Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, Καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών
Ήδη από το 1971, σε ένα δοκίμιο με τίτλο «Η πρόοδος εναντίον της ελευθερίας» που είχε γραφτεί από κάποια μαθηματική διάνοια, αναφερόταν ότι μία από τις πιο ανησυχητικές εξελίξεις για τον ανθρώπινο πολιτισμό είναι οι τεχνικές κατασκευής της εικόνας.
Οι κινηματογραφικές ταινίες και η τηλεόραση είναι είδη τέχνης και διασκέδασης, συνήθως όμως χρησιμεύουν ως μέσα άσκησης προπαγάνδας.
Στην ουσία, είναι τεχνικές μαζικού-διανοητικού εμβολιασμού που υλοποιείται χωρίς ο πολίτης να αντιλαμβάνεται ότι, επιλέγοντας να ψυχαγωγείται «χωμένος μέσα σε μια οθόνη», υφίσταται κατήχηση, ώστε να υιοθετήσει εύκολα τις αξίες, τις ιδέες ή τον τρόπο ζωής που του πλασάρουν οι κατασκευαστές της εικόνας.
Υπό αυτήν την έννοια, μέσω της οθόνης διαμορφώνεται ο εγκέφαλος του θεατή, όπως συμβαίνει με το φορμάτ που γίνεται στον σκληρό δίσκο ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Κάντε ένα πείραμα, για να διαπιστώσετε του λόγου το αληθές:
Κλείστε τις τηλεοράσεις και ξανανοίξτε τες μετά από έναν μήνα. Παρακολουθήστε τότε για καμιά εβδομάδα όσο πιο πολλά τηλεοπτικά προγράμματα και διαφημίσεις μπορείτε και καταγράψτε τα συνθήματα ή εν γένει τις ιδέες που επαναλαμβάνονται συστηματικά.
Στο τέλος θα διαπιστώσετε ότι μπροστά στην οθόνη σας διεξάγεται ένας πρωτοφανής πόλεμος εναντίον του μυαλού σας:
Η τηλεόραση, το χαζοκούτι που κανονικά θα έπρεπε να λέγεται εξυπνοκούτι ή ακόμη καλύτερα διαβολοκούτι, βομβαρδίζει τους τηλεθεατές ασταμάτητα με ευνουχιστικά μηνύματα που υπηρετούν πρωτίστως το αφήγημα της δήθεν ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, το οποίο υποδιαιρείται σε πολλούς επιμέρους στόχους, π.χ. μηδενική εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα, αποφυγή χρήσης πλαστικού, κατάργηση μετρητών.
Είναι θέμα χρόνου να αποσυρθούν τα μετρητά, και τότε αλίμονό μας.
Με την ανάγκη «καταπολέμησης» της κλιματικής αλλαγής (προσέξτε πόσο συχνά μας μιλούν για καταπολέμηση!) συνδέεται σε μεγάλο βαθμό και η έμμονη ιδέα της αντικατάστασης καθετί φυσικού από τα πάσης φύσεως άυλα που προωθούνται μέσα στους κόλπους ενός «ψηφιακού κράτους».
Το ψηφιακό κράτος προβάλλεται ιδίως από την σημερινή κυβέρνηση και τους δαιμονισμένους υπηρέτες της ως κάτι θεάρεστο και λυτρωτικό. Στην πραγματικότητα, όμως, το ψηφιακό κράτος είναι το ακριβώς ανάποδο, δηλαδή καταστρεπτικό για τα θεμελιώδη δικαιώματα του πολίτη, αλλά και της ίδιας του της υπόστασης.
Κι όταν βλέπουμε στην βιτρίνα καταστημάτων να είναι κρεμασμένη η αφίσα με την προτροπή «Πέτα το πορτοφόλι σου / Όλα στο Smartphone σου / Δίπλωμα, ταυτότητα, κάρτες», τότε πρέπει να προετοιμαζόμαστε για το επόμενο ψηφιακό δόλωμα: την κάρτα του πολίτη.
