Ποίημα : «ΕΟΝίτης ο Αγωνιστής»

Γράφει η Ραφαηλία Μπατζή, μέλος της Ε.Ο.Ν. Χαλκιδικής    Νέοι της Ελλάδας, αγωνιστές του Χριστού, μεγάλος ο αγώνας, και μακρύς ο δρόμος , πολλές οι δυσκολίες και πολλές οι πικρίες, μεγάλα τα δώρα, μεγάλη αγάπη, η Ε.Ο.Ν. προχωρά και δρόμο χαράζει για του Χριστού το παλάτι. Όλοι μαζί ξεκινούν και στην αφετηρία το παρελθόν τοποθετούν, το μέλλον κοιτούν με πίστη προχωρούν και τον αφέντη Χριστό ευχαριστούν. Νεολαία της Ελλάδος είσαι η μαγιά της Νέας Ελλάδος, της Ρωμιοσύνης ανθός και της Ανατολής το φώς. Μην λυγίζεις ΕΟΝίτη, έχε πίστη και προχώρα…

Περισσότερα

Ένα ποίημα για τον πατέρα της Ρωμιοσύνης, Άγιο Κωνσταντίνο τον Μέγα!

Γράφει η Ευαγγελία Κ. Λάππα, συγγραφέας, ποιήτρια   Ο Άγιος και Μέγας Κωνσταντίνος γεννήθηκε στην Ναϊσσό της Άνω Μοισίας. Ήταν γιός του Κωνσταντίου Χλωρού, από την Μοισία της Θράκης και της Ελένης, κόρης πανδοχέως από το Δρέπανο της Βιθυνίας. Δίκαια η Ιστορία τον ονόμασε Μέγα και η Εκκλησία Ισαπόστολο. Ως ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτόν τον μεγάλο Άγιο και Εθνάρχη, παραθέτω αυτό το ποίημά μου: Ο πατέρας της Ρωμιοσύνης, Άγιος Κωνσταντίνος ο Μέγας Άγιε Κωνσταντίνε, θρέμμα Μοισίας,[1] πρώτε αυτοκράτορα και ιδρυτή της Ρωμανίας. Μέγα Κωνσταντίνε, πατέρα της Ρωμιοσύνης. Άγιε (και…

Περισσότερα

Ἡ Πίστη τοῦ λαοῦ μας κατὰ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα ~ Φώτης Κόντογλου

Γράφει ο Φώτης Κόντογλου, Αγιογράφος   Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τὰ ἀγράμματα γεροντάκια καὶ οἱ γριοῦλες, ποὺ τὴν Σαρακοστὴ καὶ τὴν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στὴν ἐκκλησία, ζήσανε ἀπὸ τὰ μικρά τους χρόνια ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καὶ καταλάβανε αὐτὸ τὸ χαροποιὸν πένθος, ποὺ δὲν τὸ καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, ποὺ θέλουνε νὰ τοὺς διδάξουνε, ἀντὶ νὰ διδαχθοῦνε ἀπ᾿ αυτούς. Τώρα τὶς μέρες τῆς Σαρακοστῆς, τῆς Μεγάλης Βδομάδας καὶ τοῦ Πάσχα πορεύονται μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, ἀκολουθᾶνε ὁλοένα ἀπὸ πίσω του, ἀληθινά, ὄχι φανταστικά, ἀκούγοντάς Τον…

Περισσότερα

Ας ευχηθώμεν το ερχόμενον έτος ~ κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

“Το εκήρυξεν ο θείος Όμηρος προ ετών τρισχιλίων: Εις οιωνός άριστος!” Αλλά τις έβαλεν εις πράξιν την συμβουλήν του θειοτάτου αρχαίου ποιητού; Εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης; Ημύνθησαν περί πάτρης οι άστοργοι πολιτικοί, οι εκ περιτροπής μητρυιοί του ταλαιπώρου ωρφανισμένου Γένους; Άμυνα περί πάτρης δεν είναι αι σπασμωδικαί, κακομελέτητοι και κακοσύντακτοι επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά. Άμυνα πετρί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και…

Περισσότερα

Ὁ Γιάννης ὁ Εὐλογημένος~ Φώτης Κόντογλου

O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι. Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ…

Περισσότερα

Η Δύναμη της ευχής (Χριστουγεννιάτικη ιστορία αγάπης)

Του  π. Δημητρίου Μπόκου   (Πώς η έμπονη ευχή με την καθοδήγηση του πνευματικού πατέρα δρουν μυστικά στις ψυχές των άλλων, αλλάζοντας καταλυτικά την ροή των γεγονότων.) Ὁ ὁ­δη­γὸς ἀ­νέ­βη­κε σβέλ­τα στὴ θέ­ση του καὶ ἔ­βα­λε μπρὸς τὴ μη­χα­νή. Οἱ τε­λευ­ταῖ­οι ἐ­πι­βά­τες ἀ­νέ­βη­καν βι­α­στι­κά, βάλ­θη­καν νὰ ψά­χνουν τὶς θέ­σεις τους. Προ­πα­ρα­μο­νὴ Χρι­στου­γέν­νων, ἡ κί­νη­ση στὸ ζε­νίθ. Ἔ­σκυ­ψε νὰ ση­κώ­σει τὴ βα­λί­τσα της, μὰ ὁ ἄν­τρας της τὴν πρό­λα­βε. Τὴν τα­κτο­ποί­η­σε στὸν χῶ­ρο τῶν ἀ­πο­σκευ­ῶν καὶ γύ­ρι­σε κε­φά­τος κον­τά της. – Ἄν­τε λοι­πόν, κα­λό σου τα­ξί­δι, τῆς χα­μο­γέ­λα­σε ἀ­πο­χαι­ρε­τών­τας την. Σὲ λίγο πάλι…

