Η επίθεση της ισλαμιστικής Χαμάς εναντίον ισραηλινών δυνάμεων αιφνιδίασε το κράτος του Ισραήλ, το οποίο δέχεται αυτή τη στιγμή μια οργανωμένη επιχειρησιακή εισβολή από σουνίτες μουσουλμάνους, συρόμενο πλέον σ’ έναν αιματηρό κύκλο σφαγών, καταστροφών και λεηλασιών. Η πολεμική κατάσταση στη Γάζα δεν έχει απλά τη δική της κλασσική γεωπολιτική σημασία στο πεδίον των διεθνών σχέσεων για την Ελλάδα, αλλά πρωτίστως διδάσκει ένα σοβαρό μάθημα ευθύνης προς το ημέτερο κράτος-χαμαιτυπείον για το τί γιγαντιαία και ανυπολόγιστη θανατηφόρα ζημία μπορεί να περιμένει μία χώρα, όταν κοιμάται τον ύπνον του δικαίου, αγνοώντας το ανήμερο θηρίον της νεοθωμανικής Τουρκίας, η οποία εποφθαλμιά εδάφικά μας κεκτημένα, νησιά, θαλάσσιες ζώνες και πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις και ένα ισχυρό δόγμα Άμυνας και αποτροπής απέναντι στο γενοκτονικό κράτος-συμμορία, αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες που λειτουργούν ως εν δυνάμει πράκτορες του Ερντογάν πρέπει να παύσει να παραμένει ευάρεστο ευχολόγιο από αφελείς και ανεκπλήρωτη υπόσχεση από πατριδοκάπηλους κυβερντώντες. Είναι ζωτικής και υπαρξιακής σημασίας επιταγή που επιβάλλεται από το Εθνικό συμφέρον, το οποίο δεν δέχεται ούτε ύπουλες εκπτώσεις ούτε διττές ερμηνείες ούτε ενδοτικές δικαιολογίες.
Η κρίση στη Μέση Ανατολή, η οποία προκλήθηκε ως επί το πλείστον από τις υποχθόνιες διεργασίες της Δύσεως και δη των ΗΠΑ, οι οποίες πυροδότησαν τις πολεμικές συρράξεις, τροφοδοτώντας τον ISIS και την ισλαμική τρομοκρατία, απειλεί την Ελλάδα με αθρόες ροές λαθροεποικιστών που οδηγούν σε αντικατάσταση πληθυσμών στην ημεδαπή. Παράλληλα, όμως, η Χαμάς της οποίας η έδρα κείται στην εισέτι κατεχομένη Κωνσταντινούπολη, διεξάγει ένοπλες συγκρούσεις με τις πλάτες, την χρηματοδότηση και την εμφανή αρωγή της Τουρκίας. Ο στείρος μανιχαϊσμός δεν είναι η λύση για μιά εξωτερική πολιτική που θα υπηρετεί το συμφέρον της Πατρίδος μας.
Κάθε λαός που θέλει να ζήσει πρέπει να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του πολέμου. Αυτό αποδεικνύουν οι μάχες που λαμβάνουν χώρα αυτήν την στιγμή σε Ισραήλ και Παλαιστίνη. Οι διπλωματίες, οι προσφυγές σε διεθνείς οργανισμούς και τα πασιφιστικά συνθήματα σε φόρα του εξωτερικού δεν κατευνάζουν έναν εχθρό έτοιμο να διεκδικήσει αυτό που η Ελλάς με την υπάρχουσα εφεκτική πολιτική ηγεσία και στρατιωτική νωθρότητα δεν διατίθεται να υπερασπιστεί. Πρέπει να πάρουμε αποφάση ότι, για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως Έθνος, ως ιστορική και πολιτισμική οντότητα εις τους αιώνας, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για πόλεμο. Κανείς δεν θα προστρέξει στο πλευρό μας, όταν έρθει αυτή η ώρα. Και θα έρθει!