Με αυτήν θα βρεθούμε ένα σκαλοπάτι πριν από την αμετάκλητη εγκαθίδρυση της ηλεκτρονικής δικτατορίας, η οποία, με πρόσχημα την ασφάλεια, θα μετατρέψει τον άνθρωπο σε ένα σκαναριζόμενο προϊόν, σε ένα αριθμοποιημένο, διαρκώς επιτηρούμενο ον.
Η πρόβα τζενεράλε έγινε επιτυχώς με το σκανάρισμα του qr code, όταν οι βάρβαροι υγειοναζιστές θέσπισαν τον εμβολιασμό ως έμμεσα υποχρεωτικό για όλους τους Έλληνες.
Άλλο φαινόμενο που επιχειρείται να επιβληθεί μέσω του οθονικού πολέμου εναντίον του μυαλού μας είναι η σχετικοποίηση των δύο φύλων με την εισαγωγή ενός τρίτου-ουδέτερου φύλου, χάριν του οποίου πρέπει να φτιάξουμε μέχρι και τρίτη κατηγορία κοινόχρηστης άφυλης τουαλέτας!
Επίσης, προωθείται η απο-αρσενικοποίηση της κοινωνίας, η οποία υποτίθεται ότι αντανακλάται, μεταξύ άλλων, σε έμφυλα γλωσσικά στερεότυπα, όπως είναι η κοινή χρήση της αρσενικής κατάληξης σε άρθρα, επίθετα ή ουσιαστικά.
Κάποιες σκληροπυρηνικές φεμινίστριες θεωρούν ότι δεν είναι πολιτικά ορθό να μιλάμε ενιαία για άνδρες και γυναίκες πολίτες, αλλά θα πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα σε πολίτες και πολίτιδες, αντιστοίχως σε βουλευτές και βουλεύτριες, σε κριτές και κρίτριες.
Σε πρόσφατη εκδήλωση για την έμφυλη βία διατυπώθηκε η πρόταση να αποκαλείται η γυναίκα εφέτης «εφέτισσα». Ταυτοχρόνως, όμως, για την Πρόεδρο και την Εισαγγελέα ενός δικαστηρίου η προσφώνηση «προεδρίνα» και «εισαγγελίνα» απερρίφθη ως κάκιστη ιδέα, με το σκεπτικό ότι η κατάληξη -ινα είναι απαξιωτική για την γυναίκα, αφού παραπέμπει σε προβατίνα.
Το άκρον άωτον της έμφυλης διαστροφής εντοπίζεται στο αίτημα να μιλά η γυναίκα για την εαυτή της και όχι για τον εαυτό της!
Όσον ούπω δεν αποκλείεται να ακούσουμε κάποιες γυναίκες να δοξάζουν την Θεά και όχι τον Θεό!
Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητη μια γενικότερη παρατήρηση:
Κοινωνικές ομάδες που μέχρι πρότινος ήταν ή ένιωθαν περιθωριοποιημένες ή αδικημένες έχουν περάσει σε μια δυναμική αντεπίθεση και έχουν ανταλλάξει την θέση του καταπιεζόμενου με εκείνη του καταπιεστή.
Φαίνεται πως δεν αρκεί σήμερα να αναγνωρίζεται απλώς το δικαίωμα της διαφορετικότητας, αλλά κατ’ εφαρμογήν μιας στρεβλής λογικής θα πρέπει όλοι μας να εξομοιωθούμε με τους διαφορετικούς.
Το σκεπτικό είναι πολύ απλό όσο και ανάποδο: αφού οι πρώην αποκλίνοντες είναι φυσιολογικοί, θα πρέπει οι πρώην φυσιολογικοί να αντιμετωπίζονται ως αποκλίνοντες!