Περισσότερα

Κάποιοι δὲν χαίρονται στὶς Ἑορτές~Φώτης Κόντογλου

Τὰ Χριστούγεννα, τὰ Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κι ἄλλες γιορτές, γιὰ πολλοὺς ἀνθρώπους δὲν εἶναι καθόλου γιορτὲς καὶ χαρούμενες μέρες, ἀλλὰ μέρες ποὺ φέρνουνε θλίψη καὶ δοκιμασία. Δοκιμάζονται οἱ ψυχὲς ἐκείνων ποὺ δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ χαροῦνε, σὲ καιρὸ ποὺ οἱ ἄλλοι χαίρουνται. Παρεκτὸς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ εἶναι πικραμένοι ἀπὸ τὶς συμφορὲς τῆς ζωῆς, τοὺς χαροκαμένους, τοὺς ἀρρώστους, οἱ περισσότερο, πικραμένοι, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τοὺς στενεύει ἡ ἀνάγκη νὰ γίνουνε τοῦτες τὶς χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. Πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς μπορεῖ νὰ μὴ δίνουνε σημασία στὴ δική τους εὐτυχία, μὰ…

Περισσότερα

Λορέντζος Μαβίλης 28 Νοεμβρίου 1912 : «Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα είχα την μεγάλη τιμή να πεθάνω για την Ελλάδα».

Στις 28 Νοεμβρίου, τιμούμε τη μνήμη του Λορέντζου Μαβίλη, του ποιητή, του εθελοντή των μαχών της Κρήτης, που έπεσε μαχόμενος σε ηλικία 53 ετών, ως εθελοντής λοχαγός των Γαριβαλδινών ερυθροχιτώνων, στο Δρίσκο Ιωαννίνων, στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, το 1912. Στην εξέλιξη του Βαλκανικού Πολέμου στο Δυτικό μέτωπο, ανετέθη η κατάληψη υψωμάτων του Δρίσκου σε ανταρτικές ομάδες εθελοντών. Σκοπός, να προσβληθεί ο τουρκικός στρατός από τα νώτα για να διευκολυνθεί η απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό. Εκεί, στο Δρίσκο, τον Νοέμβριο του 1912, γράφονται σελίδες δόξης με αίμα,…

Περισσότερα

Τα Πάθη, ο Επιτάφιος Θρήνος και ο Ενταφιασμός (η Ταφή του Χριστού) από τον Φώτη Κόντογλου

*Η εικόνα είναι έργο του Φώτη Κόντογλου «Η Αποκαθήλωσις, Εικών επί ξύλου ευρισκομένη εν τω ιερώ ναώ Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις Μοναστηράκι Αθηνών, Έτους 1932» (ΕΚΦΡΑΣΙΣ, ΤΟΜΟΣ Β’ – ΠΙΝΑΚΕΣ – ΠΙΝΑΞ 168) *«Η Σταύρωσις – Σχέδιον δια την Αγιογράφησιν της βόρειας καμάρας του ιερού ναού Αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων – Δια χειρός Φωτίου Κόντογλου έτους απξβ +1962» από: Fotis Kontoglou Original – Φώτη Κόντογλου Αρχείο Τα Πάθη του Χριστού Του κ. Φώτη Κόντογλου Επιφυλλίδες της Πρωΐας «Στον κόσμο τούτο είδαν πολλά τα μάτια μου, πολλά ακούσανε τ’ αυτιά μου,…

Περισσότερα

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης για τον Άγιο ιερέα Νικόλαο Πλανά

«Γνωρίζω ἕνα ἱερέα εἰς τὰς Ἀθήνας. Εἶναι ὁ ταπεινότερος τῶν ἱερέων καὶ ὁ ἁπλοϊκότερος τῶν ἀνθρώπων. Διὰ πᾶσαν ἱεροπραξίαν ἂν τοῦ δώσῃς μίαν δραχμὴν ἢ πενήντα λεπτὰ ἢ μίαν δεκάραν, τὰ παίρνει. Ἂν δὲν τοῦ δώσῃς τίποτε, δὲν ζητεῖ. Διὰ τρεῖς δραχμὰς ἐκτελεῖ ὁλόκληρον παννύχιον ἀκολουθίαν. Ἀπόδειπνον, Ἑσπερινόν, Ὄρθρον, Ὧρας, Λειτουργίαν. Τὸ ὅλον διαρκεῖ ἐννέα ὥρας. Ἂν τοῦ δώσῃς μόνον δύο δραχμάς, δὲν παραπονεῖται. Κάθε ψυχοχάρτι, φέρον τὰ μνημονευτέα ὀνόματα τῶν τεθνεώτων, ἀφοῦ ἅπαξ τοῦ δώσῃς, τὸ κρατεῖ διὰ πάντοτε. Ἐπὶ δύο, τρία, τέσσαρα, πέντε ἔτη ἐξακολουθεῖ νὰ μνημονεύῃ τὰ…

Περισσότερα