Γράφει ο Πέτρος Ι. Νικολού, μαχόμενος Δικηγόρος Αθηνών, Νομική ΕΚΠΑ
Δεν θέλει πολύ μυαλό, για να καταλάβεις πώς σε αντιμετωπίζει μία βρίθουσα διαπλοκής πολιτεία, όταν σε εμπαίζει έμπροσθεν των παρειών σου, υπολαμβάνοντάς σε ως χαχόλο, πρωτόγονο υπήκοο αποικίας. Ακόμα και οι πιο αδαείς και αδιάφοροι για τα κοινά πνιγόμενοι στην κάπνα, την μαυρίλα και τη στάχτη κάτι ψυλλιάστηκαν. Είναι φύσει αδύνατο το ολοκαύτωμα που εβίωσε και εξακολουθεί να βιώνει η χώρα τις τελευταίες ημέρες να οφείλεται κατ’αποκλειστικότητα σε ακραίες καιρικές μεταβολές, τις ζέστες και την απατηλή ‘‘κλιματική κρίση’’, η οποία καίτοι παγκόσμια, όπως ισχυρίζεται το ιερατείο της πολιτικής ορθότητος, παραδόξως είπε να εκδηλωθεί μόνο στην ημεδαπή. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ντοκτορά, να παριστάνει τον επιστήμονα και να προβαίνει σε εμβριθείς αναλύσεις γεωφυσικής άνω του μέσου νοός. Δεκάδες πυρκαγιές γύρω από στρατιωτικές μονάδες, αποθήκες πυρομαχικών και αεροπορικές βάσεις σχεδόν ταυτόχρονα ένα πράγμα μπορεί να σημαίνουν : ανθρώπινη μεθόδευση! Απλά, λιτά και σταράτα, επιστρατεύοντας προς συναγωγή τούτων το πολυτιμότερο δώρο του Θεού μετά την προσωπική μας ελευθερία, ήτοι την κοινή λογική.
Τα παραμύθια των ασυμμέτρων φυσικών απειλών, της απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών και της μη αναστρέψιμης κλιματικής αλλαγής ως φτηνές δικαιολογίες στα χείλη υπευθύνων, οι οποίοι γελώντας από τις ξαπλώστρες τους διαθέτουν προς πάσαν χρήσιν το ψευδοεπιχείρημα του 41 %, για να εκπλύνονται των αμαρτιών τους, συγκρούονται ευθέως με την ίδια την αμείλικτη και αλάνθαστη πραγματικότητα των δεκάδων συλλήψεων λαθρομεταναστών και καταγεγραμμένων συμβάντων εμπρησμού από καλοθελητές του κράτους-συμμορία. Τί χρείαν έχομεν μαρτύρων, όταν σύμπας ο Έβρος με χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων έχει ισοπεδωθεί γενόμενος παρανάλωμα του πυρός, με την Εθνική ασφάλεια να τίθεται σε άμεσο κίνδυνο; Όπως τον Φεβρουάριο του 2020 όποτε και όλα κρέμονταν από μία κλωστή με την Τουρκία να σπρώχνει ανεξέλεγκτες ορδές παρανόμων μουσαφιραίων στην επικράτειά μας, επιτελώντας κανονικότατη και οφθαλμοφανή απόπειρα εισβολής, παραβιάζοντας τα σύνορα, έτσι και τώρα υπό άλλη υβριδική μορφή πολέμου η πέμπτη φάλαγγα του Ερντογάν ανέλαβε δράση, σπέρνοντας πύρινες εστίες στη Θράκη, για να πετύχει αυτό που τελικά έγινε, ήτοι μεταξύ άλλων να γυμνωθούν από φυσικά οχυρά οι ακριτικοί νομοί μας. Κι όμως ο σκληρός πυρήνας του κράτους την προϊούσα εβδομάδα παρέλυσε τελείως, με το επιτελικό κέντρο του υπό πλήρη αδυναμία αντί να συντονίσει τις πυροσβεστικές παρεμβάσεις, να ενισχύσει τα κρίσιμα μέτωπα εκεί όπου απαιτείτο και να επιστρατεύσει δυνάμεις εφεδρικές