Επί παραδείγματι, κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάτι δεν πάει καλά με όποιον νιώθει 100% άντρας ή 100% γυναίκα. Γι’ αυτό θα ήταν ωφέλιμο να επισκεφθεί κάποιον ειδικό, ο οποίος θα τον βοηθήσει να μάθει ποια είναι η πραγματική φύση του και η σεξουαλική του ταυτότητα.
Στην σημερινή εποχή του θαυμαστού, δηλ. του σιχαμερού ανάποδου κόσμου μας, φαίνεται πως το να είσαι φυσιολογικός δεν είναι φυσιολογικό!
Πάντως, αν άπαντες αρχίσουμε να αμφιβάλουμε για το φύλο μας, ίσως μπορέσουμε στο εγγύς μέλλον να ταιριάξουμε ευκολότερα με τα ρομπότ, τα οποία είναι εξ ορισμού άφυλα!
Αγαπημένο αντικείμενο νεοταξίτικης προπαγάνδας είναι και η ζωολατρεία με καλπάζουσα την τάση να αναγνωρίζονται ολοένα και περισσότερα δικαιώματα στα ζώα αλλά ταυτοχρόνως να ψαλιδίζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ζωοποίησης του ανθρώπου και εξανθρωπισμού του ζώου, το οποίο είχε την τιμητική του στον καιρό των λοκντάουν αλλά υπάρχει ακόμη και σήμερα, είναι η κυκλοφορία του ζώου χωρίς φίμωτρο δίπλα στον κύριό του, ο οποίος, σε αντίθεση με το κατοικίδιο, φορά το μασκοφίμωτρο.
Άρα, κατά την τριετία 2020-2023, ο άνθρωπος μετεβλήθη όχι μόνο σε ινδικό χοιρίδιο αλλά και σε κατοικίδιο. Με μια λέξη, έγινε υβρίδιο.
Φυσικά, όσοι καταφέρουν να αποτοξινωθούν για έναν μήνα από την τηλεοπτική προπαγάνδα και αποφασίσουν να καθίσουν ξανά μπροστά στο διαβολικό χαζοκούτι, θα συνειδητοποιήσουν ότι ο πολίτης εκπαιδεύεται να λατρεύει την επιδερμίδα του, το σώμα του και εν γένει την υγεία του.
Γι’ αυτό ακριβώς είναι (υποτίθεται) σοφό να εμπιστεύεται προϊόντα που διαφημίζονται ως αρχιτέκτονες του δέρματος, χάρη στους οποίους λειαίνονται οι ρυτίδες και απαλύνονται οι αύλακες.
Έτσι, ο πολίτης που μαθαίνει να επιδιώκει το ανέφικτο, δηλαδή να μην γερνά και εντέλει να μην πεθαίνει, σαγηνεύεται από συνθήματα που περιέχουν λέξεις όπως νεανικότητα και σύσφιγξη!
Και αφού ξοδέψει τα χρήματά του στα πολυδιαφημισμένα καλλυντικά, μετά αρχίζει τις εγχύσεις βοτουλινικής τοξίνης, γνωστότερες ως μπότοξ.
- Πώς γίνονται τα μπότοξ; Με ένεση!
- Πώς γίνεται ο εμβολιασμός; Με ένεση!
Συνεπώς, από την στιγμή που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι πρόθυμο να βελτιώσει –αλλά στην πραγματικότητα να αποδυναμώσει– την εξωτερική του εμφάνιση με ενέσεις, και δη επαναλαμβανόμενες, ήταν αναμενόμενο να μη διστάσει να ενισχύσει –αλλά στην πραγματικότητα να αποδυναμώσει– το ανοσοποιητικό του με όσες εμβολιαστικές δόσεις κατά του κορωνοϊού θα του συνιστούσαν οι περίφημοι ειδικοί.
Όλα είναι ζήτημα προπόνησης και εξοικείωσης!
