Τις τελευταίες μέρες παρατηρήσαμε άλλη μια παράσταση μέσα στη Βουλή μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης με αφορμή την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και δύο χρόνια η Πατρίδα μας μετράει 23.000 νεκρούς από την πανδημία και ο ελληνικός λαός έχει έρθει αντιμέτωπος με μια αυταρχική κυβέρνηση η οποία επέβαλε σκληρές πολύμηνες καραντίνες, υποχρεωτικούς εμβολιασμούς, κοινωνικούς διαχωρισμούς. Μια κυβέρνηση που δεν κατάφερε να διασφαλίσει ούτε τη δημόσια υγεία ούτε και τις προσωπικές ελευθερίες των πολιτών. Κι από την άλλη έχουμε μια αριστερή αντιπολίτευση, η οποία κάθε λίγο διαδήλωνε στους δρόμους για κουφοντίνες και κάθε άλλο ασήμαντο θέμα διακινδυνεύοντας την υγεία των πολιτών και αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τα σοβαρά ζητήματα του τόπου.
Σύμφωνα και με τις μυστικές δημοσκοπήσεις αλλά και τις τάσεις που παρατηρούμε στην ελληνική κοινωνία είναι σίγουρο πως όχι μόνο η νέα δημοκρατία δεν θα διασφαλίσει στις επόμενες εκλογές την αυτοδυναμία, αλλά δεν θα αρκούν οι έδρες ούτε μιας συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Με ποσοστά 25 – 30% η Νέα Δημοκρατία και το Κιναλ 10-15% και με το νέο εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής, τα δύο κόμματα μαζί θα συγκεντρώσουν το πολύ 140 έδρες. Οπότε, συμπεραίνουμε ότι τα αναμενόμενα εκλογικά ποσοστά των τριών πρώτων κομμάτων σε συνδυασμό με τις πιέσεις από το Βερολίνο για μια μεγάλη και σταθερή κυβέρνηση που θα εφαρμόσει τα μέτρα που επιβάλλουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί προς επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, φέρνουν μια οικουμενική συγκυβέρνηση μεταξύ ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ και ίσως κι άλλων κομμάτων. Επομένως, είτε η Νέα Δημοκρατία εξαντλήσει την τετραετία είτε προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές (μιας και τα ποσοστά του Κυριάκου έχουν πάρει την κάτω βόλτα μετά και την αποτυχημένη αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και της ακρίβειας στην ενέργεια), οι ”πολιτικές αντιπαραθέσεις” θα αυξάνονται στα τηλεπαράθυρα με στόχο τα τρία πρώτα κόμματα να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους και να τραβηχτεί το ενδιαφέρον της κοινωνίας από τα λαϊκά πατριωτικά κινήματα, τα οποία βεβαίως δεν έχουν κανένα βήμα στα συστημικά μέσα.