Για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση κι έπειτα η ελληνική κοινωνία είναι αντιμέτωπη με ένα τέτοιο πολιτικό φαινόμενο. Η κυβέρνηση στη δεύτερη θητεία της παραμένει πρώτη και αυτοδύναμη πέριξ του 40%, ενώ ο δεύτερος βρίσκεται στο… 15% ! Ουσιαστικά αξιωματική αντιπολίτευση δεν υπάρχει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσω των καθεστωτικών αυταρχικών πολιτικών του, της υποστήριξης από τα μεγάλα ΜΜΕ, του μοιράσματος χρήματος και κυρίως λόγω της ανύπαρκτης, χλιαρής, ανούσιας, μη σοβαρής και αναξιόπιστης αντιπολίτευσης από τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα, έχει καταφέρει να επικρατήσει οριστικά στο σημερινό πολιτικό σύστημα της χώρας.
Και μιας και μιλήσαμε για τον… δεύτερο, στην τελευταία δημοσκόπηση της Opinion Poll, ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει στην τρίτη θέση και το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει στη δεύτερη. Το προδοτικό αυτό αριστερό κομματίδιο επιτέλους βιώνει τα αποτελέσματα των αντεθνικών και αντιλαϊκών κυβερνητικών πολιτικών του. Η αριστερή παρένθεση που άνοιξε την εποχή των μνημονίων κλείνει.
Πλέον, εμφανίζεται ένα μεγάλο πολιτικό κενό στον χώρο της κεντροαριστεράς. Ο Ανδρουλάκης είναι πολύ λίγος για να καταφέρει να εκπροσωπήσει αυτόν τον χώρο, ενώ κι εν γένει το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ των σκανδάλων δεν έχει καταφέρει να ξεπλυθεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Ένα ερώτημα είναι πώς θα πράξουν τα στελέχη τα οποία αποχωρούν ή διαγράφονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και τι δυναμική θα αποκτήσει ενδεχόμενος νέος κομματικός σχηματισμός από τους “αποστάτες”.
Επίσης, από τα “δεξιά”, ένα σημαντικό ποσοστό πατριωτών, συντηρητικών κι εθνικιστών που αντιμάχεται τη νεοταξική και νεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία φαίνεται να απέχει εκλογικά, μιας και δεν εκφράζεται από τα υπάρχοντα κοινοβουλευτικά κόμματα. Το ζήτημα από εδώ και πέρα είναι εάν θα υπάρξει κάποια κάλυψη αυτουνού του πολιτικού κενού ή αν θα οδηγηθεί στην αποχή και στην πολυδιάσπαση, συνεχίζοντας να επιτρέπει στον Μητσοτάκη να ηγεμονεύει του προτεκτοράτου… Ίδωμεν!
