Ο «Κινέζος», η κατάντια και η εθνικιστική εναλλακτική

Γράφει ο Ευστράτιος Βάθης, μέλος της Ε.Ο.Ν.

Ενημερωμένοι ότι εξεμέτρησεν βίον αμετανόητον εις εκ των καταστροφέων του Ελληνικού Έθνους, ο Κωνσταντίνος Σημίτης και ότι του κήρυξαν τετραήμερο πένθος, καταλαβαίνεις κάνεις σε τι (από τις πολλές άλλες κατάντιες) κατάντια κατέληξε η Ελλάς. Κατάντια φρενοκομείου. Διότι φρενοβλαβής είναι κάποιος που τιμά έναν προδότη. Τον προδότη των Ιμίων. Τον προδότη, που μας ενέταξε στο Ευρώ και ενέτεινε την προσπάθεια της οικονομικής μας καταστροφής. Τον προδότη, που με τον φραγκοπιθηκισμό του συνέβαλε στη δημιουργία μιας αυτοκτονικής για το έθνος εξωτερικής πολιτικής, όπως με την συμφωνίας του Ελσίνκι. Τον προδότη που εγκαινίασε μία ανθελληνική παιδεία στα σχολεία, δηλητηριάζοντας την εθνική συνείδηση αθώων ψυχών. Και τον προδότη που έσβησε την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες!

Τοιουτοτρόπως, συνέχισε επάξια την προδοτική πολιτική του δημαγωγού ψευδοαντιστασιακού λεονταριστή Ανδρέα Παπανδρέου της ομώνυμης δυναστείας και του μειοδότη της Κύπρου, Κωνσταντίνου Α’ της δυναστείας Καραμανλή, καθώς τόσο ο ένας τόσο και ο άλλος είναι οι πατριάρχες της προδοσίας και της εποχής της Μεταπολιτεύσεως.

Ας μην λησμονούμε, επιπροσθέτως, και τον τον Κωνσταντίνο Β’ της δυναστείας των Μητσοτάκηδων, του πρώτου πρωθυπουργού προδότη της Μακεδονίας και συνεχιστή της μειοδοσίας.

Εξ αυτών δυνάμεθα να εξάγουμε τα εξής συμπεράσματα:

Α) Οι πολιτικάντηδες απατεώνες των προδοτικών κομμάτων (Ν.Δ. Π.Α.ΣΟ.Κ. ΣΥ.ΡΙΖ.Α, Κ.Κ.Ε. ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και λοιπά προδοτικά κομματίδια διασπασμένα εκ των προειρημένων προδοτικών κομμάτων), εμπαίζουν τον λαό έμπροσθεν των παρειών του, διεκδικώντας επάξιας μία θέση στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Β) Όσοι είναι Εθνικιστές και θέλουν να διαλαλούν δημόσια την γνώμη τους ακόμα δεν έχουν απαλλαγεί μέσα στα πανεπιστήμια και γενικά σε κάθε βήμα δημοσίου διαλόγου από τα απολειφάδια του Ανδρέα Παπανδρέου (και δη ΠΑΣΠίτες που υποκρίνονται τους ανεξαρτήτους από κόμματα, αλλά δεν είναι), τα οποία καθυβρίζουν όλους όσοι τολμούν να διαφωνούν μαζί τους, με το κοσμητικό επίθετο του «φασίστα», επειδή διετύπωσαν με θάρρος την αλήθεια για τον πατριάρχη του ψεύδους, τον μεγάλο ψευδοαντιστασιακό εναντίον της Επαναστάσεως του φοίνικος και του στρατιώτου, τον μεγάλο δανειολήπτη, τον μεγάλο σκανδαλοποιό και τον μεγάλο δημιουργό της συνήθειας του αγροίκου ξερόλα φραπεδέλληνος. Σ’ όλους αυτούς αξίζει μια στεντόρεια απάντηση: Αφ’ ενός να τσακιστούν να διαβάσουν ιστορία και αφ’ ετέρου πως ό,τι ξεκινάει ο ένας απατεών το τελειώνει ο άλλος.

Γ) Ότι επιτέλους αναδεικνύεται μία σπουδαία ευκαιρία για τον Εθνικιστικό-Πατριωτικό χώρο, ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού, ώστε να υπερνικήσει το συστημικό πολιτικό κατεστημένο, όπερ μπορεί να λάβει χώρα μόνο αν επικρατήσει μια ευλογημένη ενότητα των ομοϊδεατών που αγαπούν τον Χριστό και την Πατρίδα.

