Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε θεατές της κορύφωσης του κωμικοτραγικού δράματος του μαρξιστικού μορφώματος του ΣΥΡΙΖΑ. Οι νεομπολσεβίκοι (και με ισχυρή δόση νεοφιλελευθερισμού – παράδοξο;!) του πάλαι ποτέ ΚΚΕ εσωτερικού έχουν επέλθει σε έναν ατελείωτο εσωκομματικό πόλεμο, με συνεχείς αποχωρήσεις και διασπάσεις, ξεκατινιάσματα απείρου κάλλους και… ορέξεις νέων υποψηφίων “αρχηγών”.
Το χρονικό
Ήταν 25 Ιανουαρίου του 2015 όταν το “χαμογελαστό” παιδί του λαϊκισμού που θα έσκιζε τα μνημόνια και θα έστελνε την Μέρκελ για… δείπνο στο Μικρολίμανο, ανέλαβε την εξουσία της χώρας. Από τότε ακολούθησαν πολλά στην διακυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς. Τρίτο (και καλύτερο μνημόνιο), 90 δισ. ευρώ φέσι, 99 χρόνια παράδοσης της δημόσιας περιουσία, εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων αλλοφύλων εξ Ανατολών, προδοσία της Μακεδονίας.
Έπειτα το 2019 ακολούθησε η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση και η επιστροφή των “αυθεντικών μνημονιακών”. Η αξιωματική αντιπολίτευση μέχρι και σήμερα ήταν απολύτως ανύπαρκτη και γελοία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε τα επόμενα 5 χρόνια ο καλύτερος αβανταδόρος του Μητσοτάκη, στηρίζοντάς τον σε όλα τα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα, όπως οι υποχρεωτικές υγειονομικές πράξεις, η ενίσχυση της καταστολής και του ψηφιακού ελέγχου των Ελλήνων πολιτών, η εφαρμογή της προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών, η μετατροπή της ελληνική κοινωνίας σε “πολυπολιτισμική”, ο “γάμος” των ομοφυλοφίλων και η υιοθεσία παιδιών από αυτούς.
Η αναποτελεσματική αντιπολίτευση έφερε πέρυσι το καλοκαίρι την παραίτηση του Τσίπρα, οποίος κατάφερε τον Ιούνιο του 2023 να βυθίσει το κόμμα του στο 17% ! Έπειτα ακολούθησε η εκλογή ως νέου προέδρου του νεοφερμένου από το Αμέρικα Stefanos, ο οποίος μας φόρτωσε εκτός από τις καπιταλιστικές του ιδέες, το Τάιλερ και το σκυλάκι τους. Ενώ στην αρχή οι αριστεροί της προόδου είδαν στον Κασσελάκη έναν λοάτκι νέο ηγέτη που θα εξέφραζε πλήρως την woke αντζέντα, στη συνέχει φάνηκε ότι η προσπάθεια να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε δικό του ΙΧ κόμμα δεν άρεσε στις παλιές μαρξιστικές καραβάνες. Έτσι οι αποχωρήσεις σημαντικών στελεχών, όπως Πέρκα, Τσακαλώτου, Αναγνωστοπούλου, Αχτσιόγλου, Ζεϊμπέκ, Ηλιόπουλου, Τζανακόπουλου, Τζούφη, Φερχάτ, Φωτίου, Χαρίτση, Παπαδημούλη έφεραν την πρώτη μεγάλη διάσπαση και τη δημιουργία του νέου φορέα με το όνομα “Νέα Αριστερά”.
Έπειτα φτάσαμε στα πείσματα του πρώην υποστηρικτή Κασσελάκη, του Πολάκη. Ο οποίος μαζί με τον Απόστολο Γκλέτσο κι άλλες εξέχουσες προσωπικότητες δήλωσαν την υποψηφιότητά τους για τη νέα εκλογή προέδρου, έπειτα από την καθαίρεση Κασσελάκη από τη χθεσινή έγκριση της πρότασης μομφής κατά του προέδρου από την πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος. Το 15% που πήραν στις Ευρωεκλογές έφερε νέες γκρίνιες και η αμφισβήτηση του προέδρου “εφοπλιστή” γιγαντώθηκε.
Πολιτική ανάλυση για το μέλλον
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον έχει καταντήσει ένα απόκομμα κενού πολιτικού περιεχομένου, χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογική γραμμή, σοβαρές και τεκμηριωμένες προτάσεις και χωρίς σοβαρά πολιτικά στελέχη. Αυτός ο χώρος γενικότερα της “κεντροαριστεράς” έχει πάρει τον πολιτικό κατήφορο. Το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει με ποσοστά 12-14%, ηλικιωμένων ψηφοφόρων που θα αναπολούν στα όνειρά τους εποχές Ανδρέα και τα υπόλοιπα κόμματα της αριστεράς θα συγκεντρώνουν από 3 έως 10% (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Πλεύση Ελευθερίας, Μερα 24, κτλ). Τα “λεφτά υπάρχουν” των σοσιαλιστών τελείωσαν.
Η μόνη πραγματική αντιπολίτευση στον διεθνιστικό νεοφιλελευθερισμό της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να επέλθει από τον πατριωτικό, συντηρητικό κι εθνικιστικό χώρο. Από τα κινήματα και σχήματα που βάζουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό ή ταξικό. Που επιθυμούν κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη, εθνική κυριαρχία και προσωπικές ελευθερίες. Όπου κέντρο της πολιτικής τους πρότασης θα είναι το τρίπτυχο Ορθοδοξία – Έθνος – Ελευθερία.
Στον ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει ένα πολύ μικρό δείγμα από το τεράστιο κακό που προκάλεσε στην Ελλάδα. Το δηλητήριο που μοίρασε στην ελληνική κοινωνία και το ξεπούλημα της Μακεδονίας δεν ξεπληρώνονται απλά με μείωση εκλογικών ποσοστών, αλλά με την αναζήτηση ποινικών ευθυνών από τη Δικαιοσύνη. Ο ελληνικός λαός σιχάθηκε την αριστερά και τις ιδέες της. Δεν κρύβουμε τη χαρά μας, λοιπόν, για τον πολιτικό αφανισμό των πολιτικών απογόνων των συμμοριτών.
Καλή επιστροφή στο 3% σύντροφοι!