Άραγε, αν έρθει –ακριβέστερα: αν φέρουν– και άλλη πανδημία, οι ευκολόπιστοι πολίτες θα σπεύσουν και πάλι στην εμβολιαστική καρέκλα για να ξαναγίνουν πειραματόζωα;
Εφόσον, λοιπόν, η συμπαγής πλειοψηφία των οθονόπληκτων έχει εθισθεί μέσω του «τηλεοπτικού εμβολιασμού» αλλά και της εν γένει πλύσης εγκεφάλου στην σωματολατρεία και την υγειολατρεία, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να παρασυρθεί ή να εξαναγκασθεί να δοκιμάσει το πειραματικό κελεπούρι της ιατρικής τεχνολογίας, δηλαδή το εμβόλιο mRNA, που υποτίθεται ότι θα τον έσωζε από τον περίφημο «αόρατο εχθρό», όπως βαπτίσθηκε στην «πολιτική βρεφογλώσσα» ο «φονικός» κορωνοϊός.
Μιμούμενη τις τράπεζες, που για να μας πείσουν να χρησιμοποιούμε πιστωτική ή χρεωστική κάρτα, εμβολιάζουν το μυαλό μας με την τριπλέτα «γρήγορα, εύκολα, σίγουρα», το ίδιο κάνει και η φαρμακευτική εταιρεία Bayer, η οποία διαφημίζει την ασπιρίνη εξπρές, καλώντας μας «να νιώσουμε την τεχνολογία γρήγορης ανακούφισης»!
Δυστυχώς, πολλά από τα δεινά της εποχής μας έχουν προκληθεί από το γεγονός ότι οι μαζάνθρωποι αποζητούν την ευκολία και την ταχύτητα. Έχει χαθεί η αγάπη για την βασανιστική σκέψη, για την πολύπλευρη εξέταση των πραγμάτων, για την εμβάθυνση, για την υπομονετική παρατήρηση και καταγραφή όλων των λεπτομερειών ενός προβλήματος.
Η συμπαγής πλειοψηφία αποζητά την ταχυφαγική κατανάλωση πληροφοριών, εμπειριών, επαφών. Επομένως, δεν βιώνει αλλά καταβροχθίζει. Κι όταν καταβροχθίζει αποφεύγοντας τους πονοκεφάλους, είναι με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο ότι θα φάει το κεφάλι της.
Στο ίδιο δοκίμιο του 1971 προφητευόταν ότι σε 50 χρόνια από τότε, ή και πολύ νωρίτερα, «θα έχουν κατασκευαστεί υπερυπολογιστές με διανοητικές ικανότητες πολύ πέραν των ανθρωπίνων δυνατοτήτων».
Οι υπολογιστές αυτοί «θα είναι ικανοί για δημιουργική σκέψη» και «θα βρίσκονται εξ ολοκλήρου υπό τον έλεγχο της επιστημονικής, της γραφειοκρατικής και της επιχειρηματικής ελίτ», ενώ «ο μέσος άνθρωπος δεν θα έχει πρόσβαση σε αυτούς».
Σήμερα, πολλοί είναι εκείνοι που συζητούν με έντονο σκεπτικισμό για τα λογισμικά τεχνητής νοημοσύνης τα οποία γίνονται ολοένα και εξυπνότερα. Οι εφαρμογές της καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, όπως είναι π.χ. η αυτόνομη κίνηση οχημάτων, τα αυτόνομα ρομπότ, ο βιομηχανικός αυτοματισμός και άλλα πολλά.
Πολύς λόγος γίνεται και για τον Παραγωγικό Προεκπαιδευμένο Μετασχηματιστή, γνωστό ως ChatGPT, μια πλατφόρμα γλωσσικής επικοινωνίας που μπορεί να εκτελεί ποικίλες εργασίες με χρήση φυσικής γλώσσας. Δηλαδή να απαντά σε ερωτήσεις, να κάνει αυτόματα μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες, να κατανοεί και να παράγει κείμενα, να συνθέτει μουσική και να γράφει στίχους.