Όταν ομιλούμε, όμως, περί ενώσεως, ΔΕΝ  εννοείται σε καμμία περίπτωση η δημιουργία ενός ενιαίου κόμματος ως αποτέλεσμα ενώσεως, αλλά ενός συνασπισμού όλων των υγιών σκεπτομένων Πατριωτών και Εθνικιστών, καθώς ως εθνικιστές δεν πιστεύουμε στην κομματοκρατία.

Τα κόμματα τα πατριωτικά/εθνικιστικά στάθηκαν ανίκανα να εκφράσουν με υπευθυνότητα τις ιδέες τους, ενώ θα έπρεπε να έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, χωρίς να εισάγεται κανείς απ’ αυτούς σε σκέψεις αναφορικά με το ποιο είναι το κατάλληλο και όντως γνήσιο εθνικιστικό κόμμα. Αν είχε κατακτηθεί η ειλικρίνεια και η σοβαρότητα ανάμεσα σ’ αυτά, τότε ο πολίτης δεν θα εξαναγκαζόταν, όπως πράττει σήμερα, να ψηφίζει ένα εθνικιστικό-πατριωτικό κόμμα, καταψηφίζοντας ένα άλλο, αν πρεσβεύουν  τις ίδιες αξίες.

Με την επίτευξη μιας σημαντικής ενότητος πολιτικοκοινωνικών δυνάμεων του Πατριωτικού Χώρου, πολλοί διαβλέπουν πως είναι δυνατόν να κατορθωθεί η άνοδο μιας εθνικοπατριωτικής δυνάμεως ακόμα και στη θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης, ικανής να ταράσσει τα λιμνάζοντα ύδατα, με ποσοστό άνω του 20%, αυξάνοντας τις πιθανότητες για την έλευση στα πράγματα μίας εθνικιστικής ηγεσίας στο μέλλον.

Δ) Οι ανήκοντες στον εθνικιστικό-πατριωτικό χώρο πρέπει να στραφούν στην δημιουργία περιφερειακών και δημοτικών παρατάξεων, όχι μόνο στην πρωτεύουσα και την συμπρωτεύουσα, αλλά και στις περιφερειακές πόλεις, τις κωμοπόλεις και τα χωριά. Το σύστημα αλώνεται, όχι μόνο εκ των κέντρων, αλλά και των περιφερειών. Οι εθνικιστές/πατριώτες δημοτικοί σύμβουλοι οφείλουν να ανεξαρτητοποιηθούν από τις πολυσυλλεκτικές** παρατάξεις και να δημιουργήσουν καθαρώς εθνικού πρόσημου παρατάξεις. Εκτιμάται βάσιμα πως διακατεχόμενοι από εθνικό φρόνημα είναι ποσοστιαία περισσότεροι στην επαρχία. Ο πόλεμος κατά του συστήματος πρέπει να μεταφερθεί στην ύπαιθρο πάση θυσία. Εάν εκλεγούν εθνικιστές δήμαρχοι και συνεργάζονται μεταξύ τους, τίθενται αυτομάτως προσκόμματα σ’ ένα σύστημα, το οποίο τιτρώσκεται σταδιακά με αποφασιστικό τρόπο.

Στον αντίποδα, όσοι εθνικιστές, οι οποίοι θέλουν να ανήκουν σε πολυσυλλεκτικές* δημοτικές ή περιφερειακές παρατάξεις, έχουν χρέος να ορθώνουν το ανάστημα τους, να αντιστέκονται σε οποιαδήποτε ανθελληνική τάση. Να σχεδιάζουν οι εθνικιστές να ανέβουν ιεραρχικά σε αυτές τις πολυσυλλεκτικές παρατάξεις (δημοτικές οι περιφερειακές) και να τις εθνικιστοποιήσουν, ενώ έχουν καθήκον να επιδιώξουν την απομάκρυνση ή περιορισμό υποψηφίων ή εν ενεργεία δημοτικών συμβούλων ανηκόντων στα προδοτικά κόμματα (ΝΔ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΣΥΡΙΖΑ, Κ.Κ.Ε. ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και κόμματα διασπώμενα από τα προηγούμενα αυτά κόμματα ή οτιδήποτε αντίστοιχο).