με πρώτα τα σώματα πεπειραμένων εθελοντών και την Εθνοφυλακή για περιπολίες, ενέδρες σε εμπρηστές και παροχή συνδρομής στο έργο των ενεργών στελεχών, ασχολήθηκε όλην την ώρα με το να καταγγέλει δια μίαν εισέτι φοράν τη ρατσιστική βία, να ομνύει στην αλληλεγγύη των λαών και να καλεί σε συμπαράσταση στις ταλαίπωρες ψυχές των αλλοδαπών που πιάστηκαν επ’ αυτοφόρω με αυτοσχεδίους εμπρηστικούς μηχανισμούς. Δεν μάς έφταναν τα συσσωρευμένα προβλήματα σοβαρής εθνικής ασφαλείας, τα οποία πυροδοτούν όσοι μπουκάρουν παράνομα, καταχρώμενοι την ανυπαρξία ελέγχου και κεντρικής οργανώσεως, έχουμε συνάμα να κάνουμε και με τους εγχωρίους μειοδότες της Αριστεράς, οι οποίοι συντάσσονται ασμένως σε κάθε ευκαιρία μ’όποιον πολεμά λυσσωδώς την Ελλάδα. Αντί να λάβει χώρα σκληρή και άτεγκτη εφαρμογή του νόμου με σαφή προτεραιότητα στην θωράκιση των συνόρων, της δημοσίας και ιδιωτικής περιουσίας, του φυσικού πλούτου της χώρας και της ζωής των νομοταγών πολιτών, καθόμαστε και συζητάμε για τα αυτονόητα, για το αν το αρ. 275 ΚΠΔ δίδει το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα σε κάθε πολίτη άμα τη τελέσει αυτοφώρου κακουργήματος ή πλημμελήματος να συλλάβει τον δράστη αυτού, ελλείψει αστυνομικής αρχής, και μάλιστα να ανεχόμαστε παθητικώς την παρεμπόδιση της τηρήσεως της νομιμότητος από τους ιδίους τους εκπροσώπους θεσμικών φορέων. Έτσι, όσοι αποπειράθηκαν προσφάτως να υπεραμυνθούν εννόμων αγαθών της κοινωνικής ολότητος βρέθηκαν να διώκονται ποινικώς για κακούργημα, υπό το πρόσχημα και τη θεωρητική βάση της μισαλλοδοξίας και του φυλετικού μίσους, επειδή έπραξαν όχι μόνο αυτό που προβλέπει το κράτος δικαίου, αλλά παράλληλα εκείνο που επιτάσσει το ένστικτο προστασίας της γής, των κεκτημένων και της ιδίας της ζωής τους.
Μπροστά σ’αυτό το εμφανές πολεμικό πεδίον όπου το ανεκτίμητο κόσμημα της Πατρίδος μας, το ανυπέρβλητο φύσικό της κάλλος με τα δάση, τις κοιλάδες και τα όρη της απειλείται με αφανισμό, είμαστε μόνοι μας. Καμμία κυβέρνηση υπηρετούσα αλλότρια συμφέροντα, εθελοτυφλούσα σε σχέδια κερδοσκόπων και αδυνατούσα να καταπολεμήσει το ύπουλο ισλαμιστικό στοχείο που έρχεται επεκτατικά να καταλάβει τη γή μας, αλλά και κανείς βαυκάλισμός μας, ότι αν υποδυθούμε ότι πειθόμαστε από τις αβελτηρίες που μάς αραδιάζουν οι υπουργοί της μίζας, δεν πρόκειται να μάς σώσουν από αυτό που πλησιάζει γοργά πλήν όμως σταθερά, ήτοι την ήττα και την υποταγή μας, όσο αδιαφορούμε. Η χώρα δέχεται επίθεση. Αν νομίζουμε πως θα υπάρξει ξένος που θα χύσει το αίμα του για πάρτη μας, είμαστε νυχτωμένοι. Αν οι Έλληνες δεν υπερασπιστούν το μεγαλείο της φύσικής τους κληρονομιάς και την Εθνική τους ασφάλεια, κανείς δεν θα το κάνει και θα τα χάσουμε όλα. Άς το πάρουμε χαμπάρι.