Επομένως, ξαφνικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια νέα, κολοσσιαία απειλή κατά του ανθρώπου: Από εκεί που είχαμε υποβιβαστεί σε ινδικά χοιρίδια και κατοικίδια, τώρα κινδυνεύουμε να αυτοκαταργηθούμε από τα τεχνολογικά κατασκευάσματα που εμείς οι ίδιοι φτιάξαμε. Ακόμη και στα διόδια λιγοστεύουν ολοένα και περισσότερο τα ταμεία που έχουν υπαλλήλους.
Η κοινωνία των μη απαραίτητων ανθρώπων εκκολάπτεται ως ένα από τα μεγαλύτερα τερατουργήματα του ανάποδου κόσμου μας, αφού κοινωνία χωρίς ανθρώπους δεν είναι κοινωνία!
Είναι, λοιπόν, πολύ πιθανό οι φωστήρες της υπερεθνικής ελίτ που διαχειρίζονται τις τύχες του πλανήτη και διοικούν την παγκόσμια φάρμα των ανθρωπόμορφων ζώων να μας προτείνουν για την δήθεν διάσωση του ανθρώπινου γένους να συνδέσουμε τον εγκέφαλό μας με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Αν, μάλιστα, δίπλωμα οδήγησης, ταυτότητα και κάρτες είναι καλό για την ευκολία μας να ενσωματωθούν στο έξυπνο τηλέφωνό μας, τότε γιατί να μην ενσωματωθεί το κινητό μας στον εγκέφαλό μας;
Στο δοκίμιο του 1971 γινόταν η εκτίμηση ότι, αν οι λαοί δεν αντιδράσουν, τότε μας έχει απομείνει πάρα πολύ λίγος χρόνος μέχρι να φθάσουμε στο σημείο της μη επιστροφής. Το σημείο αυτό τοποθετείτο τρεις δεκαετίες αργότερα, δηλαδή στο έτος 2000.
Ως δραστική λύση προτεινόταν η παύση της επιστημονικής προόδου και η απόσυρση όλων των ερευνητικών κονδυλίων. Αυτή, όμως, η ριζοσπαστική λύση ως προφανώς ουτοπική δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Από την εποχή της συγγραφής του δοκιμίου για την πρόοδο κατά της ελευθερίας έχει παρέλθει μισός αιώνας και πλέον.
Επομένως, πρέπει να παραδεχθούμε ότι βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο, περικυκλωμένοι από αφηνιασμένους Νεοταξίτες που υλοποιούν κατά γράμμα την ατζέντα της ψηφιακής σκλαβοποίησης του ανθρώπου.
Εύλογα, λοιπόν, θα αναρωτηθεί κάποιος αν μπορεί ανθρώπινο χέρι να γκρεμίσει την έξυπνη δικτατορία που εγκαθιδρύθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο με την διαβολική μέθοδο «ολίγον κατ’ ολίγον».
Ειδικότερα, αξίζει να προβληματισθούμε αν το ελληνικό παραμάγαζο της παγκόσμιας δικτατορίας μπορεί να διαλυθεί με την ψήφο του νεοέλληνα ραγιά, ο οποίος καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε κόμματα που στηρίζονται σε προγραμματικές θέσεις παντελώς άσχετες με την κατάπαυση του τεχνοεπιστημονικού πολέμου ενάντια στο μυαλό του ανθρώπου.