Αξιοσημείωτη ας είναι η αναφορά, πως πολλοί εθνικιστές ψηφοφόροι κάτοικοι αστικών κέντρων, ιδίως της πρωτευούσης και της συμπρωτευούσης, έχουν εκλογικά δικαιώματα στους δήμους της υπαίθρου ή αλλιώς τους περιφερειακούς. Τι θα απογίνουν αυτοί; Δεν θα πρέπει να τους βοηθήσουμε με την δημιουργία δημοτικών συνδυασμών που πρεσβεύουν το Έθνος, την Πίστη, την Πατρίδα και την οικογένεια στην τοπική τους πατρίδα ή θα τους αφήνουμε έρμαια των συστημικών; Ο Εθνικισμός χάνει, επειδή η ύπαιθρος δεν είναι οργανωμένη. Διότι μολονότι έχουμε την απόλυτη ευκαιρία να επικρατήσουμε, λόγω του πλειοψηφούντος πατριωτικού πληθυσμιακού εν γένει στοιχείου, τίποτα δεν κινείται.

Ε) Υπάρχει επιτακτική ανάγκη γίνει με αργά βήματα, αλλά σταθερά και με διακριτικότητα, η εισδοχή της Εθνικής ιδέας στα πανεπιστήμια και συνεργασία των πατριωτών φοιτητών με τους καθηγητές οι οποίοι διακατέχονται εθνικό αίσθημα. Να δημιουργηθούν εθνικιστικές/πατριωτικές παρατάξεις φοιτητικές, ανεξάρτητες, ελεγχόμενες από ανεξάρτητες φοιτητικές νεολαίες που μάχονται υπέρ Ελληνισμού και Ορθοδόξου Χριστιανισμού, όπως η δική μας νεολαία, η Ελληνική Ορθόδοξη Νεολαία. Να δημιουργηθούν ομάδες προς καλλιέργεια του Ελληνικού Πολιτισμού και της Χριστιανικής παιδείας στις σχολές.

Όσες ομάδες με φοιτητικές δραστηριότητες υπάρχουν, να συμμετέχουν οι εθνικιστές, προκειμένου να ελεγχθούν από τους ίδιους.

ΣΤ) Να δημιουργηθούν εθνικιστικά εργατικά και αγροτικά συνδικαλιστικά σωματεία. Πρέπει να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι οι Εθνικιστές νοιάζονται (και όντως νοιάζονται) για τα δικαιώματα τόσο του εργάτη όσο και του αγρότη. Δεν πρέπει να τούς καπηλεύεται η αντικαπιταλιστική αριστερά και να τούς επιστρατεύει στις τάξεις τους. Τοιουτοτρόπως, οι Εθνικιστές θα εμποδίσουν τους κουμμουνιστές και λοιπούς μαρξιστογενείς να κατέχουν το μονοπώλιο του κοινωνικού αγώνος.

Ένας είναι ο σκοπός μας: η κατάπαυση της προδοτικής μεταπολιτεύσεως και η εισδοχή μας σε μία νέα Ελλάδα, σε ένα Εθνικό κράτος.

Όσο για τον Σημίτη για ένα λυπούμαστε: που τα πολιτικά απολιθώματα τούτου του προδομένου τόπου φεύγουν από αυτήν την ζωή ατιμώρητα για τα εγκλήματα σε βάρος της Πατρίδος και του λαού της!

*Πολυσυλλεκτική παράταξη λογίζεται εκείνη, η οποία δέχεται μέλη ανεξαρτήτως κόμματος, καθώς τα μέλη της ανήκουν σε όλο το κομματικό ή έστω ιδεολογικό φάσμα ή τουλάχιστον διακατέχονται από μη κατασταλαγμένη αντίληψη για το πολιτικό φάσμα στο οποίο εκείνοι ευρίσκονται, από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά. Κάποιοι ανήκουν σε κόμματα, κάποιοι άλλοι δεν ανήκουν, αλλά είναι προσκείμενοι σε κάποια ιδέα· κάποιοι άλλοι δεν έχουν κατασταλάξει ή τέλος απλά συμμετέχουν για να βοηθήσουν τους συμπολίτες τους από εγκαρδιότητα και όχι από ίδιον όφελος.