη «woke» οι Αφροαμερικάνοι αναφέρονταν στις φυλετικές διακρίσεις και στην κοινωνική ανισότητα. Ήδη από το 1923 ο μαύρος ακτιβιστής Marcus Garvey διακήρυττε: «Ξύπνα, Αιθιοπία. Ξύπνα, Αφρική». Σταδιακά ο όρος γενικεύτηκε, περιγράφοντας όλες τις φυλετικές και τις μειονοτικές ανισότητες και διακρίσεις, συμπεριλαμβάνοντας τον διάχυτο αντισημιτισμό της αμερικανικής επαρχίας και της Αριστεράς. «Οι κοινωνικές ανισότητες και οι φυλετικές διακρίσεις θα εξαλειφθούν μέσα από έναν ενοποιημένο κόσμο» διακήρυξε η Αριστερά, παραγνωρίζοντας ότι η…
Περισσότερα