Ακόμη χειρότερα, τα κόμματα που διεκδικούν την μερίδα του εκλογικού λέοντος είναι ξεδιάντροπα τσιράκια του παγκόσμιου δικτάτορα, τα οποία αναμασούν καθημερινά ό,τι προβάλλει νυχθημερόν η τηλεόραση και ό,τι παπαγαλίζουν οι τράπεζες, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και όλοι οι μεγάλοι οργανισμοί. Δηλαδή:
– ανέπαφες συναλλαγές
– ψηφιοποίηση των πάντων
– θωράκιση του ανοσοποιητικού του ανθρώπου με επαναλαμβανόμενους δήθεν σωτήριους εμβολιασμούς που μεταμορφώνουν τους πολίτες σε υγειονομικά πρεζόνια
– καταπολέμηση της δήθεν ανθρωπογενούς κλιματικής κρίσης με αλλαγή κάθε παλιάς συνήθειας
– θηλυκοποίηση της κοινωνίας με ταυτόχρονη ουδετεροποίηση των φύλων
– εξομοίωση του ζώου με τον άνθρωπο αλλά και του ανθρώπου με το ζώο και, βεβαίως:
– μηδενική ανοχή όχι μόνο στο διοξείδιο του άνθρακα αλλά και σε κάθε αντίθετη φωνή που αρνείται την συντονισμένη νεοταξίτικη εκπαίδευση των τηλεθεατών
Παρατηρήστε σας παρακαλώ πολύ, πόσο συχνά τα μηδενικά της τηλεόρασης και των λοιπών μέσων προπαγάνδας μάς μιλούν προτάσσοντας τον όρο μηδενική ανοχή:
– Μηδενική ανοχή στα κρούσματα
– Μηδενική ανοχή στους ρύπους
– Μηδενική ανοχή στην εγκληματικότητα
– Μηδενικά ανοχή στα τροχαία ατυχήματα
Έτσι από τον υποχρεωτικό εμβολιασμό θα περάσουμε στα αυτοκίνητα με υποχρεωτικό κόφτη ταχύτητας! Και πάλι βεβαίως χάριν της ασφάλειας.
Φυσικά, μηδενική ανοχή αξιώνεται και προς τους αρνητές των εμβολίων και της κλιματικής αλλαγής, αλλά ακόμη και στα πρωταπριλιάτικα ψέματα.
Είναι πλέον προφανές ότι η κοινωνία που έχτιζαν από καιρό οι παγκόσμιοι αρχι-τέκτονες, δήθεν για το καλό μας, είναι μια κοινωνία υποχόνδρια, μηδενικού ρίσκου και μη ανεκτική, εν τέλει είναι μια παρανοϊκή κοινωνία.
Μια κοινωνία-κέρβερος που λειτουργεί αυταρχικά και τυραννικά για τους πολίτες, κατά το πρότυπο της κινηματογραφικής ταινίας «Κυνόδοντας». Δείτε την, για να καταλάβετε πώς επιτρέψαμε να μαΣΚΑΤΑντήσουν.
Το σύνθημα του κάθε τυραννικού αφέντη μας μέσα σε μια τέτοια κοινωνία είναι:
«Βγάλτε τον σκασμό, θα κάνετε ό,τι σας λέω εγώ!».
Η κουλτούρα της μη-μου-άπτου κοινωνίας, η οποία επιβλήθηκε από μια παγκόσμια δικτατορία ψυχοπαθών πολιτικών και ειδικών, αποτυπώθηκε στον τρόπο διαχείρισης της λεγόμενης πανδημίας του κορωνοϊού.
Οι κανόνες υγιεινής που έπρεπε, και πρέπει ακόμη, να τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια έγιναν αντικείμενο καθημερινής πλύσης εγκεφάλου στους πολίτες όλης της γης, μεταμορφώνοντάς τους σε αρρωστοφοβικά και νιπτομανή βρέφη.
Πλένουμε χεράκια, φοράμε την μασκούλα μας και κρατάμε την αποστασούλα μας. Ταυτοχρόνως πληρώνουμε με την καρτούλα μας. Μετά ανοίγουμε την τηλεορασούλα μας και τρώμε την κρεμούλα μας.
Προσέξτε τώρα κάτι πολύ σημαντικό, για να διαπιστώσετε πόσο σκληρά μας πολεμούν:
Τον 13ο αιώνα απειλή ήταν η μάγισσα και προστάτης ο ιεροεξεταστής. […] Τέσσερεις αιώνες αργότερα, δηλ. τον 17ο αιώνα, απειλή ήταν ο παράφρονας και προστάτης ο φρενολόγος.
