Η πορνογραφία αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την κοινωνία μας. Κι όμως, ουδεμία συζήτηση γίνεται για το συγκεκριμένο πρόβλημα στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα γραφεία ψυχολόγων, στις οικογένειες, ακόμη και στους χώρους της Εκκλησίας. Αυτό το καρκίνωμα που επεκτείνεται και προωθείται εδώ και δεκαετίες στα μικρά παιδιά και στους εφήβους, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται από τις εκπαιδευτικές βαθμίδες και τους γονείς, αλλά αποκρύβεται ως ένα θέμα ταμπού.
Έτσι, έχουν διαμορφωθεί γενεές ολόκληρες με μια διαστροφική σεξουαλική αγωγή, χωρίς αγάπη, έρωτα, πνευματικότητα, υγεία, φυσιολογία και την αίσθηση της προσφοράς. Ο έρωτας μεταξύ ανδρός και γυναικός ως ύψιστη πράξη προσφοράς αγάπης του ανθρώπου, με την πορνογραφία παρουσιάζεται στα μάτια νέων ανθρώπων ως μια πράξη σιχαμερής, εγωιστικής που μόνο σκοπό έχει την ατομική ηδονή και τίποτε άλλο.
Από πνευματική και θεολογική άποψη η πορνογραφία αποτελεί ίσως το ισχυρότερο όπλο του διαβόλου σήμερα. Ανέκαθεν ο διάβολος ήθελε να χτυπάει δυναμικά τους νέους, τον έρωτα, την αγάπη, την υγιή συνένωση ανδρός και γυναικός, να βάζει εμπόδια στη δημιουργία οικογενειών. Έτσι, με την πορνογραφία διαστρεβλώνει την έννοια του έρωτα που σκοπό έχει την ευλογημένη ένωση ανδρός-γυναικός μέσω του Μυστηρίου του Γάμου, και προσπαθεί να δημιουργήσει όντα ανέραστα, σαρκολατρικά, εγωιστικά, εθισμένα στον αυνανισμό και μία αρρωστημένη εξάρτηση με ατομικιστικές, και συχνά διαστροφικές, σεξουαλικές πράξεις. Αλλά δεν του φτάνει προφανώς μια εξάρτηση με μια φυσιολογική έκφανση της σεξουαλικής πράξεως. Απίθανες διαστροφές, ανωμαλίες, σκληρή βία, εξευτελισμός του ανθρωπίνου προσώπου αποτελούν μέρος αυτού του συγχρόνου ναρκωτικού. Εικόνες οι οποίες μένουν στο υποσυνείδητο της ανθρωπίνης ψυχής, γίνονται επιθυμίες και συχνά, δυστυχώς, πράξεις. Είναι εντελώς εμφανές ότι η ταχεία αύξηση των βιασμών, της νεανικής εγκληματικότητας, της παιδεραστείας, της σεξουαλικής διαστροφής, της αποϊεροποιήσεως του ανθρωπίνου προσώπου, των μοιχειών έχουν ισχυρές βάσεις στις χαρακιές που έχει κάνει στην ψυχή η πορνογραφία.
Έτσι, από επιστημονικής και κοινωνικής απόψεως, παρατηρούμε μια ολοένα αυξανόμενη αποξένωση των δύο φύλων, ραγδαία αύξηση της ομοφυλοφιλίας και τους πανσεξουαλισμού και του εθισμού με το “απόλυτο” εγώ μας. Βεβαίως, ο πανσεξουαλισμός και η πορνογραφία καταστούν τα όντα ανερωτικά, χωρίς διάθεση να αγαπήσουν και να προσφέρουν και εν τέλει και ασέξουαλ. Μια ανθρώπινη ψυχή δεν είναι ανεξάντλητη πηγή έρωτα. Για αυτό κι ο Θεόw ευλόγησε με το μυστήριο του Γάμου την ένωση ενός ανδρός και μιας γυναικός. Η πολυγαμικότητα, η συνεχής εναλλαγή ερωτικών συντρόφων και ο εθισμός σε πορνογραφικό υλικό, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τον άνθρωπο στην κατάθλιψη, την συνεχή απογοήτευση από τους άλλους και από τον εαυτό του και εν τέλει σε μια άρρωστη εσωστρέφεια. Οπότε, δεν υπάρχει καμία θέση πλέον στον άνθρωπο για κοινωνία και αλληλοπεριχώρηση, ούτε και για υπομονή. Η κύρια συνέπεια αυτουνού του ναρκωτικού είναι ο άνθρωπος ολοένα και περισσότερο να αναζητά τον γρήγορο αυνανισμό, το γρήγορο και ευκαιριακό σεξ, με τελικό αποτέλεσμα την απομόνωση και την ολοκληρωτική ασεξουαλικοποίηση λόγω της απόλυτης απογοήτευσης. Η βιωματική εμπειρία μέσω εικόνων και πράξεων με τον διαστρεβλωμένο “έρωτα” και όχι έτσι όπως τον όρισε και ευλόγησε ο Δημιουργός μας, ο οποίος είναι ο μόνος που μας αγαπά απόλυτα, άπειρα και εντελώς ανιδιοτελώς, προκαλεί τεράστιες ζημιές στην ψυχή, το σώμα, την υγεία και την λογική του ανθρώπου.
Και το ερώτημα είναι θέλουμε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι έχουν καταντήσει καταθλιπτικά και εγωιστικά κρέατα, ζαλισμένοι από την επήρεια σκληρών εθιστικών ναρκωτικών, όπως είναι η πορνογραφία; Μια κοινωνία με κυρίαρχη την διαστροφή, διαλυμένες οικογένειες, απάτες, βιασμούς και βασικό σκοπό την κάλυψη σεξουαλικών αναγκών. Ή θέλουμε μια κοινωνία όπου ο έρωτας δεν θα έχει εκπέσει στο επίπεδο μιας σεξουαλικής ανάγκης (κι άρα αναγκαστικής, ανελεύθερης και εθιστικής πράξεως), αλλά θα αποτελεί εθελούσια πράξη ψυχοσωματικής ενώσεως μεταξύ ανδρός, γυναικός και Χριστού; Δηλαδή, ο Γάμος, που σε αντίθεση με το πως παρουσιάζεται ως “σκλαβιά”, στην ουσία του αποτελεί ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή την απελευθέρωση από τα πάθη και το εγώ. Αν θέλουμε τότε μια πραγματική κοινωνία υγιών, πνευματικών, ισορροπημένων, λογικών και ανθρώπων με δυναμική και θάρρος, τότε θα πρέπει να δώσουμε ουσιαστική βάση στην Παιδεία και επιτέλους να κοιτάξουμε κατάματα και να πολεμήσουμε χωρίς ενοχές και δισταγμούς το καταστροφικό ναρκωτικό της πορνογραφίας.