Τέσσερεις πάλι αιώνες αργότερα, δηλαδή τον 21ο αιώνα, απειλή είναι κάθε ανεμβολίαστος που αντιμετωπίζεται από την μια πλευρά ως αιρετικός και από την άλλη ως τρελός.
Προστάτης των εμβολιασμένων είναι ο υγειονομικός δικτάτορας, ο οποίος χρησιμοποιεί ως συνεργούς του μια «κουστοδία φρενοβλαβοποιητών» (π.χ. γιατρούς, νομικούς, κληρικούς, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, δημοσιογράφους κ.λπ.), οι οποίοι προσπαθούν συντονισμένα να βγάλουν τρελοαιρετικό τον ανεμβολίαστο υγειονομικό και κάθε άλλον στην προπαγάνδα ανθεκτικό.
Και τώρα το κρίσιμο ερώτημα:
Άραγε, παρότι φαίνεται ότι έχουμε ηττηθεί κατά κράτος από την ολιγάριθμη υπερεθνική ελίτ που πολεμά τους λαούς χρησιμοποιώντας τις προσκυνημένες μαριονέτες της, μήπως υπάρχει κάτι που μπορούμε, και πρέπει, να κάνουμε για να ανακόψουμε έστω την διαστημική ταχύτητα με την οποία προσπαθούν να υβριδοποιήσουν, αν όχι να καταργήσουν τον άνθρωπο;
Ίσως ακουστεί παρωχημένη η πρόταση που θα επαναφέρω στο προσκήνιο, αλλά για την ώρα δεν είμαι σε θέση να σκεφτώ κάτι καλύτερο.
Μπορούμε, λοιπόν, πανεύκολα και παντελώς ανέξοδα να καταστρέψουμε το φονικότερο όπλο της παγκόσμιας δικτατορίας, το οποίο βρίσκεται μέσα σε κάθε σπίτι και το ενεργοποιούμε με τα ίδια μας τα χέρια κάθε μέρα. Υπονοώ την τηλεόραση.
Κλείνουμε τώρα για πάντα τους τηλεοπτικούς δέκτες, ακόμη καλύτερα: σπάμε τις τηλεοράσεις και πάμε στα ποιοτικά βιβλία!
Βγαίνουμε από τα σπίτια μας και τρέχουμε όχι μόνο στα βιβλιοπωλεία αλλά και στις βιβλιοθήκες ή στα παλαιοπωλεία, για να βρούμε και να μελετήσουμε σπουδαία κείμενα γραμμένα από χαρισματικούς ανθρώπους, οι οποίοι διέθεταν πνευματική τηλεόραση και έβλεπαν πολύ μπροστά από την εποχή τους.
Ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους με ποια έξυπνα όπλα πολεμούν τα τρομο-κράτη το μυαλό μας κι ας κάνουμε την μία και μοναδική κίνηση που απαιτείται για να δυσκολέψουμε την υλοποίηση των νεοταξίτικων σχεδίων κατά του ελληνισμού και της ανθρωπότητας:
Από σήμερα κλείνουμε την τηλεόραση και προσπαθούμε να γίνουμε μια πνευματική όαση που σαν τσουνάμι θα παρασύρει αθροιστικώς τα θλιβερά, κομματικά μορμολύκεια που φορούν την μάσκα του σωτήρα για να παραπλανήσουν τα ευκολόπιστα πρόβατα οδηγώντας τα στο στόμα του λύκου, δηλαδή την εκλογική φάκα, ή αλλιώς: την κάλπικη κάλπη.
Μας κυβερνούν κατ’ όνομα πολιτικοί που κατ’ ουσίαν είναι μέλη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, η οποία επινοεί συνεχώς μπαμπούλες για να μας έχει σε καταστολή και ταυτοχρόνως άλλοτε μας ψεκάζει, άλλοτε μας εμβολιάζει και άλλοτε μας δολοφονεί εν ψυχρώ και εν κινήσει.
Όπως οι πολιτικοί αμύνονται έναντι των τρομοκρατικών οργανώσεων απαγορεύοντας την δημοσίευση των προκηρύξεων, τώρα που τρομοκράτες έγιναν οι ίδιοι οι πολιτικοί, η δική μας άμυνα είναι να τους απαγορεύουμε να μπουν στα σπίτια μας μέσω της τηλεόρασης.
Θυμηθείτε τι κάνει μια τρομοκρατική οργάνωση λίγο μετά το τρομοκρατικό της χτύπημα:
Αναλαμβάνει την ευθύνη με προκήρυξη.
Θυμηθείτε τώρα τι έκανε ο αρχηγός της υβριδικής-έξυπνης «τρομοκρατικής οργάνωσης ΝΕΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ» μετά το χτύπημα στα Τέμπη:
Έβγαλε διάγγελμα για να πει στον ελληνικό λαό ότι ο υπουργός Μεταφορών αναλαμβάνει την αντικειμενική πολιτική ευθύνη για το «δυστύχημα» στα Τέμπη.
Να λοιπόν μια ισχυρή ένδειξη ότι κάθε κυβέρνηση και ιδίως η σημερινή λειτουργεί σαν τρομοκρατική οργάνωση!
Σε ένα πολύ μικρό κελί της φυλακής υψίστης ασφαλείας του Κολοράντο εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης ένας τρομοκράτης, ο οποίος από το 1978 έως το 1996 προέβη σε σειρά βομβιστικών επιθέσεων, συνήθως μέσω φακέλων παγιδευμένων με εκρηκτικά, σκοτώνοντας έτσι 3 και τραυματίζοντας 23 παραλήπτες από τον χώρο της σύγχρονης τεχνολογίας, οι οποίοι άνοιγαν τις επιστολές στο πανεπιστημιακό τους γραφείο ή μέσα σε αεροπλάνο· γι’ αυτό το FBI του έδωσε το παρατσούκλι Unabomber (University and Airline BOMBER).
Το κανονικό του όνομα είναι Θεόδωρος Καζύνσκι (Ted Kaczynski) και πρόκειται για την μαθηματική διάνοια που, αφού παραιτήθηκε από το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, έγραψε το δοκίμιο «Η πρόοδος εναντίον της ελευθερίας», για το οποίο σας μίλησα σήμερα αρκετές φορές.
Ο Καζύνσκι είναι γνωστός και για το μανιφέστο του «Η βιομηχανική κοινωνία και το μέλλον της», το οποίο από το 2019 κυκλοφορεί μεταφρασμένο και στην ελληνική γλώσσα.
Τα σχετικά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι στο κελί του Καζύνσκι, λόγω καλής συμπεριφοράς, έχουν τοποθετηθεί μια τηλεόραση και ένα ραδιόφωνο. Εκείνος, όμως, περνά τον περισσότερο καιρό διαβάζοντας και ακούγοντας μουσική, και ουδέποτε ανοίγει την τηλεόραση.
Μάλιστα, λέγεται ότι δεν την άνοιξε ούτε και την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, όταν όλος ο κόσμος ήταν καθηλωμένος μπροστά στο διαβολοκούτι για να παρακολουθήσει μια χολυγουντιανή ταινία μικρού μήκους: τον «βελούδινο διεμβολισμό» (!) των Δίδυμων Πύργων από… «μαγικά αεροπλάνα».
Ας το συνειδητοποιήσουμε: Ζούμε όχι μόνο σε ανάποδο αλλά και σε ψεύτικο κόσμο. Ήγγικεν η ώρα που θα βλέπουμε συνεχώς σημεία και τέρατα, ένα από αυτά μπορεί να είναι και η επιδρομή εξωγήινων.
Είναι η εποχή που το θηρίο θέλει να προσκυνήσουμε την εικόνα του.
Το μεγάλο στοίχημα είναι να κρατήσουμε το μυαλό μας στην θέση του και να μην πλανηθούμε. Γι’ αυτό, όχι άλλη τηλεόραση!